Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 30

२३
पुव्वभवपत्थावो। अह अन्नया य जयसुंदरीविरयणीए चरिमजामम्मि। चिट्ठइ सुहप्पसुत्ताजा ता पिच्छइ इमं सुमिणं ॥२९८॥ केणवि पहाणपुरिसेण दिव्वालंकारकलियदेहेणं । नियसियदिबढुंगृलजुयलपडिहणियतिमिरेण ॥२९९।। किल मज्झ महारयणं पाणिप्पणयीकयंति तं दट्टुं । विम्हयपवाहबुड्डंतमाणसा उठ्ठिया तयणु ॥३००॥ साहइ पियस्स सोवि हु तयभिमुहं भणइ देवि! एएण। सुमिणेण पिसुणिया तुह नूणं पुत्तस्स संपत्ती ॥३०१॥ हरिसवियसंतनयणाए पुलयपरिकलियकायलइयाए । एवंति होउ तीए पइणो बहु मन्नियं वयणं ।।३०२॥ अह धम्मकम्पनिम्मवणउज्जया दुगुणजणियसुहविहवा । जयसुंदरीवि गभं महग्धसोहग्गमुव्वहइ ॥३०३।। निरुवमगरिमालंकियपओहराणं सिरिं समक्कमिउं । सामरिसं उयरसिरी पैवड्ढए तीए अणुदियह।।३०४॥ दमदाण इयापमुहा तीए सरीरे विसेसओवसिया । गभगयसुअनिहालणकोऊहलतरलियव्व गुणा॥३०५।। अह अग्गहणियपमुहं महसवं अणिहवित्तु नियसमए । पडिपुनडोहला सा सुहं पसूया पसन्नमुंही ॥३०६।। पुत्तं तणुप्पहापहयसूइभवणंतरालतमपसरं । नवदिणमणिव पुव्वा आणंदियजणणिमुहकमलं ॥३०७॥ इत्थंतरम्मि तुरियागमणविसंठुलदुकूलकलियाए । वद्धाविओ सहरिसं चेडीए समरसूरनिवो ॥३०८।। सुयजम्मनिसामणजणियदुगुणहरिसेण नरवरेणावि । दालिदुवमद्दकरो महापसाओ को तीसे ॥३०९॥ वद्धावणयं नियविहवमहिमगरिमाणुरूवयं तयणु । सिरिसमरसीहरन्ना पयट्टियं अइमहारंभं ॥३१०॥ तम्मि य समइकंते महाविभूईए मासपज्जते । नंदिसे[त्ति नाम रन्ना विहियं नियसुयस्स ॥३११॥ अथान्यदा च जयसुन्दर्यपि रजन्याश्चरमयामे । तिष्ठति सुखप्रसुप्ता यावत्तावत् पश्यतीमं स्वप्नम् ।।२९८।। केनापि प्रधानपुरुषेण दिव्यालङ्कारकलितदेहेन । निजसितदिव्यदुकूलयुगलप्रतिहततिमिरेण ।।२९९॥ किल मह्यं महारत्नं पाणिप्रणयीकृतमिति तद् दृष्ट्वा । विस्मयप्रवाहमजन्मानसोत्थिता तदनु ॥३०॥ कथयति प्रियाय सोऽपि च तदभिमुखं भणति देवि ! एतेन । स्वप्नन कथिता तवं नूनं पुत्रस्य संप्राप्तिः॥३०१॥ हर्षविकसन्नयनया पुलकपरिकलितकायलतिकया । एवमिति भवतु तया पत्युर्बहु मतं वचनम् ॥३०२॥ अथ धर्मकर्मनिर्मापनोद्यता द्विगुणजनितसुख (शुभ) विभवा । जयसुन्दर्यपि गर्भमहर्घ्यसौभाग्यमुद्वहति ।।३०३।। निरुपमगरिमालङ्कृतपयोधरयोः श्रियं समाक्रम्य । सामर्षमुदरश्रीः प्रवर्धते तस्या अनुदिवसम् ।।३०४॥ दमदानदयाप्रमुखास्तस्याः शरीरे विशेषत उपिताः । गर्भगतसुतनिभालनकौतूहलतरलिता इव गुणाः ॥३०॥ अथाग्राहिकप्रमुखं महोत्सवमनुभूय निजसमये । परिपूर्णदोहदा सा सुखं प्रसूता प्रसन्नमुखी ॥३०६॥ पुत्रं तनुप्रभामहतसूतिभवनान्तरालतमःप्रसरम् । नवदिनमणिमिव पूर्वानन्दितजननीमुखकमलम् ॥३०७।। अत्रान्तरे त्वरितागमनविसंस्थुलदुकूलकलितया । वर्धापितः सहर्ष चेट्या समरशूरनृपः ॥३०॥ सुतजन्मनिशमनजनितद्विगुणहर्षेण नरवरेणापि । दारिद्रयोपमर्दकरो महाप्रसादः कृतस्तस्याः ॥३०९॥ वर्धापनकं निजविभवमहिमगरिमानुरूपकं तदनु । श्रीसमरसिंहराजेन प्रवर्तितमतिमहारम्यम् ॥३१॥ ताभिश्च समतिक्रान्ते महाविभूत्या मासपर्यन्ते । नन्दिषेण इति नाम राज्ञा विहितं निजसुतस्य ॥३११॥
१ख. दुकूल । २ क. पवडिया, ख. पवट्टए । ३ ख. सुह, ग, सुय । ४ क, एत्थं° । " क. अह नं°। ६ क. °सेणना' ।