________________
રૂપે જ બહાર પડે છે. એટલે એમાં વર્તમાનયુગને બંધબેસતો ભાવ, કાળે કાળે બદલાતી લેકચિ પ્રમાણે ભાષાસૌડવ કે લાલિત્ય જઈએ એટલા પ્રમાણમાં નથી આવતું. જેથી ઘણા વાચકે આ ભાષાંતરને હાથ પણ નથી અડકાડતા.”
આ ગ્રંથમાં જે બધી કથાઓ આપવામાં આવી છે તે પ્રાચીન યુગની છે અને આપણું પૂર્વાચાર્યોએ તે વખતના લોકમાનસ અને પરિવર્તન પામતી પરિસ્થિતિના આધારે બહુ દીર્ઘદ્રષ્ટિથી રચેલી છે. આજે જગતમાં મહાન પરિવર્તન થઈ રહેલું છે અને વર્તમાનયુગ તેથી જ કાંતિ અને વિજ્ઞાનયુગ તરીકે ઓળખાય છે. એટલે મૂળની બધી કથાઓના આત્માને અવિચ્છિન્ન રાખી તેને આધુનિક રૂપ આપવાને મેં નમ્ર પ્રયાસ કર્યો છે. પૂ. કાકાસાહેબ કાલેલકર લખ્યું છે કે : “જે જીર્ણ થાય છે તે મટી જાય છે. જે બદલાત નથી તે સડી જાય છે, જેની પ્રગતિ થતી નથી, તેની અધોગતિ થાય છે. પહાડના પથરા બદલાતા નથી માટે ધીમે ધીમે તેમને ભૂકે થઈ જાય છે.”૩ આ વાતને લક્ષમાં રાખી આ કથાઓના આત્માને અખંડ રાખી તેના દેહમાં પરિવર્તન લાવવા મેં પ્રયત્ન કર્યો છે. મૂળની શક્ય તેટલી સામગ્રી એમ ને એમ રાખી છે. પાયામાં ફેરફાર નથી કર્યો પણ તેની પરના બાંધકામમાં ફેરફાર કર્યા છે. સ્થાઓમાં પાત્રોનાં નામે, સ્વરૂપ. વાતાવરણ બની શક્યું ત્યાં સુધી તેનાં તે જ રાખવા પ્રયત્ન કર્યો છે.
અહીં પ્રગટ થતી બધી જ કથાઓની શૈલી ઉપદેશાત્મક છે. તનના રોગી માટે દર્દીને દૂર કરવા માટે જેમ ઔષધની જરૂર પડે છે, તેમ મનના રોગી માટે આ કથાઓ પધરૂપ બની શકે એ દષ્ટિએ આપણા પૂર્વાચાર્યોએ તેનું આલેખન કરેલું છે. ભિન્ન ભિન્ન પ્રકૃતિ ધરાવતાં કથાનાં પાત્રો પૈકી અહીં કોઈને પ્રત્યે ઘણા કે તિરસ્કાર દાખવવામાં આવ્યો નથી. ભાન ભૂલેલાં સ્ત્રી અને પુરુષ ૨. વીરામની વાતો: ભાગ ૨ જે લે. શ્રી. જયશિખુ-પ્રસ્તાવનામાંથી. ૩. “ જીવન વ્યવસ્થા” લે કાકાસાહેબ કાલેલકર, પાન. ૬૫