________________
मालाकहा।
१०६
ता गोत्तिनिहित्तावि संपज्जउ सुंदरा दसा इहि । भुंजावेउ पारहाावडं च मुच्चंति ते सव्वे ॥ ८३ ॥ सम्माणिउं नरिंदो हयगयरहरयणभूसणाईर्हि । भणिओ सुहासणत्थो ललियंगयपुहइना हे ||८४|| नयणेसु तुम्ह दंसणअमयरसासायपरवसेसुंपि । परिचितइ मह हिययं एयाणट्टाणपटिबंधो ॥८५॥ कवि मरुत्थलि हंसो पत्तो पामर गिहम्मि करिनाहो। न पहुप्पइ ताण इमं जेण चिरं तत्थ वासंति ( 2 ) || ८६ ॥ तानियनयराभिमुहं करइ पयाणं जया नरवरिंदों । चंपयमालावि तथा कन्नच्चिय तत्थ आगमिही ॥ ८७॥ सह मज्झ अमचेहिं, पाणिगहऊसवम्मि कन्नाए । होर्हिति ते निमित्तं, भणइ दओ नरवराहिवई ॥ ८८ ॥ उचियन्नुएस कालन्नुएस धीरेसु गरुयहियएसु । सुयणधुरंधर ! को धरइ तुज्झ लीहं तिहुयणेवि ? ॥ ८९ ॥ सभावने परिपेलाण निचं रसायणार्णव । तुह विणयालावाणं नरवर ! तित्ति न वच्चामो ॥ ९० ॥ हमणोरसाला चंपयमाला न ठाई जा पुरओ । ता सिढिलियगुरुकज्जंतराण इह ठाणमम्हाण॥ ९१ ॥ तो सो चंपयमालाए सह लहुं नरवरं विसज्जेइ । कइवयपयाणयाई अणुगंतुं वलइष्णुन्नाओ ॥९२॥ रायावि तयणु पंच पहाणचितिज्जमाणनिवकज्जं । नियनयरं संपत्तो कमेण ऊसियधयपडायं ॥ ९३॥ तो यमालाए पासाओ अपिओ नरिदेण । जत्थ ठिया नियठाणद्वियस्स नयणूस कुणइ || ९४ ॥ दिवस जाइ तर्हि, अन्नया नरवरेण अमरगुरू । सह नीओ सो जंवइ कलावियारे भगह किंपि ।। ९५ ।। सा भणइ विविहपासंडिविहिअधम्माण तुम्ह कोऽभिमओ ? । तो सो भणइ किमेवं अप्पत्थुयमुलवेह तुमं ? ॥ ९६ ॥ सा जंप किमपत्यमिह कि धम्मो कला न तुम्ह मया । इहलोयपारलोइयसिवसुहसंपादणप्पवरा ? ॥९७॥
तस्माद् गोत्रिनिहितानामपि संपद्यतां सुन्दरा दशेदानीम् । भोजयित्वा परिधाप्य च मुच्यन्ते ते सर्वे ॥८३॥ संमान्य नरेन्द्रो हयगजरथरत्नभूषणादिभिः । भणितः सुखासनस्थो ललिताङ्गकपृथिवीनाथेन ॥८४॥ नयनयोस्तव दर्शनामृतरसास्वादपरवशयोरपि । परिचिन्तयति मम हृदयमेतेषां स्थानप्रतिबन्धम् ॥८५॥ कथमपि मरुस्थले हंसः प्राप्तः पामरगृहे करिनाथः । न प्रभवति तयोरिदं येन चिरं तत्र वासयति ॥ ८६ ॥ तस्माद् निजनगराभिमुखं करोति प्रयाणं यदा नरवरेन्द्रः । चम्पकमालापि तदा कन्यैव तंत्रागमिष्यति ॥८७॥ सह ममामात्यैः, पाणिग्रहोत्सवे कन्यायाः । भविष्यन्ति ते निमित्तं, भणति ततो नरवराधिपतिः ॥ ८८ ॥ उचितज्ञेषु कालज्ञेषु धीरेषु गुरुहृदयेषु । सुजनधुरन्धर ! को धरति तव रेखां त्रिभुवनेऽपि ॥ ८९ ॥ सद्भावस्नेहपरिपेशलानां नित्यं रसायनानामिव । तव विनयालापानां नरवर ! तृप्तिं न जामः ॥ ९० ॥ तथापि मनोरथशाला चम्पकमाला न तिष्ठति यावत्पुरतः । तावच्छिथिलितगुरुकार्यान्तराणामिह स्थानमस्माकम् ॥ ततः स चम्पकमालया सह लघु नरवरं विसृजति । कतिपयप्रयाणकान्यनुगम्य वलतेऽनुज्ञातः ॥९२॥ राजापि तदनु पञ्चप्रधानचिन्त्यमाननृपकार्यम् । निजनगरं संप्राप्तः क्रमेणोच्छ्रितध्वजपताकम् ॥९३॥
चम्पकमालायै प्रासादोऽर्पितो नरेन्द्रेण । यत्र स्थिता निजस्थानस्थितस्य नयनोत्सवं करोति ॥ ९४॥ प्रतिदिवस याति तत्र, अथान्यदा नरवरेणामरगुरुः । सह नीतः स जल्पति कलाविचारे भणत किमपि ॥ ९५ ॥ सा भणति विविधपास्खण्डिविहितधर्माणां तव कोऽभिमतः ? । ततः स भणति किमेवमप्रस्तुतमुल्लपथ ग्र्यम् ? ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org