________________
આત્માઓ પિતાના ક્ષાપશમિક વિર્ય ગુણ વડે સમિતિ અને ગુલિત ધર્મમાં ઉપયોગી બની પિતાના જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, અને તપ પરિણામમાં રમણતા કરે છે. તેઓ તે ભાવે નિર્જરા કરે છે અને આત્મવિશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરે છે. એમ જાણવું. | મુખ્યપણે આત્માને તીવ્રબંધના કારણુરૂપ વિષયાસક્ત ભાવે પરભાવનું કર્તા–ભકતાપણું દર્શનમોહનીય અને ચારિત્ર મોહનીયના ઉદયાનુસારે જાણવું, અને તે મેહનીય કર્મના ઉદયને ક્ષીણ કરવા તેમજ તેડવા માટે સમ્યજ્ઞાનનું ઉપકારીપણું જાણવું. આ માટે આલેનીયપરઉપકારીતા રૂપ પ્રશસ્ત અને અપ્રશસ્તાનનું સ્વરૂપ યથાર્થ સમજવું-જરૂરી છે (જે વેગ પ્રવૃત્તિથી આત્મા વિષય કષાયની નિવૃત્તિ કરી, આત્મા–આત્મ વિશુદ્ધિ પ્રાપ્ત કરે છે. તે ભાવે જે પંચાચારની પ્રવૃત્તિ તેને પ્રશસ્ત જાણુ) જે વેગ પ્રવૃત્તિથી આત્મામાં વિષય–કષાય અને પ્રમાદની વૃદ્ધિ થાય તે અપ્રશસ્તગ જાણ છે કે સંપૂર્ણ શુદ્ધ સ્વરૂપે અાગી થયા સિવાય કોઈ જીવ મુકિતમાં ગયે નથી જતો નથી. અને જશે પણ નહિ. તેમજ ગુણધતિ કમને સર્વથા ક્ષય કરીને, અનંતજ્ઞાન, અનંતદર્શન, અનંતચારિત્ર અને અનંતવીર્યગુણને પ્રાપ્ય કર્યા સિવાય, કેઈ જીવ અયોગી થઈ શકતું નથી. તેમજ શુધ્ધ પંચાચારના પાલન સિવાય કઈ જીવ ઘાતિ કોને ક્ષય કરી શકતો નથી. માટે શુદધ પંચાચારના બાલનને મોક્ષ માર્ગ જાણુ જોઈએ.
