Supasnahachariyam Part 01

Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

Page 211

२०४
सुपासनाह-चरिअम्मितो भणइ नरवरिंदो जारिसमिममिंदजालविष्फुरियं । तारिसमिह संसारे सव्वं बहुदुक्खभंडारे ॥९९५ रूवं थाम पेमं तारुनं संपया य आउं च । पवणपहल्लिरदब्भग्गलग्गजलबिंदुतरलतरं ॥१०॥ तथाहि;-- कुटाइबाहिविहुरियनासानहपमुहअंगुवंगाण । पज्जुन्नसमाणवि रूवसंपया होइ बीभच्छ। ॥१०१।। वाहिपिवासाछुहमुसियरुहिरमंसाइधाउसंताणा । मारुअतुलबलावि हु कटेणुटुंति ठाणाओ ॥१०२॥ पेमाणवि भजाकटुसिटिरहुतिलयसीयपभिईण । को न मुणइ दारुणपरिणईण सोऊण वित्तंते ॥१०॥ तारुन्नारन्नपि हु विविहविलासुल्लसंतसालिल्लं । डज्झइ जरदवजालावलीए विहलं अहन्नाणं ॥१०४॥ किसलयदलग्गसंलग्गजललवुल्लासविलसिरसिरीए। को वीससइ सिरीए असईएव दोसपउराए ? ॥१०५।। अणवरयकमलसंवरणलग्गनालग्गकंटयव्व सिरी । कत्थइ पयं निवेसइ न निन्भरं अजवि खणंपि १०६। संपन्नमूलदढदंडकोसमंडलवियामपउरंपि । दिवसवसाणे कमलंब मुयइ मणुएसरं लच्छी ॥१०७॥ इय दिणयर मुत्तीइव बहुविहसंकतिलद्धपसराए। एयार को न तविओ जयम्मि लच्छीए सच्छंदं ?।१०८। पइसमयगलंते आउयम्मि निरुषकमेवि थिरबुद्धी । जेसि तेसिं विज्जूए दुकरा नो थिरत्तासा ॥१०९॥ इय मुणिऊण असारं सव्वं संसारविलसियमियाणिं । विसयसुहाभासे चंचलम्मि को हंत ! पडिबंधो ? ॥ ना इत्तियकालं मे मुहाइ गमिया नराइसामग्गी । पुचपुरिसाणुचिन्ने संपइ मग्गम्मि लग्गिस्सं ॥१११॥ इय भणिउं हरिविकमकुमरं रज्जे ठवेवि सुहलग्गे । दाऊण धणं धम्मे जाओ समणो स एस अहं।।११२॥
ततो भणति नरवरेन्द्रोथाशमिदमिन्द्रजालविस्फरितम् । ताशमिह संसारे सर्व बहदुःखभाण्डागारे ॥१९॥ रूपं स्थाम प्रेम तारुण्यं संपञ्चायुश्च । पवनप्रचलदर्भाग्रलग्नजलबिन्दुतरलतरम् ॥१०॥ कुष्ठादिव्याधिविधुरितनासानखप्रमुखाङ्गोपाङ्गानाम् । प्रद्युम्नसमानामपि रूपसंपद् भवति बीभल्सा ॥१०१।। व्याधिपिपासाक्षुच्छुष्करुधिरमांसादिधातुसंताना । मारुततुल्यबला अपि खलु कष्टेनोत्तिष्ठन्ति स्थानात् ।।१०२॥ प्रेम्णामपि भार्याकाष्ठोष्ठिरघुतिलकसीताप्रभृतीनाम् । को न जानाति दारुणपरिणतीनां श्रुत्वा वृत्तान्तान् ? ॥ तारुण्यारण्यमपि खल विविधविलासोल्लसच्छालकम् । दह्यते जरादवज्वालावल्या विफलमधन्यानाम् ॥१०४॥ किशलयदलाग्रसंलग्नजललवोल्लासविलसितृश्रियम् । को विश्वसिति श्रियमसतीमिव दोषप्रचुराम् ? ॥१०॥ अनवरतकमलसंवरणलग्ननालाग्रकण्ठकेव श्रीः । क्वचित्पदं निवेशते न निर्भरमद्यापि क्षणमपि ॥१०६॥ संपन्नमूलढदण्डकोशमण्डलविकासप्रचुरमपि । दिवसावसाने कमलमिव मुञ्चति मनुजेश्वरं लक्ष्मीः ॥१०७॥ इति दिनकरमूर्येव बहुविधसंक्रान्तिलब्धप्रसरया । एतया को न तापितो जगति लक्ष्म्या स्वच्छन्दम् ? १०८ प्रतिसमयगलत्यायुषि निरुपक्रमेऽपि स्थिरबुद्धिः । येषां तेषां विद्युतो दुष्करा नो स्थिरत्वाशा ॥१०९॥ इति ज्ञात्वाऽसारं सर्व संसारविलसितमिदानीम् । विषयसुखाभासे चञ्चले को हन्त ! प्रतिबन्धः ? ॥११०॥ तस्मादेतावत्कालं मया मुधा गमिता नरादिसामग्री । पूर्वपुरुषानुचीर्णे संप्रति मार्गे लगिष्यामि ।।१११॥
१ ख. विरसत्तं ।