________________
Prakrit Verses in Sanskrit Works on Poetics - Cf. SP Vol. IV, p. 1192 (i) ता कुणह कालहरणं तुवरंतम्मि वि वरे विवाहस्स ।
जा पंडुणहवआई, होति कुमारीऍ अंगाई ।। [तावत् कुरुत कालहरणं त्वरमाणेऽपि वरे विवाहस्य ।
यावत् पाण्डुनखपदानि भवन्ति कुमार्या अङ्गानि ।।] - Cf SP Vol. IV p.1193, SK V.v.no.311 (iii) कइआ जाआ कइआ णु सिक्खिआ माइआ हअकुमारी ।
तं तं जाणइ सव्वं जं जं महिलाओ जाणांति ।। [कदा जाता कदा नु शिक्षिता मात:, हतकुमारी ।
तत्तज्जानाति सर्वं यद्यद् महिला जानन्ति । - Cf. SP Vol. IV p.1193; GS (W) 825 (iv) तत्थ वि होंति सहीओ पुत्तलि मा रुवसु जत्थ दिण्णा सि ।
तत्थ वि णिउंज-लीला तत्थ वि गिरिवाहिणी गोला | तित्रापि भवन्ति सख्य: पुत्रिके मा रुदिहि यत्र दत्तासि । तत्रापि निकुञ्जलीला तत्रापि गिरिवाहिनी गोदा ॥]
(Cf. Saptasatisara v. no. 78, GS(W) 885. These few examples will give a knowledgeable reader some idea of the stupendous task that restoring corrupt passages involves.
3. Praise of Prakrit Poetry In Vajjalaggam : How do those who do not know how to recite and hear (appreciate) Prakrit poetry, which is (like) nectar (itself) — not feel ashamed while pretending to carry on gossip about the nature of love ?3
The utterances (of fair women), full of half-pronounced (indistinctly uttered) letters, (their) charming and coquettish smiles and (oblique) glances shot through half-closed and half-opened eyes — these to be sure can hardly be understood without an acquaintance with the gathās.*
3) अमयं पाइयकव्वं पढिउं सोउं च जे न जाणंति ।।
कामस्स तत्तवत्तिं कुणंति ते कह न लज्जंति ॥ , [अमृतं प्राकृतकाव्यं पठितुं श्रोतुं च ये न जानन्ति ।
कामस्य तत्त्ववार्ता कुर्वन्ति ते कथं न लज्जन्ते ॥] 4) अद्धक्खरभणियाई नूणं सविलास-मुद्ध-हसियाई ।
अद्धच्छिपेच्छियाई गाहाहि विणा न नजंति ।। [अर्धाक्षरभणितानि नूनं सविलासमुग्धहसितानि । अर्धाक्षिप्रेक्षितानि गाथाभिर्विना न ज्ञायन्ते ॥]
