Acharangasutram Sutrakrutangsutram Cha

Author(s): Sagaranandsuri, Anandsagarsuri, Jambuvijay
Publisher: Motilal Banarasidas

Page 587

224
न्धे शीला
eeeea
सूत्रकृताओं
इणमेव निग्गंधे पावयणे हिस्संकिया णिकंखिया निधितिगिच्छा लट्ठा गहियहा पुच्छियंट्ठा विणिच्छि- २क्रिया१ तम्क- यट्ठा अभिगयट्ठा अद्विमिंजपेम्माणुरागरता अयमाउसो। निग्गंथे पावयणे अढे अयं परमट्टे सेसे अणट्टे स्थानाध्य०
उसियफलिहा अवंगुयदुवारा अचियत्तंतेउरपरघरपवेसा चाउद्दसहमुट्ठिपुषिणमासिणीसु पडिपुन्नं पोसहं मिश्रे धर्मयावृत्तिः सम्म अणुपालेमाणा समणे निग्गंथे फासुएसणिज्जेणं असणपाणखाइमसाइमेणं पस्थपडिग्गहकंबलपायपुं
पक्षे श्राव॥३३५॥
कब. छणेणं ओसहभेसजेणं पीठफलगसेजासंथारएणं पडिलाभेमाणा बहहिं सीलषयगुणवेरमणपचक्खाणपोसहोववासेहिं अहापरिग्गहिएहिं तवोकम्मेहिं अप्पाणं भावेमाणा विहरति ॥ते एयारवेणं विहारेणं विहरमाणा पदपासाईसमणोवासगपरियागं पाउणंति पाउणिसा आयाहंसि उप्पमंसि वा अणुप्पमंसि वाम भत्ताई पक्खायंति पर मत्साई पचक्याएसा बहई भत्साई अणसणाए छेदेन्ति यह भत्साई अणसणाए इत्ता आलोइयपरिकता समाहिपत्ता कालमासे कालं किवा अभयरेसु देवलोपसु देवसाए उववत्तारो भवंति, तंजहा-महडिएसु महज्जुइए जाब महासुक्खेसु सेसं तहेव जाब एस ठाणे आयरिए जाब एगंतसम्म साहू । तचरस ठाणस्स मिस्सगस्स विभंगे एवं आहिए ॥ अविर पडुच बाले आहिजइ, विर पडच पंडिए आहिजइ, विरयाविरइं पडच बालपंडिए आहिजइ, तत्थ णं जा सा सव
॥३३५|| तो अबिरई एस ठाणे आरंभट्ठाणे अणारिए जाव असबदुक्खप्पहीणमग्गे एगंतमिच्छ असाह, तत्थ णं जा सा सबतो विरई एस ठाणे अणारंभट्ठाणे आरिए जाव सबदुक्रवप्पहीणमग्गे एगंतसम्म साहू, तत्थ गंजा सा सबओ बिरयाविरई एस ठाणे आरंभणोआरंभहाणे एस ठाणे आरिए जाव सबदुवप्पहीणमग्गे एगंतसम्म साहू ॥ सूत्रं ३९॥
अथावरख तृतीयस खानस्य मिश्रकाख्यस्य विभङ्गः समाख्यायते-एतच्च यद्यपि मिश्रलार्माधर्माभ्यामुपपेतं तथापि धर्मभूयिष्ठलाद्धार्मिकपक्ष एवावतरति, तद्यथा-बहुषु गुणेषु मध्यपतितो दोषो नात्मानं लभते, कलङ्क इव चन्द्रिकायाः,18 तथा बहूदकमध्यपतितो मृच्छकलावयवो नोदकं कलुपयितुमलम् , एवमधर्मोऽपि धर्ममिति स्थितं धार्मिकपक्ष एवायं । 'इह असिन् जगति प्राच्यादिषु दिक्षु एके केचन शुभकर्माणो मनुष्या भवन्तीति, तद्यथा-अल्पा-स्तोका परिग्रहारम्भेष्विछा-अन्तःकरणप्रवृत्तिर्येषां ते तथा एवंभूता धार्मिकवृत्तयः प्रायः सुशीला: सुव्रताः सुप्रत्यानन्दाः साधयो भवन्तीति । तवैकलात्-स्थूलात्संकल्पकतात् प्रतिनिवृत्ता एकसाच सूक्ष्मादारम्भजादप्रतिनिवृत्ता एवं शेषाण्यपि व्रतानि संयोज्यानीति ।। एतसादपि सामान्येन निवृत्ता इत्यतिदिशन्नाह-'जे यावण्णे इत्यादि, ये चान्ये सावद्या नरकादिगमनहेतवः कर्मसमारम्भास्तेभ्य एकसायत्रपीडननिलाञ्छनकृषीवलादेर्निवृत्ता एकलाच क्रयविक्रयादेरनिवृत्ता इति ॥ तांश्च विशेषतो दर्शयितुमाह-विशिष्टोपदेशार्थ श्रमणानुपासते-सेवन्त इति श्रमणोपासकाः, ते च श्रमणोपासनतोऽभिगतजीवाजीवस्वभावाः तथोपलब्धपुण्यपापाः । इह च प्रायः सूत्रादर्शेषु नानाविधानि सूत्राणि दृश्यन्ते न च टीकासंवाघेकोऽप्यस्माभिरादर्शः समुपलब्धोऽत एकमादर्शमङ्गीकृत्यासाभिर्विवरणं क्रियते इत्येतदवगम्य सूत्रविसंवाददर्शनाञ्चित्तव्यामोहो न विधेय इति । ते श्रा
वकाः परिज्ञातबन्धमोक्षस्वरूपाः सन्तो न धर्माश्याव्यन्ते मेरुरिव निष्प्रकम्पा दृढमाईते दर्शनेऽनुरक्ताः । अत्र चार्थे सुखप्रतिपसूत्रकृताङ्गत्य दृष्टान्तभूतं कथानक, तच्चेदं तद्यथा-राजगृहे नगरे कश्चिदेकः परिवाद विद्यामन्त्रीपधिलब्धसामर्थ्यः परिवसति, स च २ क्रिया
विद्यादिवलेन पत्तने पर्यटन यां यामभिरूपतरामङ्गनां पश्यति तां तामपहरति, ततः सर्वनागरै राज्ञे निवेदितं-यथा देव ! प्रत्यहं स्थानाध्य न्धे शीला॥ पत्तनं मुष्यते केनापि, नीयते सर्वसारमङ्गनाजनोऽपि, यस्तस्थानभिमतः सोऽत्र केवलमास्ते , तदेवं ( देव !) क्रियतां प्रसादस्तद
मिश्रे धर्मन्वेषणेनेति । राज्ञाभिहितं-गच्छत यूयं विश्रब्धा भवत अवश्यमहं तं दुरातानं लप्स्ये, किंच-यदि पञ्चभैरहोभिर्न लभे चौरं वि
पक्षे श्राव॥३३६॥
मर्शयुक्तोऽपि च त्यक्ष्याम्पात्मानमहं ज्वालामालाकुले वहौ, तदेवं कृतप्रतिज्ञं राजानं प्रणम्य निर्गता नागरिकाः, राज्ञा च सविशेष नियुक्ता आरक्षकाः । आत्मनाऽप्येकाकी खनखेटकसमेतोऽन्वेष्टुमारब्धः, न चोपलभ्यते चौरः, ततो राज्ञा निपुणतरमन्वेष्यता पञ्चमेऽहनि भोजनताम्बूलगन्धमाल्यादिकं गृह्णन् रात्रौ स्वतो निर्गतेनोपलब्धः स परिवाद, तत्पृष्ठगामिना नगरोद्यानवृक्षकोटरप्र-18 वेशेन गुहाभ्यन्तरं प्रविश्य व्यापादितः, तदनन्तरं समर्पितं यद्यस्य सत्कमङ्गनाजनोऽपीति । तत्र चैका सीमन्तिनी अत्यन्तमौष[धिभिर्भाविता नेच्छत्यात्मीयमपि भर्तारं, ततस्तद्विद्भिरभिहितं यथाऽस्याः परिव्राट्सत्कान्यस्थीनि दुग्धेन सह संघृष्य यदि दीयन्ते। तदेयं तदाग्रहं मुश्चति, ततस्तत्वजनैरेवमेव कृतं, यथा यथा चासौ तदस्थ्यभ्यवहारं विधत्ते तथा तथा तत्स्नेहानुबन्धोऽपैति, सोस्थिपाने चापगतः प्रेमानुबन्धः, तदनु रक्ता निजे भतरि । तदेवं यथाऽसावत्यन्तं भाविता तेन परित्राजा नेच्छत्यपरम् एवं| श्रावकजनोऽपि नितरां भावितात्मा मौनीन्द्रशासने न शक्यते अन्यथाकर्तुम् , अत्यन्त सम्यक्सौषधेन वासितखादिति । पुनरपि ||॥३३६॥
श्रावकान् विशिनष्टि-'जाव उसियफलिहा' इत्यादि, उच्छ्रितानि स्फटिकानीव स्फटिकानि-अन्तःकरणानि येषां ते तथा, एत-18 KO दुक्तं भवति-मौनीन्द्रदर्शनावाप्तौ सत्यां परितुष्टमानसा इति, तथा अप्रावृतानि द्वाराणि यैस्ते तथा, उद्घाटितगृहद्वारास्तिष्ठन्ति
090020209080
Recececedera
कव०