________________
સમકાલીન” પત્રમાંથી એક આધુનિક કાવ્ય – સાભાર'(એક મેડને યુવાનની “મા” વિષેની વિકૃત માન્યતા —
ટીકા – ટીપ્પણ વિના).
* મા ?
સા
પ્રેમિકા જેટલી સુંદર નથી હતી અને થોડી વૃદ્ધ પણ હોય છે. આપણામાં જ્યારે સમજણ આવી જાય છે ત્યારે કહીએ છીએ.
મા, તને કંઈ સમજણ નથી પડતી.” પછી મા કશું બોલતી નથી ચૂપચાપ ઘરના એક ખૂણામાં બેસીને પિતાના વાથી પીડાતા પગને પંપાળ્યા કરે છે એક દિવસ મા મરી જાય છે. અને આપણે બે હાથ જોડીને કહી પણ શક્તા નથી, મા ફ કરી દે જે મા.” સ્ત્રી ઓ નાં (પ્રેયસીનાં) બે સ્તનો વચ્ચેથી પસાર થતા રાજ માર્ગ પર દેડી દેડીને એક વાર હાંફી જઈએ ત્યારે ઈચછા થાય છે મા ના વૃદ્ધ પડછાયામાં બેસીને આરામ કરવાની ત્યારે ખ્યાલ આવે છે મા તે મરી ગઈ છે મા જે પ્રેમિકા જેટલી સુંદર ન હતી. (કિરીટ દૂધાત)
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
