Page Text
________________
चंपयमालाकहा ।
१११
सो सयमरिहंतो तव्वयणविऊ वा ठिओ य आणाए । काले चिय जयणाए तो मच्छरविमुको ॥ ११० ॥ रागाई fast अरहंतो अन्नदेवया न तहा । किमिह पमाणं इय गुरुभणिए पभणेइ रायसुया ॥ १११ ॥ एयं इत्थ पमाणं जं तेसिं तेसु तेसु सत्थेसु । सुव्बइ तहा सरूवं जह रागाईण उवलंभो ॥११२॥ संहारसिट्ठिपालण कारणभावेणं जं जहा भणियं । अकुणंताण सयं चिय अकहंताणं च लोयाणं ॥ ११३ ॥ किञ्च तत्प्रतिकृतयोऽपि दर्शयन्त्यन्यदेवानामर्हतश्चान्तरम् -
-66 रमणीत्राक्षलीधराः सुरमूर्त्तयो, निपुणसुगमान् रागद्वेषभ्रमान् गमयन्त्यलम् ।
तव पुनरियं त्यक्तासङ्गा तनुः कृतकृत्यतां, प्रसभमुशती स्वामिन् ! सत्यं प्रवक्ति तदत्ययम् ॥” इच्चाइसुजुतीहि सो तीए निरुत्तरो तहा विहिओ । जह अरिकेसरिसहिओ जिणधम्मे निच्चलो जाओ || तो पण अमरगुरू भवजलहितरी तुमम्ह संपेत्ता । जं उम्मग्गपयट्टा ठविया जिणधम्ममग्गमि ॥ ११५ ॥ इय तेण कहवि गमिओ वरिसो कट्टेण जुगसमाणो सो । पत्ते य लग्गसमए रन्ना वीवाहिया वाला || ती समं विसयहं पंचपयारं तओ अणुहवंतो । इंदुव्व देवलोए गयंपि कालं न याणे || ११७|| अप्पाणं अमरगुरू अहन्नया सुमिणयम्मि स्यणिमुहे । करहारूढं पिच्छ गच्छंतं दाहिणदिसाए॥ ११८ ॥ चितइ जइ सच्चमिणं तो मह आउक्खओ समासन्नो । धाउक्खोहाईहि य किंपुण सुमिनाई दीसंति ॥ इय सो भइ नरिंदं पुच्छह देवि ममाउणो सेसं । देविसयासे नेउं तं भणइ निवो सयं पुच्छ ॥ १२० ॥ अट्ठा सा साहइ सव्वं से सुमिणवइयरं देवी । भणइ य तुहदस मासा सेसो आउस्स तो सोवि ।। १२१॥ भइ मह धम्मजणणी ! धम्मगुरू संति संपयं कत्थ ? | जंपइ देवी जोयणसए दिवढे पुराणपुरे ॥ १२२ ॥
स स्वयमर्हन् तद्वचनविद्वा स्थितश्चाज्ञायाम् । काल एव यतनायां वर्तमानो मात्सर्यविमुक्तः ॥ ११० ॥ रागादिभिर्विमुक्तोऽर्हन्नन्यदेवता न तथा । किमिह प्रमाणमिति गुरुभणिते प्रभणति राजसुता ॥ १११ ॥ एतदत्र प्रमाणं यत् तेषां तेषु तेषु शास्त्रेषु । श्रूयते तथा स्वरूपं यथा रागादीनामुपलम्भः ॥ ११२ ॥ संहारसृष्टिपालनकारणभावेन यद्यथा भणितम् । अकुर्वतां स्वयमेवाकथयतां च लोकानाम् ॥ ११३ ॥ इत्यादिसुयुक्तिभिः स तथा निरुत्तरस्तथा विहितः । यथाऽरिकेसरिसहितो जिनधर्मे निश्चलो जातः ॥ ११४॥ ततः प्रभणत्यमरगुरुर्भवजलधितरी लमस्माकं संप्राप्ता । यदुन्मार्गप्रवृत्ताः स्थापिता जिनधर्ममार्गे ॥११५॥ इति तेन कथमपि गमितो वर्षः कष्टेन युगसमानः सः । प्राप्ते च लग्नसमये राज्ञा विवाहिता बाला ॥ ११६॥ तया समं विषयसुखं पञ्चप्रकारं ततोऽनुभवत् । इन्द्र इव देवलोके गतमपि कालं न जानाति ॥ ११७ ॥ आत्मानममरगुरुरथान्यदा स्वप्ने रजनीमुखे । करभारूढं पश्यति गच्छन्तं दक्षिणदिशि ॥ ११८ ॥ चिन्तयति यदि सत्यमिदं ततो ममायुः क्षयः समासन्नः । धातुक्षोभादिभिश्च किन्तु स्वप्ना दृश्यन्ते ॥ ११९ ॥ इति स भणति नरेन्द्रं पृच्छत देवीं ममायुषः शेषम् । देवीसकाशे नीत्वा तं भणति नृपः स्वयं पृच्छ ॥ १२०॥ पृष्टा सा कथयति सर्वं तस्य स्वप्नव्यतिकरं देवी । भणति च तव दश मासाः शेष आयुषस्ततः सोऽपि ॥
१ ख. ग. पन्ना ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |