________________
૧૦૩
આ માટે જ્યારે જ્યારે પણ શ્રી તીર્થકર કેવળી ભગવતે અનાદિ અનંત એવા આ જગત સ્વરૂપને જે જે ભાવે જણાવે છે એટલે જે જે અર્થથી જગત સ્વરૂપને જણાવે છે ત્યારે ત્યારે તે તે અર્થને વાચક એવી વિવિધ શબ્દરચના વડે તત્કાળ પૂજ્ય શ્રી ગણધર ભગવંતે દ્વાદશાંગી રૂપસૂત્ર-શાસ્ત્રોની રચના કરે છે, તેથી તે દ્વાદશાંગી રૂ૫ શાસ્ત્ર પ્રત્યક્ષ પ્રમાણુથી અવિરૂધહેવાથી તે શાસ્ત્રને આગમ-પ્રમાણુ જ્ઞાન-રૂપે જાણવા જોઈએ. કેમકે તે દ્વાદશાંગી અર્થથી અનંતર આગળ રૂપ છે અને સૂત્રથી આત્માગમરૂપ છે.
આ રીતે જગતના સમસ્ત પદાર્થોના વાચાર્થનું વળી ભગવતેના પ્રત્યક્ષપણુથી અવિધીપણું હેવાથી એટલે તે શ્રી તિર્થંકર કેવળી ભગવંતે પાસેથી અનંતરપણે એટલે સાક્ષાત્ તે કેવળી ભગવંતે પાસેથી સાંભળીને, શ્રી ગણધર ભગવંતેએ જે દ્વાદશાંગી રૂપ શ્રત-શાસ્ત્રની રચના કરી છે તેને વળી શ્રી તિર્થંકર ભગવતેએ અવિરૂદ્ધ–વાચ્ય-વાચક ભાવવાળી જાણુને તે શાને ભવ્ય-જીને પ્રતિબોધવા માટે પ્રરૂપવાની શ્રી ગણધર ભગવતેને અનુજ્ઞા આપેલી હોવાથી, તે દ્વાદશાંગીરૂપ શાસ્ત્રોને અવિરૂદ્ધ આગમ પ્રમાણપણું રહેલું છે. એમ જાણવું. વળી આ રીતે અનેક જુદા જુદા શ્રી ગણધર ભગવંતે રચિત-શ્રત-રૂપ દ્વાદશાંગી ભિન્ન ભિન્ન જાણવી. તેમજ તે શત-પણુ વડે અનિત્ય જાણવી, પરંતુ શ્રી કેવળી ભગવંતેએ ભાખેલે અર્થ તે સર્વે દ્વાદશાંગીમાં એક જ જાણ અને તે અર્થ–સદાકાળ નિત્ય જાણુ, એટલે સૂત્રથી દ્વાદશાંગી ભિન્ન ભિન્ન અને અનિત્ય જાણવી અને અર્થથી નિત્ય જાણવી.
