________________
૧૧૫
રીતે નવા પુણ્યકર્મ અને પાપકમ ખાંધે છે. આથીજ ઉત્તમ આત્માએ ગમે તેવા સંચાગેામાં પણ કોઇ જીવને પીડાકારી જીવન જીવવાની ઈચ્છાવાળા હાતા નથી પરંતુ પરાપકારી જીવન જીવવાની સાથે વળી ત્યાગ વૃત્તિવાળા પણ હાય છે
આ રીતે સ` સંસારી આત્માઓના સ ́સારીક સુખ દુઃખનું સ્વરૂપ તેના હેતુએ સહિત જણાવ્યું, હવે જેએ માક્ષાર્થીના પ્રત્યેાજનવાળા મુમુક્ષુ આત્માએ છે, તે તે આત્મીય-સહજ શુદ્ધ જ્ઞાનાદિ ગુણ્ણાની રમણતામાં સાચું સુખ જાણે છે, અને પરદ્રવ્યના પરાધીન સયેાગે પરભાવપરિણતિના સુખને સુખાભાષરૂપે જાણે છે, પરંતુ જે આત્માને મિથ્યા માહનીય કમના ઉદય વર્તે છે. એટલે જે એને આત્મભાવ થયું નથી તેએ પરભાવમાં સુખ બુદ્ધિ વાળા હાય છે, ખરેખર તા જે એને સાચું આત્મ-જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું છે તે તે પરદ્રવ્યના પાશને દુઃખરૂપ જાણે છે, આ માટે હવે શાશ્વ અને સાચા, આત્મિક સુખનુ વ્યકિચિત્ સ્વરૂપ સિધ્ધાંતના આધારે જણાવીએ છીએ. જે-જે આત્માઓને જેટલે–જેટલે અંશે શુદ્ધાત્મ-સ્વરૂપની સ્વાધીનતા પ્રાપ્તથયેલી હેાય છે. અને તે વડે જે જે સ્વરૂપે પરભાવપરિણતના, ક્ષય, ઉપશમ કે ક્ષયેાપશમ હાય છે તે તે સ્વરૂપે તે તે આત્માઓને તેટલે તેટલે અંશે સહજ-આત્મિક સુખના અનુભવ હાય છે
