________________
૧૯. તેમજ અંતરાયકમના ઉદયે તેનો યોગ હોય છે એમ જાણવું.
આ રીતના સમસ્ત પ્રકારના શુભાશુભ સંચાગ વિયેગમાં દરેક આત્માને શાતા કે અશાતાને એટલે કે સુખને કે દુખને પરિણામ તે વળી તથા પ્રકારના વેદનીય કર્મના ક્રિયાનુસારે થાય છે એમ જાણવું અને તે અંતમુહૂર્ત પરાવતપણે હોય છે એમ જાણવું.
આ વેદનીય કર્મના ઉદય જન્ય પર-પ્રચયિક સુખ દુખમાં જે આત્માને ઈછાનિષ્ઠત્વને, અને રતિ–અરતિને તેમજ રાગદ્વેષને પરિણામ થાય છે તે તે જીવને તથા પ્રકારના પિતાના મેહનીય કર્મના ઉદયાનુસારે થાય છે એમ જાણવું. -
- - હવે જે આત્માઓએ જે સ્વરૂપે દેશન-મેહનીય કર્મને ક્ષય, ઉપશમ કે પશમ્ કરેલ હોય છે તે મુજબ તે આત્માઓને સુખ-દુઃખના સંવેદને પણ ઈછાનિ છત્વને આત્યંતિક પરિણામ હેતે નથી કેમકે તેઓને શુદ્ધાત્મભાવના સ્વરૂપનું તેમજ પરભાવનું-વિષમતાનું ભેદ જ્ઞાન થયેલું હોય છે, જે કે સર્વે સંસારી આત્માઓને કર્મજન્ય સુખ દુઃખનું જ્ઞાનવરણીય કર્મના ક્ષપશમ મુજબ શુદ્ધાશુદ્ધત્વભાવે વેદન-સંવેદન જરૂર હોય છે. તે વેદન–સંવેદનનું સ્વરૂપ પણ જ્ઞાન ચેતનાના ત્રણ ભેદથી નીચે મુજબ જાપૂવું.
v
, '
,
