Jain Shasan 1998 1999 Book 11 Ank 01 to 48

Book Title: Jain Shasan 1998 1999 Book 11 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

View full book textPrevious | Next

Page 783
________________

છ વર્ષ ૧૧ અંક ૩૭–૩૮ તા. ૧૮-૫-૯ :
ઃ ૮૪૩ ૨ કહ્યું છે કે ડાહ્યો દીકરો દેશાવર ભલે પુત્ર ? દેશદેશાવર ફરવાથી માણસની રતી : છે પરખાઈ જાય છે. પહેલી વિદ્યા, પછી વસુ, પછી ઘરને પછી ગૃહિણી.
- થો; દહાડે રત્નચૂડ કરિયાવાટે દેશાવર જવા નીકળી પડશે. એણે વેપાર માટે ર દિ કીંમતી કદિયાણ સાથે લીધાં હતાં. રત્નચૂડના પિતાએ છેલે શિખામણ આપી છે 2 “બેટા! બધે જજે પણ પશ્ચિમ તરફ જઈશમાં કઢાચ ત્યાં જાય તે એના બંકરે છે
ઊતરીશમા !” બાપની શિખામણ માની રત્નચૂડ સાગરની સફરે રવાના થયો.
રચૂડ તે બંદરે બંદરે ઘૂમે છે. પિતાને માલ વેચે છે, ને ન છે ખરીદે છે. વળી એ બીજા બંદરે જાય છે. ત્યાં માલ વેચે છે, ને ન લે છે. આમ જ છે ખૂબ પૈસા કમાય છે, હવે એ ઘેર પાછા જવાના મનસૂબા કરે છે ! એને શાણી ને છે. સુંદર સૌભાગ્યસુંદરી સપનામાં આવે છે.
કેળના દિવસ એક સરખા જતા નથી, રાત પછી દિવસ હોય છે, ઈ ને દિવસ પછી અવશ્ય રાત હોય છે. એમ સુખ દુઃખનું છે. દુઃખ પછી સુખ જરૂર આવે છે, ને સુખનું અનુસંગી દુઃખ છે, દુઃખ આવવાનું હોય ત્યારે ડાહ્યા ? એક માણસની બુદ્ધિ પણ એને અનુકુલ થઈ જાય છે.
એક દહાડે રતનચૂડને વિચાર આવ્યો કે પૂર્વ, કક્ષિણને ઉત્તર તે દેખ્યાં, હવે ? છે પશ્ચિમમાં હાંકવાનો હુકમ કર્યો. વહાણ ચાલ્યાં, એક દહાડે દરિયામાં તેફાન જાગ્યું
પશ્ચિમ શા માટે ન જેવાં? ઘરડા તે વહેમી હોય છે. બસ એણે વહાણેને ૨ ૬ વાવડે ઊપડયો. પહાડ જેવા મેજા ઊછળવા લાગ્યા. વહાણ હાલમડેલ થવા લાગ્યું. 4 ડુબ્યા ને ડબશું એમ સહુને લાગ્યું.
- વકરેલ સાંઢ ખીલે તેડીને નાસવા લાગે, એમ વહાણ સઢને સુકાન ફગાવીને જ ભરદરિયે ચાલ્યાં. ચક્કર ભમર ! ચકકર ભમર ! બે દહાડા એમ ચાહ્યું: સહુને લાગ્યું છે છે કે જાણે ફરી માના પેટમાં ગર્ભાવાસે રહ્યાં. બે દિવસે એક બેટ પાસે વહાણ આવી જ ભરાશે તોફાન શમ્યું- જમીન દેખાઈ સહુને લાગ્યુ કે નો જન્મ થયો.
બેટ પર એક સુંદર શહેર આવેલું હતું. દેખાવે રળિયામણું હતું. જે આ ભપકામાં કંઈ પાર નહેતે લેકે ઉજળિયાત હતા. બેલા-ચલાવે મીઠા હતા. છરી છે ૨ કરતાં જીભ વધુ સજાવેલી હતી.
૨નચૂડ પિતાનાં વહાણને જોઈ તપાસી બેટ પર આવ્યો. રસ્તે ભૂલ્યા હતા, જ છે પણ માલને જીવ બધું સલામત રહ્યું હતું. રચૂડને પિતાના શબ્દો યા આવ્યા કે છે


Page Navigation
1 ... 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006