________________ અને તેવાં અન્ય પુસ્તકોમાં મળી આવે છે. આ રચના પણ પટ્ટાવલીમાં ઢાળ-૫-૬માં વજસ્વામીની ઉપરોક્ત રચનાઓ સ્વતંત્ર રીતે આસ્વાદ્ય હોવાથી પટ્ટાવલી અને અન્ય ચરિત્રાત્મક રચનાઓની એક વિશેષતા ગણો કે મર્યાદા ગણો તે એ છે કે ચરિત્રનાયકના જીવનની કૌટુંબિક માહિતી, દીક્ષા, આચાર્યપદ પ્રાપ્તિ, શાસ્ત્રાભ્યાસ, શાસન પ્રભાવનાનાં કાર્યો એટલે કે અંજનશલાકા મહોત્સવ, અસરકારક વ્યાખ્યાન શૈલીથી શ્રાવકોને ધર્મ માર્ગમાં સ્થિર કરી શ્રદ્ધાનું બીજારોપણ કરવું. વિહારનાં સ્થળોનો અને ગ્રંથ રચનામાં પ્રેરક શ્રાવકોનો નામોલ્લેખ નિર્વાણ મહોત્સવની ઉજવણી ગુરૂનો વિરહ જેવી હકીકતો - સર્વ સામાન્ય રીતે સ્થાન પામેલી છે. એટલે બધાં જ ચરિત્રો એક જ પ્રકારનાં લાગે છે. ચરિત્ર સ્વરૂપનો સાહિત્યની એક શાખા તરીકે વિચાર કરતાં વ્યક્તિના જીવનનો ઇતિહાસ છે. “ઓક્સફર્ડની ડીક્ષનરીમાં જે વ્યાખ્યા આપી છે તે ઉપરથી ચરિત્ર અને ઈતિહાસની સાથે સાહિત્ય શબ્દપ્રયોગ પણ મહત્વનો છે. જો તે માત્ર વ્યક્તિનો ઈતિહાસ હોય તો તેમાં કશું નવું નથી. પણ સાહિત્યકૃતિ તરીકે બન્નેનો સમન્વય કરીને કલાત્મક અભિવ્યક્તિ કરવામાં જ સર્જકની વિશેષતા છે. વ્યક્તિમાં રહેલી વીરપૂજાની ભાવના વ્યક્તિનાં પરાક્રમો અને ગુણો અને સુકૃત્યોથી પ્રભાવિત થઈને ચરિત્ર લખવાની પ્રેરણા મળે છે. માનવીને વિશેષ આકર્ષણ માનવીના જીવનનું છે. પરિણામે આવી કોઈ વ્યક્તિનું જીવનચરિત્ર સૌ કોઈને વાંચવાની ને જાણવાની સ્વભાવિક ઈચ્છા થાય છે. તેની પૂર્તિ ચરિત્રાત્મક સાહિત્યથી થાય છે. અન્ય વ્યક્તિના જીવન, કાર્ય અને અનુભવમાંથી પ્રેરણા અને બોધ મળે છે. જેના દ્વારા વ્યક્તિ પોતાના જીવનને ભવ્ય અને
