________________ તેમાં હિંદી ભાષાનો પ્રભાવ જોવા મળે છે. કેટલાક શબ્દોની જોડણી અંગે કોઈ ચોક્કસ ધોરણ સચવાયું નથી. સુત્ર-સૂત્ર તિર્થતીર્થ પન્નતિ - પત્તીતી જિમ-તિમ ધર્મ-ધરમ વગેરે જેહમાં, તેહમાં, જેથી તેહથી જેવાં અવ્યયોના પ્રયોગથી કાવ્યત્વ ઝાંખું પડે છે. આગમ સૂત્રનો નામોલ્લેખ પ્રાકૃત ભાષાના શબ્દોમાં કર્યો છે. દા. ત. કપચૂવસુસંગ, પુફિયા પુફચૂલા, ચુલ્લકલ્પ, વિશેષ વસ્યક, રિષીભાષિત, દીવસાગર પશતી, અનુત્તરવવાઈ સિધ્ધપાઉવાચના, ગણી વિક્સાઓ શરણાં, અંગ વિજwાં તંડુલ વિપાલી ભત્રપય, સૂયગડાંગ, તિર્થોધ્ધાર, ઠાણાંગ ઉવાઈ, રાયપણેણી, પન્નવણા વગેરે જીવાભિગમ, ઉત્તરાધ્યયન, પશ્નવ્યાકરણ, વહિનદશા, દેવે હસ્તવ, વિપાકસૂત્ર, દૃષ્ટિવાદ સોરાવલી, ગચ્છાચાર શ્રાદ્ધવિધિ વગેરે સંસ્કૃત ભાષાના પ્રચલિત શબ્દ પ્રયોગોથી ઉલ્લેખ થયો છે. કવિની દરેક રચનામાં પ્રાકૃત, અપભ્રંશ, હિન્દી ગુજરાતીનું મિશ્રણ જોવા મળે છે. અડસઠ આગમની પૂજા એટલે જિનશાસનની પ્રાણ સમાન જિનાગમનો જે ભવ્ય ને અનન્ય પ્રેરક વારસો મળ્યો છે તેના પ્રત્યે કવિની અપરંપાર પ્રીતિનું સત્ય દર્શન છે. કવિએ કલશમાં ગુરૂની પરંપરા અને રચનાનું પ્રયોજન દર્શાવ્યું છે. જંબુસરમાં ગુરૂમુખેથી ભગવતી સૂત્રની વાચના પ્રાપ્ત કરવાના મંગલ પ્રસંગે આગમની પૂજા રચવાની શુભ ભાવના ઉદ્ભવી હતી ત્યાર પછી સંઘના આગ્રહથી પૂજાની રચના કરી. 205
