________________
પરંપરાથી આ સાધનામય સ્તોત્ર હતો, પરંતુ શ્રી માનદેવસૂરિના સમયમાં શ્રીસંઘમાં વ્યંતરકૃત ઉપસર્ગ નિવારણાર્થે પ્રયોગમાં આવતા આ સ્તોત્ર ખૂબજ પ્રચલિત થયો. સમયની પ્રસિદ્ધમાં જનશ્રુતિથી આ સ્તોત્ર શ્રીમાનદેવ સૂરિની રચના માનવામાં આવે છે. જે પણ હોય એટલું તો ચોક્કસ છે કે આ સ્તોત્ર ખૂબજ અદ્ભુત છે.
(તિજ્ય પહુત્ત સ્તોત્રં) સર્વતોભદ્ર સ્તોત્ર
૧૨૬
तिजय पहुत्तपयासय अठ्ठमहापाडिहेरजुत्ताणं । समयविरक्तठिआणं सरेमि चक्कं जिणंदाणं ॥ १ ॥ पणवीसा य असीआ, पनरस पन्नास जिणवरसमूहो । नासेउ सयलदुरिअं भवियाणं भत्तिजुत्ताणं ॥ २ ॥ वीसा पणयाला विय, तीसा पन्नतरी जिणवरिंदा । गहभूअरक्खसारणि थोरुवसग्गं पणासंतु ।। ३ ।। सत्तरि पणतीसा विय, सट्टी पंचेव जिणगणो एसो । वाहि जल जलण हरि करि चोरारि महाभयं हरउ ॥ ४ ॥ पणपन्ना च दसेव च, पन्नट्टी तह य चेव चालीसा । रक्खंतु में सरीरं, देवासुरपणमिआ सिद्धा ।। ५ ।।
ॐ हरहुं हः सरसुं सः ह र हुं हः तह्य चेवसरसुंसः आलिहिय नामगब्धं चक्कं किंर सव्वओभहं ॥ ६ ॥ ॐ रोहिणि पन्नति, वज्जसिंखला तह य वज्ज अंकुसिया । चक्केसरि नरदत्ता, कालि महाकाली गोरी ॥ ७ ॥ गंधारी महज्जाला माणवि वरूट्ट, तह य अच्छुता । माणसि महमाणसिआ, पिज्जादेवीओ रक्खंतु ॥ ८ ॥ पंचदसकम्मभूमिसु, उप्पन्नं सत्तरि जिणाणं सयं । विविहरयणाइवन्नो, वसोहिअं हरउ दुरिआई ॥ ९ ॥
ज्ञानधारा २०
चउतीस अइसयजुआ, अट्टमहापाडिहेरकयसोहा । तित्थयरा गयमोहा, झाएअब्बा पयत्तेणं ॥ १० ॥ ॐ वरकणयसंखबिह म- मरगयघणसन्निहं विगहमोहं । सत्तरिसियं जिणाणं, सव्वामरपूइअं वंदे । स्वाहा ।। ११ ।।
ॐ भवणववणवंतर जोइसवासी विमाणवासी अ । जे के वि दुट्ठदेवा, ते सव्वे उवसमंतु मम ।। स्वाहा ।। १२ ।। चन्दणकपुरेण फलए लिहिजण खालिअं पीअं । एगंतराइगहभूअ साइणिमुग्गंपणासेइ ॥ १३ ॥ इय सत्तरिसयं जंतं, सम्मं मंतं दुवारि पीडिलिहिअं । दुरिआरि विजयवंतं, निष्यंत निच्चमच्चेहं ॥ १४ ॥ પ્રસ્તુત સ્તોત્રમાં ચૌદ ગાથા આપેલ છે. આ એક એવો સ્તોત્ર છે, જેમાં યંત્ર,
મંત્ર અને તંત્ર ત્રણેય સાધના સમાયેલી છે. અન્ય સ્તોત્રોમાં પરમાત્મા અને તેની શાસનરક્ષક દેવી-દેવતાઓના નામ હોય છે, જ્યારે આ સ્તોત્રમાં સાધકનું નામ જોડી અનામી આત્મસ્વરૂપનો માર્ગ બતાવ્યો છે. નવાક્ષરી મંત્રમય આ સ્તોત્ર નાડી સંશોધન, પાપવિશોધન, રક્ષાકરણ તેમજ કષ્ટહરણના અદ્ભુત પ્રયોગરૂપે ખજાનો છે.
સ્તોત્રના પ્રારંભમાં જ આરાધ્ય એવા પરમાત્માના પ્રભુત્વ અને ઐશ્વર્યનું
ગૂઢ રહસ્ય બતાવી યંત્ર (ચક્રના) ના માધ્યમે સર્વ ભક્તજનોને પરમાત્માનું સ્મરણ કરવાનો અધિકાર આપેલ છે.
પ્રથમ ગાથામાં ‘સરેમિ’ શબ્દ ગૂઢાર્થે પ્રયુક્ત થયો છે. સરેમિ અર્થાત્ સ્મરણ કરું છું. પરંતુ કોનું સ્મરણ કરવાનું છે ? જેનો મેળાપ થયો હોય તે યાદ આવે, અથવા તો જેનાથી છૂટા પડાયું હોય તે યાદ આવે, પરંતુ જેનો ક્યારે પણ મેળાપ થયો ન હોય
તે કેવી રીતે યાદ કરી શકાય ! ત્યારે અહીં ‘સરેમિ’ શબ્દ એવો વિશ્વાસ ઉત્પન્ન કરાવે
છે કે ૧૭૦ પરમાત્મામાંથી કોઈ એક સાથે મુલાકાત અવશ્ય થઈ છે. ભલે હમણાં જૈન મંત્ર, સ્તોત્ર અને યંત્ર
૧૨.
