Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 231

सुपासनाह चरित्र्यस्मि --
अंतेउरेण सहिओ कइवयरहतुरयकरिसहस्सेर्हि । संचलिओ चालतो सल्लसहस्साई लोयस्स ॥१७७|| नियपत्थाणयवइयरमाइट्ठो नरवरेण परिकहइ । तव्वेलं चिय जयसीह निवइणो चेडओ गंतुं ।। १७८ ॥ तं सोउं सो सहसा मुको रोगेहिं अमयसित्तोव्व । माइ न अंगे जणणीवि परियणो जणवयजणोय ॥ संमाणिऊण तेणं विसज्जिओ विजयचंदनरवइणो । तं सो साहइ तत्तो य ऊसुयत्तं परिच्चइउं ॥ १८० ॥ seaseमग्गो गामागरनगरपरिमंडियं वसुहं । बोलतो सो वच्चइ ठाणे ठाणे पडिच्छतो ||१८१ ॥ रायाणमुवाणमणे गगणरायरायविवाई । ठावंतो भजतो दप्पमणगाण सुहडाण ॥ १८२॥ पइनगरं पइगामं पायें जिणमंदिराई पूयंतो । जिन्नाई उद्धरंतो सम्माणतो समणधम्मे ॥ १८३॥ नियपिउचउरंग चमू संचार पवित्तभूमिभागाए । संपत्तो सीमाए कमेण देवस्त सो तत्तो ॥ १८४ ॥ ser एवं जयसिंहनराहिवं भणावेइ । जह काऊण पसायं मह पच्चोणी न कायव्वा ॥ १८५ ॥ किसदेहत्ताओ मग्गसमेण पुणोवि पभर्विसु । रोगन्ति तओ तेचि तं पडिवज्जित्तु नरम् || १८६ ॥ retefacat दिनो सचिवाउ नायरजणाणं । तेहिवि नियमत्तीए पारद्धो सो सवित्थरओ ।। १८७ ।। तथाहि;
T
२२४
ठाणानिवेसियसियचामरवत्थकुसुमर मणीयं । रमणीयरयणमालाविरइयवरवंदुरामाल || १८८ ॥ मालट्टालयगुरुसालमंचआरूढपोढर मणिजणं । जणसंकुलरत्थामुहपुरसुंदरिविहियवरगेयं ॥ १८९ ॥ गेयाणुमग्गलग्गुग्ग सुभगनच्चंतनच्चणीओहं । ओहा वियसुरसुंदरिसुंदरिपारद्धकलह ॥ १९०॥
अन्तःपुरेण सहितः कतिपयरथतुरगकरिसहस्रैः । संचलितश्चालयन् शल्यसहस्राणि लोकस्य || १७७ || निजप्रस्थानव्यतिकरमादिष्टो नरवरेण परिकथयति । तद्वेलमेव जयसिंहनृपतये चेटको गत्वा ॥ १७८ ॥ तत् श्रुत्वा स सहसा मुक्तो रोगैरमृतसिक्त इव । माति नाङ्गे जमन्यपि परिजनो जनपदजनश्च ॥ १७९ ॥ सम्मान्य तेन विसृष्टो विजयचन्द्रनरपतये । तत् स कथयति ततश्चोत्सुकत्वं परित्यज्य ॥१८०॥ चेटकप्रकटितमार्गों ग्रामाकरनगरपरिमण्डितां वसुधाम् । अतिक्रामन् स व्रजति स्थाने स्थाने प्रतीच्छन् ॥ राजादीनामुपायनमनेकगणराजराज विम्बानि । स्थापयन् भञ्जन् दर्पमनेकेषां सुभटानाम् ॥१८२॥ प्रतिनगरं प्रतिग्रामं प्रायो जिनमन्दिराणि पूजयन् । जीर्णान्युद्धरन् सम्मानयन् श्रमणधर्मिणः ॥ १८३॥ निजपितृचतुरङ्गचमूसंचार पवित्रभूमिभागायाम् । संप्राप्तः सीम्नि क्रमेण देशस्य स ततः ॥ १८४॥ चेटकमुखेनैतज्जयसिंहनराधिपं भाणयति । यथा कृत्वा प्रसादं ममाभिगमनं न कर्तव्यम् ॥ १८५ ॥ अतिकृशदेहत्वाद् मार्गश्रमेण पुनरपि प्रभविष्णुः । रोग इति ततस्तेनापि तत्प्रतिपद्य नगरे || १८६ ॥ हट्टशोभादेशो दत्तः सचिवाद नागरजनानाम् । तैरपि निजशक्त्या प्रारब्धः स सविस्तरम् ॥ १८७॥ स्थानस्थाननिवेशितसितचामरवस्त्रकुसुमरमणीयम् । रमणीयरत्नमालाविरचितवरवन्दनमालम् ॥१८८॥ मालाट्टालकगुरुशालमञ्चारूढप्रौढरमणीजनम् | जनसंकुलरथ्यामुखपुरसुन्दरीविहितवरगेयम् ॥ १८९ ॥ गेयानुमार्गलग्नोप्रसुभगनृत्यन्नर्तन्योत्रम् । अवस्कृतसुरसुन्दरीक सुन्दरीप्रारब्ध कलहासम् ॥ १९०॥