Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 237

२३०
सुपासनाह चरिअम्मि
दोगच्चपि न नज्जइ न गणिज्जइ आवईवि अइगरुई । हिययस्स निन्युइकरो जाण सुआ गुणगणाहारो ॥ इय तणयाभावसमुग्भवेण असुहेण दूमिया संती । दिट्ठा सिडिघणणं परम्मुहा सयलकज्जे ||१६|| हिमदढकमलिणी इव दीससि किं सुयणु ! पुच्छिए तेण । सा कहइ तस्स पुत्ताभावदुहं तो घणो भगः ।। मा हो ऊसुयमणा धणियं भत्तीए धगयजक्खमहं । आराहिऊण विहिगा तुह पुतं दावइस्लामि ॥ १८ ॥ सत्तदिणभिंतरओ ता मा पमयच्छि ! खेयमुव्वहसु । इय वृत्तुं संझाए धणसिट्ठी पूइउं जक्खं || १९|| परिमुक्कसयलकज्जो तब्भवणे ठाइ निरसणो तात्र । जा सत्तमिया रयणी ता जक्खो भणइ पच्चक्खं ॥ २०॥ होही तुह लहु पुत्तो, महापसाउत्ति भणिय नमिऊण | जक्खस्स पायकमलं संपत्तो नियगिहे सिट्ठी ॥ २१ ॥ जक्खाएसं सव्वं कइ भज्जाएं सा य संतुट्टा । बंधइ गंठि भाइ य एवं चिय होउ एयंति ॥ २२ ॥ तो पच्छिमम्मि जामई पासए सुमिणयम्मि । नियवयणे पविसंत नारंगं जणियगुरुरंगं ||२३|| उट्ठे सा साहइ पइणो तत्तो विमसिउं सम्मं । तेणवि तणओ होहित्ति साहियं सा य परितुट्ठा ||२४|| तदिवसजायगन्भा पसवइ समए मणोरमं पुत्तं । पत्तम्मि बारसाहे दिनं नामं इमं तस्स ||२२|| tree बंधुओति लच्छिविच्छडओ तओ कमसो । अहिगयकलाकलावो संपत्तो जोव्वणं सोवि । अह विकज्जेणं धणसेट्ठी बंधुराय परिकलिओ । संपत्तो उज्जाणे जणमणआणंदणभिहाणे ||२७|| तो पेच्छ तत्थ मुणि संत सुगइपचलं धम्मं । भव्वाण हियट्ठाए उवविट्ठो सोवि निसुणे ||२८|| तद्यथा;
दौर्गत्यमपि न ज्ञायते न गण्यत आपदप्यतिगुर्वी | हृदयस्य निवृतिकरो येषां सुतो गुणगणाधारः ॥ १५ ॥ इति तनयाभावसमुद्भवनासुखेन दाविता सन्ती । दृष्टा श्रेष्ठिधनेन पराङ्मुखा सकलकार्येषु ॥ १६ ॥ हिमदग्धकमलिनीव दृश्यसे किं सुतनुं ! पृष्टे तेन । सा कथयति तस्मै पुत्राभावदुःखं ततो धनो भणति ॥१७॥ मा भवोत्सुकमना वाढं भक्त्या धनदयक्षमहम् | आराध्य विधिना तुभ्यं पुत्रं दापयिष्यामि ॥ १८ ॥ सप्तदिनाभ्यन्तरं तस्मान्मा प्रमदाक्षिं ! खेदमुद्वह । इत्युक्त्वा संध्यायां घनश्रेष्ठी पूजयितुं यक्षम् ॥ १९ ॥ परिमुक्तसकलकार्यस्तद्भवने तिष्ठति निरशनस्तावत् । यावत्सप्तमी रजनिस्तदा यक्षो भणति प्रत्यक्षम् ||२०|| भविष्यति तव लघु पुत्रो महाप्रसाद इति भणिला नत्वा । यक्षस्य पादकमलं संप्राप्तो निजगृहे श्रेष्ठी ॥ २१॥ यक्षादेश सर्वं कथयति भार्यायाः सा च संतुष्टा । बध्नाति ग्रन्थि भणति चैवमेव भवत्वेतदिति ॥ २२॥ ततः पश्चिमे यांमे बन्धुमती पश्यति स्वप्ने । निजवदने प्रविशद् नारङ्कं जनितगुरुरङ्गम् ॥२३॥ उत्थाय सा कथयति पत्ये ततो विमृश्य सम्यक् । तेनापि तनयो भविष्यतीति कथितं सा च परितुष्ट | || २४ ॥ तद्दिवस जातगर्भा प्रसूते समये मनोरमं सुत्रम् । प्राप्ते द्वादशाहे दत्तं नामेदं तस्य ॥ २५ ॥ जनकाभ्यां बन्धुराज इति लक्ष्मीविस्तरतस्ततः क्रमशः । अधिगतकलाकलापः संप्राप्तो यौवनं सोडावे ॥ २६ ॥ अथ केनापि कार्येण धनश्रेष्ठी बन्धुराजपरिकलितः । संप्राप्त उद्याने जनमनआनन्दनाभिधाने ||२७|| ततः पश्यति तत्र मुनि दिशन्तं सुगतिप्रत्यलं धर्मम् । भव्यानां हितार्थमुपविष्टः सोऽपि शृणोति ॥ २८॥