Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 138

मणिसिंहकहा ।
१३१
एवं च करंतेणं एईए दुरासयम्मि बहुमाणो । संजणिओ होज्ज मए निबंधणं दुक्खलक्खाणं ||४३|| पि तुम्हे चत्ता सुधम्मकिरिया इमीए वयणेणं । तंपि न जुत्तं जम्हा इमीए एसो न उवयारो ॥४४॥ किंतु इमो उवयारो जं जिणधम्मे ठविज्जए एसा । तं तु सयं अचयंताण चैव संगच्छए नूणं ॥ ४५ ॥ किञ्च ।
नहु जिधम्मो भइ पइजम्मं नेय तारिसी सुगुरू । तम्हा निस्संकं चिय कुण धम्मं किं च जणणीए ? ।। किंच जणणी न जणणी पियावि न पिया न बंधवो बंधू । नय तं मित्तं मित्तं जं जिणधम्मा से || धम्मो न खलु अन्नो रम्मो परमत्थओ इमं मोत्तुं । जं जीवदयामूलो सा जीवदया य नन्नत्थ ||४८ || देववि जिणवरोच्चिय जो विब्भमसंभमेहिं परिमुक्को । अन्ने तयागमेसुवि विब्भमसहिया जओ भणिया ॥४९॥ किश्च ।
जणी जणओ जाया भायामभिईणि भवपरावत्ते । न हि समगर्मिति एत्तो अईयभवसंभवाणीव ||५० ॥ धमाधम्माण फलं जम्मंतरसंचियाण पुण पयडं । रिद्धिसमुद्धरनिद्धणकुलसंभवओ जहासंखं ॥ ५१ ॥ जिट्ठो पभणइ को बच्छ ! पच्चओ, जं जिणेवि संदेहो । चिट्ठउ ता तद्धम्मो न हु कज्जं कारणाभावा ॥ इय संकाघणपंके खुत्तं तं नाउं मणिरहो भणइ । तुह खयरविसेणस्सव बहुदुहराहणं भवे होही ॥ ५३ ॥ तथाहि;
अत्थि सुपसिद्धविज्जा विज्जासाहगसहस्सनयचलणा । मंतसरोरुहसरसी देवी पउमावई नाम ||२४|| जिणभवणवा बहुरुवरुरमीसरगिव रयणइढं । अट्ठावयगिरिसिहरे तन्भवणं अस्थि रमणीयं ॥ ५५ ॥
1
तं मणिरथो रहसि प्रभणत्येवं कृते किल जननी । अनुवृत्ता भविष्यतीति तव भावो न स युक्तः ॥ ४२॥ एवं च कुर्वतैतस्या दुराशये बहुमानः । संजनितो भवेद् मया निबधनं दुःखलक्षाणाम् ॥ ४३ ॥ यदपि युष्माभिस्त्यक्ता सुधर्मक्रियाऽस्या वचनेन । तदपि न युक्तं यस्मादस्या एष नोपचारः ॥ ४४ ॥ किन्त्वयमुपचारो यज्जिनधर्मे स्थापयत एषा । तत् तु स्वयमत्यजतामेव संगच्छते नूनम् ॥४५॥ न खलु जिनधर्मो लभ्यते प्रतिजन्म नैव तादृशः सुगुरुः । तस्मान्निःशङ्कमेव कुरु धर्मं किं च जनन्या ! ॥ ४६ ॥ किञ्च जननी न जननी पितापिन पिता न बान्धवो बन्धुः । नच तन्मित्त्रं मित्त्रं यज्जिनधर्माद् भ्रंशयति ॥४७॥ धर्मोऽपि न खल्वन्यो रम्यः परमार्थत इमं मुक्त्वा । यज्जीवदयामूलः सा जीवदया च नान्यत्र ॥ ४८ ॥ देवोऽपि जिनवर एव यो विभ्रमसंभ्रमैः परिमुक्तः । अन्ये तदागमेष्वपि विभ्रमसहिता यतो भणिताः || ४९|| arat जनको जाया भ्रातृप्रभृतीनि भवपरावर्ते । नहि समकं यन्तीतोऽतीतभव संभवानीव ॥ ५० ॥ धर्माधर्मयोः फलं जन्मान्तरसंचितयोः पुनः प्रकटम् । ऋद्धिसमुद्धरनिर्धनकुलसंभवतो यथासंख्यम् ॥५१॥ ज्येष्ठः प्रभणति को वत्स ! प्रत्ययो, यज्जिनेऽपि संदेहः । तिष्ठतु तावत्तद्धर्मो न हि कार्य कारणाभावात् ॥५२॥ इति शङ्काघनपङ्के मग्नं तं ज्ञात्वा मणिरथो भणति । तव खचरविषेणस्येव बहुदुः खसहनं भवे भविष्यति ॥ ५३ ॥ अस्ति सुप्रसिद्धविद्या विद्यासाधक सहसूनतचरणा । मन्त्रसरोरुहसरसी देवी पद्मावती नाम ॥५४॥