________________
११२
सुपासनाह चरिअम्मि -- तो अमरगुरू जंपइ रायं देवि च खमह अवरद्धं । जं किंपि मए, संपइ मह सरणं ताण पयकमलं ॥ भणइ सगग्गयवयणं नरनाहोवि बुह ! तुज्झ अवराहा । तीरंति केवि सहिउँ इको पुण दुकर खमित्रं ॥ इहलोयपारलोइयसुहसयसंपत्तिकारणं देवी । चंपयमाला देसंतराओ जं आणिया तुमए ॥१२५॥ सहाविय तस्स सुयं तस्स पर ठावए नरवरिंदो । सम्माणिऊण विविहं पञ्चक्खं रायलोयस्स ॥१२६॥ कारइ कारागारं सुन्नं घोसावए अमारिं च । दावेइ अमरगुरुणा दाणं अधाइदीणाणं ॥१२७॥ सम्माणइ साहम्मियवग्गं सव्वंपि तह य कारवइ । जिणमंदिरेसु मणनयगसुहयअट्टाहियामहिमं ॥१२८॥ इय एवमाइ तकालधम्मकिच्चं कराविउ सयलं । धम्माइकजजोग्गं पउरं अप्पाविउं दविण ॥१२९॥ अइजविणवाहणाई अप्पावेउ तहेव घरसुहडे । मग्गसहाए दाउं काउं अनपि जं किचं ॥१३०॥ आपुच्छिऊण बहुयाई रजकज्जाई धम्मकजाइं । अणुरूवम्मि य लग्गे अणुकूलेसु च सउणेसु ॥१३१॥ अणुगंतूणं पढम पयागयं नरवरेण अमरगुरू | पवजागहणत्थं विसजिओ स बहुमाणेण ॥१३२॥ मग्गजिणभवणमहिमाइधम्मकम्माई अग्गओ चेव । अप्पियदव्वेहि धम्मिएहि सयलाई कारितो॥१३३॥ सिरिसमयजलहिकेलिपयभूले तुरियमव गतूणं । पडिवज्जिवि पव्वज्ज सासयसोक्खं गओ मोक्खं ।।
अह रायपुव्ववल्लहदुल्लहदेवीइ दूरभुवयरिउं । बहुकूडकवडभरिया भणिया पव्वाइया सुलसा ॥१३५।। भयवइ ! किंपि कलंकं चंपयमालाए ठवसु जेण इमं । विसमीसत्तणसंकियमहुभोयणमिव निवो चयइ॥ भणति मम धर्मजननि ! धर्मगुरवः सन्ति सांप्रतं कुत्र ? । जल्पति देवी योजनशते दिवाढ्ये पुराणपुरे ॥१२२॥ ततोऽमरगुरुजल्पति राजानं देवीं च क्षमध्वमपराद्धम् । यत् किमपि मया, संप्रति मम शरणं तेषां पादकमलम् ।। भणति सगद्दवचनं नरनाथोऽपि बुध ! तवापराधाः । शक्यन्ते केऽपि सोढुमेकः पुनर्दुष्करः क्षामितुम् ॥१२४॥ ऐहलोकिकपारलोकिकसुखशतसंपत्तिकारणं देवी । चम्पकमाला देशान्तराद् यदानीता त्वया ॥१२॥ शब्दयित्वा तस्य सुतं तस्य पदे स्थापयति नरवरेन्द्रः । सम्मान्य विविधं प्रत्यक्ष राजलोकस्य ॥१२६॥ कास्यति कारागारं शून्यं घोषयत्यमारिं च । दापयत्यमरगुरुणा दानमन्धादिदीनेभ्यः ॥१२७।। सम्मानयति साधर्मिकवर्ग सर्वमपि तथा च कारयति । जिनमन्दिरेषु मनोनयनसुखदाष्टाहिकामहिमानम्॥१२८॥ इत्येवमादि तत्कालधर्मकृत्यं कारयित्वा सकलम् । धर्मादिकार्ययोग्यं प्रचुरमर्पयित्वा विणम् ॥१२९॥ अतिजविवाहनान्यपयित्वा तथैव वरसुभटान् । मार्गसहायान् दत्त्वा कृत्वाऽन्यदपि यत्कृत्यम् ।।१३०॥ आपृच्छय बहुकानि राज्यकार्याणि धर्मकार्याणि । अनुरूपे च लग्नेऽनुकूलेषु च शकुनेषु ॥१३१॥ अनुगम्य प्रथमं प्रयाणकं नरवरेणामरगुरुः । प्रत्रन्याग्रहणार्थ विसृष्टः स बहुमानेन ॥१३२॥ मार्गजिनभवनमहिमादिधर्मकर्माण्यग्रत एव । आर्पितद्रव्यैर्धार्मिकैः सकलानि कारयन् ॥१३३॥ श्रीसमयजलधिकेवलिपादमूले त्वरितमेव गत्वा । प्रतिपद्य प्रबन्यां शाश्वतसौख्यं गतो मोक्षम् ॥१३४॥
अथ राजपूर्ववल्लभदुर्लभदेव्या दूरमुपचर्य । बहुकूटकपटभृता भणिता प्रवाजिका मुलेसा ॥१३॥ भगवति ! कमपि कलङ्क चम्पकमालायां स्थापय येनेमाम् । विषमिश्रत्वशङ्कितमधुभोजनमिव नृपस्त्यजति॥१३६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org