Page Text
________________
चंपयमालाकहा।
१०७ नं जइ कन्नारयणं संपाडइनरवरोस अन्नस्स । रयणनिहिं दंसिय उक्खयाणि ता अम्ह नयणाणि ॥५६॥ तो जंपइ अमरगुरू होइ न अन्नस्स सा नरिंद! जओ। वरिसस्संते तं चिय तीए वरोअप्पणो कहिओ॥५७॥ भणइ निवो तहवि रई न दिति एयाई मज्झ नयणाइं । तदसणपीऊसासायणअइलंपडत्तेण ॥५८॥ ता पत्थणामिसेणं तीए तं गच्छ तत्थ सिग्यपि । वसंतरं करेउं तुम्हं थइयाधरो होउं ॥१९॥ अहमवि सह तुम्भेहिं अलक्खिओ एमि तो तहा विहिए। संपत्थिओ विसालं अमरगुरू पवरबलकलिओ॥६०॥ सीहदुवारम्मि ठिओ पडिहारनिवेइओ निवसहाए । संपत्तो नरवइणा नेहेणवाहिओ वाढं ॥६॥ उचियासणे निवेसिय पुट्ठो अरिकेसरिस्स तणुकुसलं । ललियंगएणरना तह सिग्घागमणहेउं च ॥६२॥ तो पभणइ अमरगुरू मज्झ सयासाउ रायपुत्तीए । सोउं गुणसामग्गिं अप्पाणं तव्वरत्तेणं॥६३॥ वरिसंते विनाउं अइऊसुयमाणसो निवो जाओ। दिहिमपत्ताए इमाए नूण पाणे परिचयइ ॥६४॥ ता एवं वटुंते जं जुज्जइ किंपि कुणह तं तुब्भे । कहिउमिमं तुह सुहिणो वसणं परिनिव्वुया अम्हे ॥६५॥ एवं चिय जपताण ताण सहसा समागया बाला । पिउपायवंदणत्थं जुत्ता समवयवयंसीहिं ॥६६॥ नियअंकम्भि निवेसिय वुत्ता पुहईसरेण सा बाला। वच्छे ! एसो विउसो समागओकस्स कज्जेण ?॥६७॥ सा पभणइ थइयावाहयस्स एयस्स चेव, तो राया। विम्हइयमणो चिंतइ जुज्जइ एयं जमेएण ॥६८॥ मह नामियं न सीसं उवविठ्ठो आसणेवि न हु नीए । मुत्तीवि कहइ एयस्स नियमओ रायरायत्तं ॥६९॥
ततः प्रभणत्यमरगुरुं बुद्धयाऽमरगुरुसमस्यापि । जातस्तव प्रमादो यत् सा न खलु मार्गिता तदा ॥१५॥ तद्यदि कन्यारत्नं संपादयति नरवरः सोऽन्यस्मै । रत्ननिधि दर्शयित्वोत्खातानि ततोऽस्माकं नयनानि ॥१६॥ ततो जल्पत्यमरगुरुर्भवति नान्यस्य सा नरेन्द्र ! यतः । वर्षस्यान्ते त्वमेव तया वर आत्मनः कथितः ॥१७॥ भणति नृपस्तथापि रतिं न दत्त एते मम नयने । तद्दर्शनपीयूषास्वादनातिलम्पटत्वेन ॥१८॥ तस्मात् प्रार्थनामिषेण तस्यास्त्वं गच्छ तत्र शीघ्रमपि । वेषान्तरं कृत्वा तव स्थगिकाधरो भूत्वा ॥१९॥ अहमपि सह युष्माभिरलक्षित एमि ततस्तथा विहिते । संप्रस्थितो विशालाममरगुरुः प्रवरबलकलितः ॥६०॥ सिंहद्वारे स्थितः प्रतीहारनिवेदितो नृपसभायाम् । संप्राप्तो नरपतिना स्नेहनावगूढो बाढम् ॥६१॥ उचितासने निवेश्य पृष्टोऽरिकेसरिणस्तनुकुशलम् । ललिताङ्गकेन राज्ञा तथा शीघ्रागमनहेतुं च ॥६२।। ततः प्रभणत्यमरगुरुर्मम सकाशाद् राजपुत्र्याः । श्रुत्वा गुणसामग्रीमात्मानं तद्वरत्वेन ॥६॥ वर्षान्ते विज्ञायात्युत्सुकमानसो नृपो जातः । दृष्टिमप्राप्तायामस्यां नूनं प्राणान् परित्य नेत् ॥६४॥ तस्मादेवं वर्तमाने यद् युज्यते किमपि कुरुथ तद् यूयम् । कथयित्वेदं तव सुहृदो व्यसनं परिनिर्वृता वयम्॥६५॥ एवमेव जल्पतास्तयोः सहसा समागता बाला । पितृपादवन्दनार्थं युक्ता समवयोवयस्याभिः ॥६६॥ निजाङ्के निवेश्योक्ता पृथिवीश्वरेण सा बाला । वत्स ! एष विद्वान् समागतः कस्य कार्येण ? ॥६७॥ सा प्रभणति स्थगिकावाहकस्यैतस्यैव, ततो राजा । विस्मितमनाश्चिन्तयति युज्यत एतद् यदेतेन ॥६॥ मह्यं नमितं न शीर्षमुपविष्ट आसनेऽपि न हि नीचे । मूर्तिरपि कथयत्येतस्य नियमतो राजराजत्वम् ॥६९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003240 |
| Book Title | Supasnahachariyam Part 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Lakshmangani, Hiralal Shastri |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1918 |
| Total Pages | 282 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 18 MB |