Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 219

सुपासनाह-चरिअम्मिइत्थंतरम्मि मइसागरेण गुरुविणयपुवयं भणियं । जइ कुलकुमुयाणंदो नरवइणो नंदणो होइ ॥१४॥ तो लटुं संजायइ सहलं तुह दसणंपि अम्हाणं । तो भणियं सिद्धेणं सिझंतु मणोरहा तुम्ह ॥१५॥ अभिमंतिऊण तेणं पूयफलं अप्पिऊण भणियं च । पीइमईए दिज्जसु जह पुत्तो होइ लहु तीए ॥१६॥ इच्चाइ जंपिऊणं उप्पइओ नहयलम्मि सो सिद्धो । देवीए फलं असियं जाओ पुत्तोवि समयम्मि ॥१७॥ बद्धावणयं बहुवित्थरेण काउण विजयचंदोत्ति । मासम्मि गए नामं पइद्वियं रायभइणीहि ॥१८॥ सियपक्खससहरो इव कलासु देहे य उवचयं लहइ । तो सयलकलाकुसलो जाओ थेवेहिवि दिणेहि ॥ अह अन्नया तुरंगमवाहणहेउं गएण कुमरेण । दिहो मुणी निविट्ठो तवतणुयंगो जियाणंगो ॥२०॥ नामेणं मुणिचंदो चउनाणी भवियकुमुयवणचंदो । नमिऊणं सो जंपइ लद्धासीसो विसेसेण ॥२१॥ देवगुरुधम्मतत्तं कहेसु मह नाह ! बहुयपुनेहिं । पत्तो तमिह महायस ! मरुपहिएणेव कमलसरं ॥२२॥ हिमहारहसियसियदसणकिरणरिछोलिविच्छुरियवयणो । अह पभणइ सो साहू रायसुयं सुणसु उवउत्तो.॥ तद्यथा;दुहारसदोसपसरु जसु वयणि ण विज्जइ, कामिणिलडहकडक्खतिक्खसस्थिहिं जु न भिज्जइ । जु न कहिंपि करि करइ किंपि पहरणु रणरंगिट, जिणि दिटेणवि गलइ पाउ भवसयसंवग्गिउ ॥२४॥ सो तुम्ह देवु जिणवरु सरणु भवभयदुत्थगलत्थियहं, आजम्मु जम्मजरवज्जियउ वीयराउ सिवपत्थियहं । जसु न घरणि मणहरणि सरणि निरु निरयनिवासह, जसु न खित्तु हलमुसलमत्थु चिंतवि घरवासह ॥ 'अत्रान्तरे मतिसागरेण गुरुविनयपूर्वकं भणितम् । यदि कुलकुमुदानन्दो नरपतेर्नन्दनो भवति ॥१४॥ ततः सुन्दरं संजायते सफल तव दर्शनमप्यस्माकम् । ततो भणितं सिद्धेन सिध्यन्तु मनोरथा युष्माकम् ॥ अभिमन्त्र्य तेन पृगफ़लमर्पयित्वा भाणतं च । प्रीतिमत्यै दीयतां यथा पुत्रो भवति लघु तस्याः ॥१६॥ इत्यादि जल्पित्वोत्पतितो नभस्तले स सिद्धः । देव्या फलमशितं जातः पुत्रोऽपि समये ॥१७॥ वर्धनकं बहुविस्तरेण कृत्वा विजयचन्द्र इति । मासे गते नाम प्रतिष्ठितं राजभगिनीभिः ॥१८॥ सितपक्षशशधर इव कलासु देहे चोपचयं लभते । ततः सकलकलाकुशलो जातः स्तोकैरपि दिनैः ॥१९॥ अथान्यदा तुरङ्गमवाहनहेतोर्गतेन कुमारेण । दृष्टो मुनिनिविष्टस्तपस्तन्वङ्गो जितानङ्गः ॥२०॥ नाम्ना मुनिचन्द्रश्चतुर्ज्ञानो भविककुमुदवनचन्द्रः । नत्वा स जल्पति लब्धाशीविशेषेण ॥२१॥ देवगुरुधर्मतत्त्वं कथय मम नाथ ! बहुपुण्यैः । प्राप्तस्त्वमिह महायशः ! मरुपथिकेनेव कमलसरः ॥२२॥ हिमहारहसितसितदशनकिरणपङ्किविच्छुरितवदनः । अथ प्रभणात स साधू राजसुतं शृणूपयुक्तः ॥२३॥ दुष्टाष्टादशदोषप्रसरो यस्य वचने न विद्यते, कामिनीरम्यकटाक्षतीक्ष्णशस्त्रैयों न भिद्यते । यो न क्वापि करे करोति किमपि प्रहरणं रणरङ्गितः, येन दृष्टेनापि गलति पापं भवशतसंवर्गितम् ॥२४॥ स युध्माकं देवो जिनवरः शरणं भवभयदौःस्थ्यनाशार्थिनामाजन्म जन्मजरावर्जितो वीतरागः शिवप्रास्थितानाम्। यस्य न गृहिणी मनोहरणी सरणिनिश्चितं निरयनिवासस्य, यस्य न क्षेत्रं हलमुसलशस्त्रं चिन्तापि गृहवासस्य ।।
१ ग. वेण कालेण । २ ग. संसग्गि ।