Book Title: Supasnahachariyam Part 01
Author(s): Lakshmangani, Hiralal Shastri
Publisher: ZZZ Unknown

View full book text
Previous | Next

Page 118
________________ चंपयमालाकहा । १११ सो सयमरिहंतो तव्वयणविऊ वा ठिओ य आणाए । काले चिय जयणाए तो मच्छरविमुको ॥ ११० ॥ रागाई fast अरहंतो अन्नदेवया न तहा । किमिह पमाणं इय गुरुभणिए पभणेइ रायसुया ॥ १११ ॥ एयं इत्थ पमाणं जं तेसिं तेसु तेसु सत्थेसु । सुव्बइ तहा सरूवं जह रागाईण उवलंभो ॥११२॥ संहारसिट्ठिपालण कारणभावेणं जं जहा भणियं । अकुणंताण सयं चिय अकहंताणं च लोयाणं ॥ ११३ ॥ किञ्च तत्प्रतिकृतयोऽपि दर्शयन्त्यन्यदेवानामर्हतश्चान्तरम् - -66 रमणीत्राक्षलीधराः सुरमूर्त्तयो, निपुणसुगमान् रागद्वेषभ्रमान् गमयन्त्यलम् । तव पुनरियं त्यक्तासङ्गा तनुः कृतकृत्यतां, प्रसभमुशती स्वामिन् ! सत्यं प्रवक्ति तदत्ययम् ॥” इच्चाइसुजुतीहि सो तीए निरुत्तरो तहा विहिओ । जह अरिकेसरिसहिओ जिणधम्मे निच्चलो जाओ || तो पण अमरगुरू भवजलहितरी तुमम्ह संपेत्ता । जं उम्मग्गपयट्टा ठविया जिणधम्ममग्गमि ॥ ११५ ॥ इय तेण कहवि गमिओ वरिसो कट्टेण जुगसमाणो सो । पत्ते य लग्गसमए रन्ना वीवाहिया वाला || ती समं विसयहं पंचपयारं तओ अणुहवंतो । इंदुव्व देवलोए गयंपि कालं न याणे || ११७|| अप्पाणं अमरगुरू अहन्नया सुमिणयम्मि स्यणिमुहे । करहारूढं पिच्छ गच्छंतं दाहिणदिसाए॥ ११८ ॥ चितइ जइ सच्चमिणं तो मह आउक्खओ समासन्नो । धाउक्खोहाईहि य किंपुण सुमिनाई दीसंति ॥ इय सो भइ नरिंदं पुच्छह देवि ममाउणो सेसं । देविसयासे नेउं तं भणइ निवो सयं पुच्छ ॥ १२० ॥ अट्ठा सा साहइ सव्वं से सुमिणवइयरं देवी । भणइ य तुहदस मासा सेसो आउस्स तो सोवि ।। १२१॥ भइ मह धम्मजणणी ! धम्मगुरू संति संपयं कत्थ ? | जंपइ देवी जोयणसए दिवढे पुराणपुरे ॥ १२२ ॥ स स्वयमर्हन् तद्वचनविद्वा स्थितश्चाज्ञायाम् । काल एव यतनायां वर्तमानो मात्सर्यविमुक्तः ॥ ११० ॥ रागादिभिर्विमुक्तोऽर्हन्नन्यदेवता न तथा । किमिह प्रमाणमिति गुरुभणिते प्रभणति राजसुता ॥ १११ ॥ एतदत्र प्रमाणं यत् तेषां तेषु तेषु शास्त्रेषु । श्रूयते तथा स्वरूपं यथा रागादीनामुपलम्भः ॥ ११२ ॥ संहारसृष्टिपालनकारणभावेन यद्यथा भणितम् । अकुर्वतां स्वयमेवाकथयतां च लोकानाम् ॥ ११३ ॥ इत्यादिसुयुक्तिभिः स तथा निरुत्तरस्तथा विहितः । यथाऽरिकेसरिसहितो जिनधर्मे निश्चलो जातः ॥ ११४॥ ततः प्रभणत्यमरगुरुर्भवजलधितरी लमस्माकं संप्राप्ता । यदुन्मार्गप्रवृत्ताः स्थापिता जिनधर्ममार्गे ॥११५॥ इति तेन कथमपि गमितो वर्षः कष्टेन युगसमानः सः । प्राप्ते च लग्नसमये राज्ञा विवाहिता बाला ॥ ११६॥ तया समं विषयसुखं पञ्चप्रकारं ततोऽनुभवत् । इन्द्र इव देवलोके गतमपि कालं न जानाति ॥ ११७ ॥ आत्मानममरगुरुरथान्यदा स्वप्ने रजनीमुखे । करभारूढं पश्यति गच्छन्तं दक्षिणदिशि ॥ ११८ ॥ चिन्तयति यदि सत्यमिदं ततो ममायुः क्षयः समासन्नः । धातुक्षोभादिभिश्च किन्तु स्वप्ना दृश्यन्ते ॥ ११९ ॥ इति स भणति नरेन्द्रं पृच्छत देवीं ममायुषः शेषम् । देवीसकाशे नीत्वा तं भणति नृपः स्वयं पृच्छ ॥ १२०॥ पृष्टा सा कथयति सर्वं तस्य स्वप्नव्यतिकरं देवी । भणति च तव दश मासाः शेष आयुषस्ततः सोऽपि ॥ १ ख. ग. पन्ना । Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282