________________ ભેરૂ જાય કે લેતેકે, સોના સિધ્ધ કે દેતેકું જહાં બહોત દેવતાંકો વાસ, ઇસો અરબુદાચલ ખાસ. " રોહિણી સ્તવનની રચનામાં દુહા અને ઢાળનો ક્રમ જોવા મળે છે. પટ્ટાવલીમાં ઘણી જગાએ કવિએ દુહાનો પ્રયોગ વ્યકિત પરિચય કે પ્રસંગ નિરૂપણ માટે કર્યો છે. મહાવીરસ્વામીના પાંચ વધાવાની રચના ઢાળથી જ કરવામાં આવી છે. પટ્ટાવલી એ ચરિત્રાત્મક રચના છે તો તેવાજ પ્રકારની અન્ય રચનાઓ પણ છે. મહાવીરસ્વામીના પાંચ વધાવા અને ગોડી પાર્શ્વનાથ સ્તવન એ પણ મહાવીરસ્વામી અને પાર્શ્વનાથ ભગવાનના ચરિત્રને આલેખે છે. ભગવાનના પાંચ કલ્યાણકની માહિતી ઢાળમાં નિરૂપણ થયેલી છે. અષ્ટાપદની પૂજામાં પણ પ્રથમ તીર્થકર શ્રી રૂષભદેવ ભગવાનનું ચરિત્ર કેન્દ્ર સ્થાને છે. કવિની મોટા ભાગની રચનાઓ ઈતિહાસ અને ચરિત્રને અનુસરે છે. પૂજા અને સ્તવનની રચનાઓમાં કથાતત્ત્વનો પણ સંદર્ભ પામી શકાય છે. પ્રસંગ વર્ણન એક લઘુ કથાનો આસ્વાદ કરાવે છે. કેસરીયા તીર્થ સ્તવન, કાવીતીર્થ સ્તવન, રોહિણી સ્તવન, મહાવીર સ્વામી અને પાર્શ્વનાથ ભગવાનના પ્રસંગોનું આલેખન, ગોભદ્ર શેઠ અને શાલિભદ્રની સક્ઝાયમાં પિતા-પુત્રનો સંબંધ, હીરસૂરિના વર્ણનમાં અકબરબાદશાહ સાથેની મુલાકાતનો પ્રસંગ, વજુસ્વામીનું વૃત્તાંત વગેરેમાં કથાનો અનેરો આનંદ માણી શકાય છે. ચંદ્રરાજા અને ગુણાવલીનો પત્ર એક રસિક પ્રસંગની સાથે કથાનો નમૂનો બને છે. દીપવિજયની રચનાઓ વિવિધ કાવ્યપ્રકારોમાં થયેલી છે. એમની મુખ્ય દીર્ઘ રચના પટ્ટાવલી રાસ નામથી રચાયેલી છે છતાં તેમાં રાસનાં લક્ષણો ચરિતાર્થ થયેલાં જોવા મળતાં નથી. મધ્યકાલીન પરંપરામાં 316
