________________
१०८
सुपासनाह चरिअम्मि
तो उऊण सीहासणम्मि तं ठाविडं पणमिउं च । अवरासणे निविट्टो चंपयमांलं पर्यपेई ॥ ७० ॥ नरवरपाणिगहणे वरिसविलंबम्मि तुज्झ को हेऊ ? । नियपायेंगुहं पर निवेस सा तओ दिट्ठि || ७१ || जंपइ न किंपि जा ताव नरवरो सद्दिऊण जोइसियं । भणइ कुमरीए पाणिगहणे लग्गं निवेह || ७२ ॥ सो भइ हुंति न इमम्मि वच्छरे सोहणाई लगाई। जं भाणुखित्तसंठियजीवेणं दूसियं एयं || ७३ || यत उक्तम्;
<<
""
गुरुक्षेत्रगते भानौ भानुक्षेत्रगते गुरौ । विवाहादि न कुर्वीत वाञ्छन् शुभपरम्पराम् ॥ तेरसम से अहिए गुरुस्स एक्कम्मि होइ रासिम्मि । जं भुत्ती तो वरिसे गम्मि बसाहमासस्स || ७४ उत्तर फग्गुणपाए पढमे एकारसीए सुद्धाए । सुक्के हरिसणजोगे रविरिक्खा दसमरिक्खम्मि ॥ ७५ ॥ उदयाओ गए घडियापणगे घडियातिभागऊणम्मिं । विसलग्गे वबुत्तमअसे उदयइसुंद्धिजयं । ७६ ॥ पंचग्गहबलजुत्तं रविसुक्केच्चठाणपत्तेसु । लायाइदोसमुक्कं नरवर ! अइसोहणं लग्गं ॥७७॥ तत्तो य तं लिहाविय अपावेडं पुरोहियस्स तओ । संमाणिउं विसज्जइ जोइसियं मेइणीनाहो || ७८॥ ऊण रायरायं मज्जगसालाए अंगमदेहिं । तो लक्खपागतिल्लेण अभंगावेइ मज्जेइ ॥७९॥ कारेइ समालिहणं परिहावर तह य वरदुगूलाई । देवालयस्मि नेउं अप्पे य पुप्फगंधाई ॥ ८० ॥ सो वहारउच्च पूयइ पणमइ तओ सपरिवारं । नेउ भोगणसालाए भोइउंटवर पलके ॥८१॥ भइ य तपच्चक्खं गोत्तीमुक्खं जहा इह जणस्स । पुन्नेहि इहागमणं एवंविहपुरिसरयणस्स ||८२||
1
तत उत्थाय सिंहासने तं स्थापयित्वा प्रणम्य च । अपरासने निविष्टश्चम्पकमालां प्रजल्पति ॥७०॥ नरवरपाणिग्रहणे वर्षविलम्बे तव को हेतुः ? । निजपादाङ्गुएं प्रति निवेशयति सा ततो दृष्टिम् ॥ ७१ ॥ जल्पति न किमपि यावत्तावन्नरवरः शब्दयित्वा ज्यौतिपिकम् । भणति कुमार्याः पाणिग्रहणे लग्नं निवेदयत । स भणति भवन्ति नास्मिन् वर्षे शोभनानि लग्नानि । यद् भानुक्षेत्रसंस्थितजीवेन दूषितमेतत् ॥ ७३ ॥ त्रयोदशमासेऽधिके गुरोरेकस्मिन् भवति राशौ । यद्भक्तिस्ततो वर्षे गते वैशाखमासस्य ॥७४॥ उत्तरफाल्गुनपादे प्रथमे एकादश्यां शुद्धायाम् । शुक्रे हर्षणयोगे रविऋक्षाद् दशमर्क्षे ॥७२॥ उदयाद् गते घटिकापञ्चके घटिकात्रिभागोने । वृषलग्ने बवोत्तमांश उदयादिशुद्धियुतम् ॥७६॥ पञ्चग्रहबलयुक्तं रविशुक्रयोरुच्च स्थानप्राप्तयोः । लातादिदोषमुक्तं नरवर ! अतिशोभनं लग्नम् ॥७७॥ ततश्च तल्लेखयित्वाऽर्पयित्वा पुरोहिताय ततः । संमान्य विसृजति ज्यौतिषिकं मेदिनीनाथः ॥७८॥ नीत्वा राजराजं मज्जनशालायामङ्गमदैः । ततो लक्षपाकतैलेनाभ्यङ्गयति मज्जयति ॥७९॥ कारयति समालेपनं परिधापयति तथा च वरदुकूलानि । देवालयं नीत्वाऽर्पयति च पुष्पगन्धादि ॥ ८०॥ सोsपि व्यवहारत एव पूजयति प्रणमति ततः सपरिवारम् । नीत्वा भोजनशालायां भोजयित्वा स्थापयति पल्यङ्के ॥ भणति च तत्प्रत्यक्षं गोत्रिमुख्यं यथाऽस्य जनस्य । पुण्यैरिहागमनमेवंविधपुरुषरत्नस्य ॥८२॥
१ क. सिद्धि ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org