________________ રૂઘનાથજી પાસે દીક્ષા લીધી. ગુરૂ પોતાના શિષ્ય ભીખનજીને મેડતા નગરમાં ભગવતી સૂત્ર વંચાવતા હતા ત્યારે ભીખમજી તીક્ષ્ણ બુધ્ધિ પ્રતિભાને કારણે આગમના અભ્યાસથી શંકા ઉદ્ભવી ને કુતર્ક દોડાવ્યા. ભીખમજીના અભ્યાસમની વાત સામતમલ ધારીલાલને ખબર પડી અને ગુરૂને વિનયપૂર્વક જણાવ્યું કે ભીખમજી આગળ જતાં ઉસૂત્ર પ્રરૂપણા કરશે માટે શાસ્ત્રાભ્યાસ કરાવશો નહી. ત્યારે ગુરૂએ કહ્યું કે પહેલાં નવ નિર્નવ થયા છે. ગોશાલાને બચાવ્યોને જમાલીને પણ ભણાવ્યો. સૌ કર્માનુસારે થાય છે. ચોમાસું પૂર્ણ થતાં ભીખમજી ભગવતી સૂત્રનો ગ્રંથ લઈને ચાલ્યા ગયા. ગુરૂએ બે શિષ્યોને મોકલીને ગ્રંથ પાછો મંગાવી લીધો. પરિણામે ભીખમજીને ઘણો ક્રોધ ભભકી ઉઠ્યો ને નવો મત સ્થાપવાનો નિશ્ચય કર્યો. પછી તેઓ મેડતાની પાસે રાજનગરમાં રહ્યા અને ત્યાંના ભંડારમાંથી પુસ્તકો લઈને અભ્યાસ કર્યો ત્યારે અનેક શંકાઓ ઉદ્ભવી. સર્વ પ્રથમ જિન શાસનના પાયારૂપ દયા ધર્મ પર પ્રહાર કર્યો. આ મતના સમર્થકોમાં ભીખમજી અને વખતાજી તથા વચ્છરાજ ઓશવાલને લાલજી પોરવાડ એમ બે સાધુ ને બે શ્રાવક મળી ચાર જણે તેરાપંથ મતનો પ્રચાર કર્યો. ચોમાસા પછી ભીખમજી ગુરૂ પાસે સોજત નગરમાં આવ્યા પણ ગુરૂએ કોઈ સત્કાર ન કર્યો કે સહાકાર ન આપ્યો. ગુરૂ સાથે ચર્ચા કરી પણ શાસ્ત્રની વાત સ્વીકાર ન કરી. મનમાં વિચાર્યું કે જો અત્યારે ગુરૂથી અલગ થઇશ તો મુશ્કેલી થશે એટલે ગુરૂ સમક્ષ પ્રાયશ્ચિત માગ્યું. ભીખમજીએ ધીમે ધીમે પોતાના વિચારવાળા ભક્તો તૈયાર કર્યા અને આવા તેર માણસો ગુરૂ રૂઘનાથજીથી સ્વતંત્ર થયા એટલે “તેરાપંથ' કહેવાયો. આ 289
