________________
| ધરણેન્દ્ર-પદ્માવતી સંપૂજિતાય ૐ હ્રીં શ્રી શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથાય નમઃ | || શ્રી દાન-પ્રેમ-રામચંદ્ર-હીરસૂરિગુરુભ્યો નમઃ //
|નમ: ||
न्यायविशारद-न्यायाचार्य-महोपाध्याय
श्री यशोविजयजी गणि विरचितं श्रीयतिलक्षणसमुच्चयप्रकरणम्
सिद्धत्थरायपुत्तं, तित्थयरं पणमिऊण भत्तीए ॥ सुत्तोइअणीईए, सम्म जइलक्खणं वुच्छम् ॥१॥ सिद्धार्थराजपुत्रं, तीर्थकरं प्रणम्य भक्त्या ॥
સુત્રોડિતનીત્યા, સતિતક્ષણં વચ્ચે II II - સિદ્ધાર્થ રાજાના પુત્ર (શ્રી વીર) તીર્થંકરને ભક્તિથી પ્રણામ કરીને સૂત્રોક્ત નીતિથી (=સૂત્રમાં કહ્યા પ્રમાણે) સત્ય તિલક્ષણને કહીશ.
અનુબંધ ચતુષ્ટય - વિશેષાર્થ આ ગાથામાં ગ્રંથકારશ્રીએ મંગલ, વિષય (=અભિધેય), પ્રયોજન અને સંબંધ એ અનુબંધ ચતુષ્ટયનો નિર્દેશ કર્યો છે. તે આ પ્રમાણે
મંગલ- “સિદ્ધાર્થ રાજાના પુત્ર શ્રી વીર) તીર્થકરને ભક્તિથી પ્રણામ કરીને” એ પદોથી વિઘ્નોને દૂર કરવાનું કારણ અને શાસ્ત્રનું મૂળ એવું મંગલ કર્યું છે. શાસ્ત્રના પ્રારંભમાં મંગલ કરવાથી શાસ્ત્રરચના કરવામાં આવનારાં વિઘ્નો દૂર થાય છે. માટે મંગલ વિઘ્નોને દૂર કરવાનું કારણ છે. વિબ વિના શાસ્ત્ર પૂર્ણ થાય એ માટે શિષ્ટ પુરુષો શાસ્ત્રના પ્રારંભમાં મંગલ કરે છે. માટે મંગલ શાસ્ત્રનું મૂળ છે. વિપ્નના વિનાશ માટે મંગલ કરવું જોઈએ. કહ્યું છે કે – ૫.૧
