________________
કર
#"
"*
છે અને યતિષમ-ભાવના, અને પાંચ પ્રકારનુ' ચારિત્ર તે ભાવસ’વરરૂપ છે, એટલે સમિતિ અને ગુપ્તિનું આચરણ તે દ્રવ્યસવર જાણવા. અને સમિતિ તથા ગુપ્તિ રૂપ આત્માના જે પરિણામ તે ભાવસવર જાણવા. વળી પશુ વ્યવહાર સવર અને નિશ્ચય સંવરનું પણ યા જ્ઞાન કવુ' જરૂરી છે. કેમકે મિથ્યાષ્ટિને જે સંવર૫ણ હાય છે, તે માત્ર વ્યવહાર સવરણ. જાગ્રુવું, કેમકે તેથી તે આત્માને નિર્જરા થતી નથી એટલે આત્મગુણના વિકાસ થતા નથી. જ્યારે સમ્યગ્દષ્ટિ જીવને નિશ્ચયસ વર પ્રાપ્ત મે સ્વરૂપ રમણતા વર્ક અત્ર, આત્મિક ગુણેાના આફ્રિ ર્જાવ થાય છે. એમ જાણવુ જે જીવા આશ્રવ ભાવના નિશ્ચય કરીસ વરભાવમાં સ્થિર થઈ પરભાવને એટલે કે રાગદ્વેષની પરિણતિને જે જે સ્વરૂપે ત્યાગ કરે છે તે તે ભાવે તે તે જીવને પાતપાતાના પરિણામની શુધ્ધિને અનુ. સારે પેાતાના જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્રાદિ ગુણાના જે વિકાસ થાય છે તેને ભાવ નિર્જરા જાણુવી. આ પ્રમાણે ભાષ નિજાએ આત્મ-શુધ્ધિ કરતા આત્મા અંતે સર્વ ક્રમના અગનથી છૂટા થઈ માક્ષલાવને પામે છે. એમ જાણવુ. આથી સ્પષ્ટ સમજાશે કે માક્ષભાવનુ કાણુ નિર્જા છે અને નિજાનુ કાણુ સંવર, અને તે સ ંવરભાવની પ્રાપ્તિ અનુક્રમે આશ્રવભાવના નિરોધ કરવાથી થાય છે. આશ્રવ ભાવના નિરાય અનુક્રમે આ પ્રમાણે કરવા જોઇએ (૧) પ્રથમ વિષય વિકારથી, તે પછી (૨) અનાદિ તીવ્ર અનંતાનુ
4.
"
.
