________________
કે, ‘તું સદાય અજેય બનીશ.” ત્યાર પછી મુનિશ્રીને રોજ ૧૦00 શ્લોકો કંઠસ્થ કરવાની શક્તિ પ્રાપ્ત થઈ. શાસ્ત્રાર્થમાં વિજયી થયા અને “વાદિકુંજકેસરિ” ની પદવી પ્રાપ્ત કરી. તેમણે રચેલું ડાનુભૂત સિદ્ધ સારસ્વત સ્તવન જે ૧૩ ગાથાનું છે તેમાં ૧૦ મી ગાથામાં તેઓ અનુભવવાણી દ્વારા લખે છે કે દેવી સરસ્વતીનો પૂર્ણ મંત્ર “ૐ હૂ ર્તી જ્જુ શ્ર સૂકલુ છું ઐ નમઃ” એ મંત્રનો જપ જે સાધક બ્રહ્મચર્યના પાલન સહ ઉત્તમ તપ કરી સમાન હસ્તવિધિવડે લાખ વાર જપે, અગ્નિકુંડમાં હોમ કરે અને પૂર્ણ ચાંદનીના બિંબમાંથી પ્રગટ થઈ મા સરસ્વતીને પૃથ્વી પર અવતરતી દેખે તે પ્રખર પંડિત બને.
આશરે ૯૦૦વર્ષ પહેલા એવા જ એક મહામેઘાવી આચાર્ય હેમચંદ્રાચાર્યજી પણ આ સરસ્વતીના ઉપાસક અને મંત્રાનુષ્ઠાન કરી ચુકેલા મહાન આચાર્ય હતા. પોતાની સાધનાના પ્રારંભ કાળે તેમની જ્ઞાનપિપાસા જાગૃત થઈ અને પાદવિહાર કરતા કરતા જઈ રહ્યા હતા. રસ્તામાં રાજસ્થાનના પીંડવાડા નજીક અભરી ગામ પાસેના જંગલ પ્રદેશમાં, તેમનું તપોબળ અને ધર્મનિષ્ઠાથી પ્રભાવિત થઈ તેજસ્વી રૂપ ધારણ કરી મા સરસ્વતી પ્રગટ થઈ તેમને દર્શન આપ્યા. આચાર્યશ્રી તેમના પગમાં પડી ગયા. મા એ કહ્યું કે વત્સ, વિદ્યાપ્રાપ્તિ કે જ્ઞાનઉપાસના માટે તારે વિહાર કરી છેક કાશી સુધી જવાની જરૂર નથી. અહીં બેસીને જ સાધના કર. હું તને અહીં જ વરદાન આપીશ.
ત્યારબાદ અભરી ગામના એ જ સ્થળે આચાર્યશ્રીએ તપસહિત ૨૧ દિવસનું મા સરસ્વતી મંત્રજપનું અનુષ્ઠાન કર્યું. મા ને પ્રસન્ન કરી વરદાન માંગ્યું કે મા, કલિકાલની અંદર ભગવાનની વાણી સૌના સુધી પહોંચે એવા શાસ્ત્રોનું સર્જન કરવું છે એ માટે શક્તિ અને આશીર્વાદ આપો.
મંત્રજપના પ્રભાવે વરદાન પ્રાપ્ત કરી તેમણે જે કલમ ચલાવી છે, ભાષા - છંદ - અલંકાર - યોગ - ધ્યાન - સંગીત વગેરે વિષયો પર ગ્રંથોનું સર્જન કર્યું. પાટણમાં તેમણે “સિદ્ધહેમ વ્યાકરણ' ગ્રંથની રચના કરી, જેને તે વખતે પાટણના મહારાજા સિદ્ધરાજ જયસિંહે હાથીની અંબાડી પર ગ્રંથ મૂકી પાટણનગરમાં તેની શોભાયાત્રા
કાઢી ગ્રંથનું અને જ્ઞાનનું સન્માન કર્યું. ત્યારબાદ મહારાજા કુમારપાળના રાજ્યગુરુ સ્થાને રહી બીજા અનેક સર્જનકાર્યો કર્યા. જીવનના છેલ્લા દિવસો સુધી તેમનું જ્ઞાન ઉપાસનાનું કાર્ય ચાલતું રહ્યું. આશરે સાડા ત્રણ કરોડ શ્લોકોની રચના કરી. આટલી મહાન જ્ઞાનગ્રંથ સર્જનની તેમની શક્તિ મા સરસ્વતી -શ્રુતદેવીના મંત્રબળના પ્રભાવે તેમણે પ્રાપ્ત કરી હતી.
આજે પણ રાજસ્થાનમાં શિરોહી રોડ રેલ્વે સ્ટેશનથી ૭-૮ કિલોમીટરના અંતરે અભરી ગામમાં બાવન જિનાલય છે, જ્યાં મા સરસ્વતી અને પૂ. હેમચંદ્રાચાર્યની પ્રાચીન મૂર્તિ છે અને ત્યાંથી એક-બે કિલોમીટરના અંતરે જંગલમાં માર્કન્ડેશ્વર મહાદેવના મંદિરની બાજુમાં જ પ્રાચીન સરસ્વતી મંદિર છે. જેમાં આચાર્યશ્રીએ અનુષ્ઠાન કરી વરદાન મેળવ્યું હતું. આજે તો એ સ્થળ નાનકડું તીર્થધામ બની ગયું છે.
આશરે ૩૫૦ વર્ષ પહેલાં એવા જ પ્રખર વિદ્વાન આચાર્ય બેલડી યશોવિજયજી મહારાજ અને વિનયવિજયજી મહારાજ મા સરસ્વતીના કૃપાપાત્ર સાધક જૈનાચાર્યો હતા. તેઓને અન્ય ધર્મોના ગ્રંથોનું અધ્યયન કરી દરેક દર્શન સાથે જૈનધર્મનો તુલનાત્મક અભ્યાસ કરવો હતો અને વિદ્યાભ્યાસ માટે કાશી ગયા હતા. તે વખતે તેમની જ્ઞાનસાધનામાં સહાયરૂપ થવા ધનજી સૂરી નામના શ્રાવકે સ્વદ્રવ્ય આ બન્ને મુનિઓને કાશી જવા માટે પૂરી વ્યવસ્થા કરી આપી હતી.
કાશીનગરીમાં ગંગાનદીના કિનારે શાંત એકાંત સ્થાન પસંદ કરી, કુટિર બાંધી યશોવિજયજી મહારાજે ૨૧ દિવસનું મંત્રઅનુષ્ઠાન કરી મા શારદાને પ્રસન્ન કર્યા હતા અને જ્ઞાનપ્રાપ્તિનું વરદાન પ્રાપ્ત કરી, ત્યારબાદ અનેક પ્રકારના સાહિત્યનું સર્જન કર્યું હતું. તેમાં પ્રસિદ્ધ શાંતસુધારસ ગ્રંથ, પુણ્ય પ્રકાશના સ્તવનો વગેરે હતા અને
લઘુકલિકાલસર્વજ્ઞ” તરીકે ખ્યાતિ પામ્યા હતા. શ્રુતદેવીના મંત્રજપનું અનુષ્ઠાન કરી તેમણે વરદાન પ્રાપ્ત કર્યું હતું તે તેમણે એક શ્લોકમાં વર્ણવ્યું છે,
શારદ સાર દયા કરો, આપો વચન સુચંગ,
તું ઋઠી મુજ ઉપરે, જાપ કરત ઉપગંગ. જૈન મંત્ર, સ્તોત્ર અને યંત્ર
રહ૦
જ્ઞાનધારા - ૨૦
