________________ ચોથી ઢાળની છેલ્લી કડીમાં કવિએ સઝાય પૂર્ણ કરતાં વિષયનો ઉલ્લેખ કરીને રચના વર્ષ દર્શાવ્યું છે. લેણ દેણા ઋણ ઉપરે રે, વર્ણયો એ સજ્જાય રે, સંવત અઢાર એકાણુંએ રે, દિપવિજય કવિરાય રે. ભવિયાં. પારા તીર્થનો મહિમા ભગવતી સૂત્ર ટીકા અને વિશેષાવશ્યક સૂત્રમાં મળી આવે છે. ધન્ય ધન્ય મુનિરાજને રે, તજ્યો પાંચ સંતાપરે, લઈને પાછલે નવિ દીયે, ત્યારે દુઃખે દશ પ્રાણ રે. ગઢ ગઢ મંદિર રે દીપે, માનું અલકાપુરી એ ઝાંપે. અહીં કવિએ જયપુરના વર્ણનમાં વિવિધ મંદિરોનો ઉલ્લેખ કરીને અલકાપુરી હોય તેવો વિચાર દર્શાવ્યો છે તેમાં ઉન્મેલા અલંકાર જોવા મળે છે. કવિએ સંસાર અને વ્યવહારના તમામ સંબંધો કરતાં સર્વશ્રેષ્ઠ અને અતિ દુર્લભ એવો સાધર્મિકનો સંબંધ દર્શાવીને તેનો મહિમા પ્રગટ કર્યો છે. પૂર્વ ભવમાં મુનિ ભગવંતને ભાવપૂર્વક શુભ પરિણામથી ખીર વહોરાવી હતી એટલે પુણ્યોપાર્જનના ફળ સ્વરૂપે શાલિભદ્રના ભવમાં અઢળક સંપત્તિ ને સમૃધ્ધિ પ્રાપ્ત કરી હતી. તે કવિએ કર્મ અને પુનર્જન્મના સિધ્ધાંતનો સંદર્ભ પૂરો પાડીને ઋણ મુક્ત થવા માટે વ્યવહારુ તેમજ શાસ્ત્રીય રીતે ઉપદેશ આપ્યો છે. શુભ કે અશુભ કર્મ ઉદયમાં આવે ને તે મુજબ ભોગવવાં પડે. વ્યવહાર શુધ્ધિ માટે પણ આ સઝાયનું વસ્તુ ઉપકારક છે. ગોભદ્ર અને શાલીભદ્રના જીવનના પ્રસંગ વર્ણન દ્વારા રસિક કથાનો આસ્વાદ કરી શકાય છે, (સંદર્ભ- પ્રાચીન સક્ઝાય મહોદધિ ભા.ર પા. 158) 225
