Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 197

११०
सुपासनाह-चरिअम्मिबुद्धिमयरहरमंती जत्थ ठिओ आसि कुमरपरिमुक्को । तत्थ मुणिंदो पउमासणम्मि सुरविरइयम्मि ठिओ॥ ताहे कुमरवरेणं सव्वगिलो रक्खसो इमं भणिओ । हे रक्खसिंद ! एसो मज्झ गुरू आगो तत्थ ॥२६२॥ एयस्स चरणजुयदंसणेण सहलीकरेमु अप्पाणं । इय भणिए रक्खेणं पयंपियं होउ एवंति ॥२६३॥ बुद्धिमयरहरमंती कणगरहो कुमरसव्वगिलपमुहा । सव्वेवि भत्तिमंता संपत्ता मुणिसयासम्मि ॥२६४॥ कणयकमलोवविट्ठो सुरनरखयरिंदसंथुणिजंतो । मोहरिऊ मुणिनाहो पणओ भत्तीए सव्वेहिं ॥२६॥ अमयरसेणव सित्तेण तेण सव्वेण पुरजणेणावि । आगंतु भत्तिभरेण पणमिओ तत्थ मुणिनाहो ॥२६६॥ तत्तो मुणिराएणं आढत्ता धम्मदेसणा तेसिं । जह कोहग्गहगहिओ जीवो परिभमइ भवगहणे ॥२६७॥ तथाहिकोहपसत्तो जीवो पावाइं कुणइ विविहरूबाई । वहबंधमारणाईणि निरयगइगमणजोग्गाई ॥२६८॥ कोहाऊरियदेहो कजाकजं न पिच्छए किंपि । जुत्ताजुत्तं न मुणइ तहेव हएयरं वत्थु ।।२६९॥ चउप्पई ;
जहिं उप्पज्जइ जलणु तं निच्छियं ता डहइ, पासहिउ फुलिंगिहिं डहइ नवा डहइ । जसु पुणु कोहु सु अप्पउं अवरुवि जणु डहिउ, हाणि करेइ परत्तह जिणवरि इय कहिउ ॥२७॥ रोसिण अन्भुक्खाणु जु वियरइ अवरजणि, सो तेणवि परिभवियइ डज्झइ अत्तुमणि । तो तं सो इह लोइवि वइरिउ भणि हणइ, आलि जु दिन्नइ पावु अयाणउ न तं गणइ ॥२७१॥
इत्येवं वर्तमाने कुमारः पश्यति सुरैः स्तूयमानम् । गगनेनागच्छन्तं मोहरिपुं चारणमुनीन्द्रम् ॥२६॥ बुद्धिमकरगृहमन्त्री यत्र स्थित आसीत्कुमारपरिमुक्तः । तत्र मुनीन्द्रः पद्मासने सुरविरचित स्थितः ।।२६१।। तदा कुमारवरेण सर्वगिलो राक्षस इदं भाणितः । हे राक्षसेन्द्र ! एष मम गुरुरागतस्तत्र ॥२६२॥ एतस्य चरणयुगदर्शनेन सफलीकुर्म आत्मानम् । इति भणिते रक्षसा प्रजल्पितं भवत्वेवमिति ॥२६३॥ बुद्धिमकरगृहमन्त्री कनकरथः कुमारसर्वगिलप्रमुखाः । सर्वेऽपि भक्तिमन्तः संप्राप्ता मुनिसकाशे ॥२६४॥ कनककमलोपविष्टः सुरनरखचरेन्द्रसंस्तूयमानः । मोहरिपुर्मुनिनाथः प्रणतो भक्त्या सर्वैः ॥२६॥ अमृतरसेनेव सिक्तेन तेन सर्वेण पुरजनेनापि । आगत्य भक्तिभरेण प्रणतस्तत्र मुनिनाथः ॥२६६॥ ततो मुनिराजेनारब्धा धर्मदेशना तेषाम् । यथा क्रोधग्रहगृहीतो जीवः परिश्रमति भवगहने ॥२६७॥ क्रोधप्रसक्तो जीवः पापानि करोति विविधरूपाणि । वधबन्धमारणदीनि निस्यगतिगमनयोग्यानि ॥२६८॥ क्रोघापूरितदेहः कार्याकार्य न पश्यति किमपि । युक्तायुक्तं न जानाति तथैव हेयेतरं वस्तु ॥२६९।। चतुष्पदी;-- __ यत्रोत्पद्यते ज्वलनस्तद् निश्चितं तावद्दहति, पार्श्वस्थित स्फुलिङ्गैर्दहति नवा दहति ।
यस्य पुनः क्रोधः स आत्मानमपरमपि जनं दग्ध्वा, हानि करोति परत्रापि जिनवरेणेति कथितम्॥२७०॥
१ ग. रेह ।