Book Title: Supasnahachariyam Part 01
Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown
View full book text
________________
७०
___ सुपासनाह चरिअम्मिकरवत्तसरिसदाढाकडप्पदुप्पिच्छराहुणा पत्थं । थेरीणवि उड्ढमुहाण काममवलोयणिजं च ॥५३१।। तह सहरिसपरिधाविरतिमिरमहारक्खसेण दुटेण । कवलिज्जतं पिच्छइ गयणपएसं समग्गंपि ॥५३२॥ एत्थंतरम्मि माहणकुटुंबिणीणं सपुत्तगहियाणं । मुंचसु सूरं राहुत्ति पुकरंतीण हलवोलं ॥५३३॥ सोऊण खिवइ दिहिं धरणीयले ताव चक्कमिहुणाई । दोसंधयारसंकाए विहडमाणाई पिच्छेइ ॥५३४॥ तह य विडंबिंजंताई कोसिएहिं वणेसु लीणाई । संकुइयअंगुवंगाई वायसीणं सरीराइं ॥५३५॥ तह अग्गिहोत्तिएहि मंतपवित्तेहिं महुघयाईहिं । तम्मोयणानिमित्तं हुणिजमाणस्स जलणस्स ॥५३६॥ धूमपडलेण संछाइयम्मि गयणम्मि मेहसंकाए । धुयपक्खउडं पिच्छइ हंसउलं माणसे चलियं ।।५३७॥ तह मेहागमसंसियआगमणाणं पईण मुद्धाओ । मग्गमवलोयमाणीउ नियइ पाउसियदइयाओ ॥५३८॥ तत्तो खणमेत्तेणं धूमेण मीणउच्च उव्यमइ । राहू रविणो बिंब सभुत्तिछेयम्मि तत्तो य ॥५३९॥ सुत्थावत्थं जायं भुवणं सचराचरंपि जा नियइ । ता खिवइ पुणो दिहिं राया गयणंगणाभिमुहं ॥५४०॥ तत्थ य वियलियतिमिरं दिसाण चकं समग्गलपयावं । अच्छीहिं दुप्पिच्छं तेएणं नियइ रविविवं ॥५४१॥ तो तक्खणपणी तक्खणदिदं च पासिउं राया । खणिगत्तभावणं चिय भावे सो समारद्धो ॥५४२।। जह एसो मूरोवि हु गसिज्जए राहुणा हढेणावि ! तह पाणिणो गसिज्जंति मच्चुणा नूण संसारे।।५४३॥ तह एयम्मिवि सोक्खंज किंपि हुतंपि दुक्खपरिकलिय। चउसुवि गईसु, लोया तहवि हु एयम्मि वामूढा।५४४। करपत्रसदृशदंष्ट्रानिकरदुर्दर्शराहुणा ग्रस्तम् । स्थविराणामप्यूर्ध्वमुखानां काममवलोकनीयं च ॥५३१॥ तथा सहर्षपरिधावनशीलतिमिरमहाराक्षसेन दुष्टेन । कवल्यमानं पश्यति गगनप्रदेशं समग्रमपि ॥५३२।। अत्रान्तरे ब्राह्मणकुटुम्बिनीनां स्वपुत्रगृहीतानाम् । मुञ्च सूरं राहो ! इति पूत्कुर्वतीनां तुमुलम् ॥५३३॥ श्रुत्वा क्षिपति दृष्टिं धरणीतले तावच्चक्रमिथुनानि । दोषान्धकारशङ्कया विघटमानानि पश्यति ॥५:३४॥ तथा च विडम्ब्यमानानि कौशिकैर्वनेषु लीनानि । संकुचिताङ्गोपाङ्गानि वायसीनां शरीराणि ॥५३५॥ तथाग्निहोत्रिकर्मन्त्रपवित्रैर्मधुघृतादिभिः । तन्मोचनानिमित्तं हूयमानस्य ज्वलनस्य ॥५३६॥ धूमपटलेन संछादिते गगने मेघशङ्कया । धुतपक्षपुटं पश्यति हंसकुलं मानसे चलितम् ॥५३७॥ तथा मेघागमशंसितागमनानां पतीनां मुग्धाः । मार्गमवलोकमानाः पश्यति प्रातिवेश्मिकदयिताः ॥५३८. ततः क्षणमात्रेण धूमेन मीनक इवोद्वमति । राहू रवेर्बिम्बं स्वभुक्तिच्छेदे ततश्च ॥५३९॥ सुस्थावस्थं जातं भुवनं सचराचरमपि यावत् पश्यति । तावत् क्षिपति पुनदृष्टिं राजा गगनाङ्गणाभिमुखम्।।९४०॥ तत्र च विगलिततिमिरं दिशां चक्रं समर्गलप्रतापम् । अक्षिभ्यां दुर्दर्श तेजसा पश्यति रविबिम्बम् ॥५४ १॥ ततस्तत्क्षणप्रनष्टं तत्क्षणदृष्टं च दृष्ट्वा राजा । क्षणैकत्वभावनामेव भावयितुं स समारब्धः ॥५४२॥ यथैष सूरोऽपि खलु ग्रस्यते राहुणा हठेनापि । तथा प्राणिनो ग्रस्यन्ते मृत्युना नूनं संसारे ॥५४३॥ तथैतस्मिन्नपि सौख्यं यत् किमपि हि तदपि दुःखपरिकलितम् । चतसृष्वपि गतिषु, लोकास्तथाप्येतस्मिन्व्यामूढाः।।
१ ख. धूय, ग. सुय । २ ख. ग. मीणिउ । ३ ग. चउगुण ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Page Navigation
1 ... 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282