Jain Shasan 1998 1999 Book 11 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 915

- બડાઈખોર બાહ્યાલાલ
–હરીશ મણિયાર જ છે કwહશે કેમ હજાર કલાક ૨ ) ૨ બુદ્ધિ વગરનો છે. બડાઈ મારવાને શોખીન છે. ગામમાં કઈ પરચુરણ એ છે કામ ચી છે, બાજુના શહેરમાંથી કંઈક વસ્તુ લાવવાનું કહે તો બોઘાલાલ લાવી આપે. ? છે. બઘાનું પેલી કહેવત જેવું. નાણુ વગર નાથીયો નાણે નાથાલાલ, એવું આ બેઘાનું. ૪. “કામ વગરને બે, કામે બાલાલ. કેઈનું કામ કરી આપે બદલામાં ચાર-આઠ
આના વાપરવા મળે. ને બેઘાનું જીવન ગાડું ગબડે ! પણ છબરડા વાળવામાં તેને એક છે જેટે ન જડે. ગ્રામજનેનું કહેવું હતું. કયારેક જુઠું બેલે : “હું તે આ વસ્તુ છે છે આટલામાં લઈ આવ્યો,” એમ છાતી ઠોકીને કહે. બધા મિત્રો સમજતા હતા, “બે છે જ બડાઈએ મારે છે એમની બે ભુલાવી દેવી.” ૨. મેઘા બહોળા મિત્ર મંડળને કારણે ખુશી થતું. જોયું, બધા મારી મિત્રતા રે પસંદ કરે છે. પણ સાચી વાત કયાં ઘાભાઈ જાણતા હતા !!!
મા ને કંઈક વસ્તુ લેવા શહેરમાં મોકલે, બે-રૂઆબથી ભાવ પુછે. ન જ જ આવડતા નામ બોલે, આ કંપનીને નથી ? એવો પ્રશ્નન કરે હકીક્તમાં કંપની હોય જ છે નહિ, લા એને ડબલ ભાવમાં વસ્તુ પધરાવે ગામમાં આવીને બે બડાઈ મારે. આ આ તો સસ્તી છે. બસ, આટલામાં જ આવી.” જેટલા પૈસા આપ્યા હોય તેના જ અડધા કહે છે, આ ગામમાં બીરૂઢ પેશ્યલ હતા.
એક દિવસ બધે બહાર જતો હતો. કેઈએ પૂછ્યું, “કેમ બેઘાલાલ છે જ શી ઉપડયા? બોઘ ફલાયો- “શહેરમાં ખરીદીએ જાવ છું.” આમ વાત કરે છે, ત્યાં જ ર એક મિત્ર આવ્યો, “અરે બાધાલાલ શું બહાર જાવ છો ? જે શહેરમાં જતા હોતે !
મારા માટે સારો રૂમાલ લેતા આવજોને ??” “જરૂર જરૂર... બે બે. પેલાએ છે કે પૈસા આપ્યા. બેઘાલાલ શહેર સીધાવ્યા. બેઘાલાલને હવે નવાઈ ન લાગી, કારણ કે છે ૨ મહીને—બે મહીને આવવાનું થતું. બધે ફરતે જાય છે. એક કટલેરીની દુકાન જોઈ છે અંદર પ્રવેશ કર્યો. આ આવે.
કટલેરી વાળાએ સ્વાગત કર્યું. બેઘાલાલ દુકાનમાં દમામથી પ્રવેશ્યો. ખુરશી છે. 9 પર બેઠક લીધા પછી બેલ્યા. “સારી જાતના રૂમાલ બતાવો.” દુકાનમાં રૂમાલને ઢગલો ૨ થઈ ગ... પણ બે જાણે મહાન પારખુ હોય તેમ બધા રૂમાલ ના-પાસ કરવા છે માંડો. દુકાનદાર આશ્ચર્યથી સામે જોઈ રહ્યો. બે આથી ફુલાવે. “આ કંપનીના કે નથી ? ' હકીકતમાં કઈ કંપની હતી નહી. દુકાનદ્વાર સમજી ગયા કે, છે કેઈ મુર ખાને ૨.