Page Text
________________
११०
यतः,
बावत कलापंडियावि पुरिसा अपंडिया चैव । सव्वकला पवरं जे धम्मकलं न याति ॥ ९८ ॥ भणियं च अमरगुरुणा न वियारो एत्थ संगओ कोवि । जो जस्स पुव्वपुरिसेहिं सेविओ तस्स सो धम्मो किञ्च;
""
सुस्सीला दुस्सीला व होउ जणणीए किं वियारेण । अन्नं विज्जुवएसो ओसहविसए जह पमाणं ॥ १०० ॥ तह नियगुरूहि जेसिं जो कहिओ जन्नपभिइओ धम्मो । सो च्चिय तेसिं पमाणं किमिमीए अणत्थचिंताए ? | इय भणिउं अमरगुरू धम्मविद्यारम्मि उवरओ जावं । ताव कलयंठिकठा भणइ लठ्ठे तए भणियं । । १०२॥ किंतु न एवं जपंति पंडिया होंति तुज्झ जे सरिसा । परमपुरिसत्थभूप धम्मे जुत्तो च्चिय त्रियारो ॥ १०३ ॥ परमत्तं पुरिसत्थेसिमस्स जं एस अत्थकामाणं । पयडं निबंधणं बहुजणस्स भणियं च नीईए || १०४ ॥ " धर्मादर्थोऽर्थतः कामः कामात् सुखफलोदयः । आत्मानं हन्ति तौ हत्वा यो युक्तया न निषेवते ॥ पुन्नस्य पावस य जइवि अभावो भणिज्जए मोक्खो । सोवि हु पुन्नष्पगई विवागकेज्जं तु सुपसिद्धं ॥ जं पिये तर बुह ! मागओ जो य जेसिं किल धम्मो । सो य पमाणो तेसिं एयंपि न संगई लहड़ । पुव्वपुरिसकमेण जइ दालिंद हवेइ वाही वा । ता किं कुलजाएहिं ताई नो वज्जणिज्जाई ? ॥ १०७॥ तह जणणीदितो न हु लट्ठो जेण सुप्पसिद्धमिणं । जणणीवि गलियसीला अपरिचत्ता हणइ तणयं || ओसहदितेवि गुरूवएसो पमाणिओ तुमए । रायद्दोसविउत्तो परमत्थविऊ य होइ गुरू ॥१०९ ॥
सुपासनाह चरिअम्मि
सा जल्पति किमप्रस्तुतमिह किं धर्मः कला न तव मता । ऐहलोकिकपारलोकिक शिवसुखसंपादनप्रवरा ? ॥९७॥ द्वासप्ततिकला पण्डिता अपि पुरुषा अपण्डिता एव । सर्वक्लानां प्रवरां ये धर्मकलां न जानन्ति ॥ ९८ ॥ भणितं चामरगुरुणा न विचारोऽत्र संगतः कोऽपि । यो यस्य पूर्वपुरुषैः सेवितस्तस्य स धर्मः ॥ ९९ ॥ खुशीला दुःशीला वा भवतु जनन्याः किं विचारेण । अन्यद् वैद्योपदेश औषधविषये यथा प्रमाणम् ॥ १०० ॥ तथा निजगुरुभिर्येषां यः कथितो यज्ञप्रभृतिको धर्मः । स एव तेषां प्रमाणं किमनयाऽनर्थचिन्तया । ॥ १०१ ॥ इति भणित्वाऽमरगुरुर्धर्मविचार उपरतो यावत् । तावत्कलकण्ठीकण्ठा भणति सुन्दरं त्वया भणितम् ॥ १०२॥ किन्तु नैवं जल्पन्ति पण्डिता भवन्ति तव ये सदृशाः । परमपुरुषार्थभूते धर्मे युक्त एव विचारः ॥ १०३ ॥ परमत्वं पुरुषार्थेष्वस्य, यदेषोऽर्थकामयोः । प्रकटं निबन्धनं बहुजनस्य भणितं च नीतौ ॥१०४॥ पुण्यस्य च पापस्य च यद्यप्यभावो भण्यते मोक्षः । सोऽपि हि पुण्यप्रकृतिर्विपाककार्ये तु सुप्रसिद्धम् ॥ १०५ ॥ 1 यज्जल्पितं त्वया बुध ! क्रमागतो यश्च येषां किल धर्मः । स च प्रमाणं तेषामेतदपि न संगतिं लभते ॥ १०६॥ पूर्वपुरुषक्रमेण यदि दारिद्र्यं भवति व्याधिर्वा । ततः किं कुलजातैस्तौ नो वर्जनीयौ ? ॥ १०७ ॥ तथा जननीदृष्टान्तो न खलु सुन्दरो येन सुप्रसिद्धमिदम् । जनन्यपि गलितशीलाऽपरित्यक्ता हन्ति तनयम् ॥ औषधदृष्टान्तेनापि गुरूपदेशः प्रमाणितस्त्वया । रागद्वेषवियुक्तः परमार्थविच्च भवति गुरुः ॥ १०९ ॥
१ क. वज्र्जें ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |