Pathik 1985 Vol 25 Ank 01 02

Author(s): K K Shastri
Publisher: Mansingji Barad Smarak Trust

Page 11

ઓકટોબર-નવેમ્બર/૮૫
પથિક-રજતજયંતી અંક
રસ્તાને સંદેશ ભયમાં ને ભયમાં માણસેના ભયથી સડસડાટ કરતે રોડ ઉપર હું ઊડતે જીતે સાઈકલ ઉપર,
ત્યાં અચાનક હાથ લંબાવે “એ પથિક ! એ ભાઈ.ઈ!”
કોણ? આજુબાજુ જોયું, કંઈ દેખાયું નહિ,
અવાજ : “હુ માણસે વિના પૂરી પૂરી મરું છું, ઘણુય દિવસથી માનવજાત કેમ નથી દેખાતી?" હવે આ વિરહ સહન નથી થતો, આજે તમને નહિ જવા દઉં. આજની રાત, લીઝ, રોકાઈ જાઓ મારે ઘેર.”
“નહીં નહીં નહીં, અરે ! કયુ, પ્લીઝ.” “ના...ના..ના, રાઠાઈ જાઓ.”
“અરે એમની બીક રખાય? “એ તે તારું રક્ષણ કરે છે.”
માણસને, જેજે, તારી પાસે રાતવાસ રાખો, એને ભરેસે રાખીશ નહિ. માણસના રૂપમાં હવે માણસ નથી રહ્યો, એણે તે ફક્ત માણસનું મહેણું પહેર્યું છે,
એ તે જંગલી અસુર બને. તારા ઉપર ઍસિડ-બલ્બ ફેંકશે, તને મારશે, બાળશે, બીબ—ધડાકે કરશે.”
અરે.... બાપ રે! “પથિકભાઈ ! મારો સંદેશે કહી દેજેને આ
નગરજનેને : માણસના રૂપમાં માણસ મારા ઉપર ચાલે. આ તે ગાંધીબાપુની કર્મભૂમિ, આપણે કેમ લજવીએ ?
બે હાથ જોડી
માણસેના વિરહમાં ઝૂરત રોડ બેલ્ય.
જગદીશ એમ, ચાડાવાલા ૪૨, પ્રતાપનગર સેસાયટી, સિવર મિલ પાસે, રાજપુર ગોમતીપુર, અમદાવાદ-૩૮૦ ૦૨૧
ગમતું અમને ફૂલ બની રમવું ગમતું, હૈયે રાખી નામ પ્રીતની પાંખે તરવું ગમતું. અમને.. રંગોના દરિયામાં, ફૂલ-કુલ-૧ના મધમધતા વનમાં, અસિતને આંખમાં રાખી યમુનાને અંતરમાં ઝીલવું ગમતું. અમને. સવાર–સાંજે ધંધણમાં, ઊડતી ગરજના કણકણમાં વનમાળીનાં પગલાં સુણતી રાધાના મન જેવું અમને જીવન થઈને જીવવું ગમતું. અમને..
( પીયુષ પંડ્યા, “જાતિ ઈ-૨, ગવર્મેન્ટ કવાટર્સ, જામ ટાવર સામે, ૨ાજકોટ-૩૬૦૦૦૧
“અરે ! કયુ એટલે ?” “માણસમાં સળવળી ઊઠેલી આસરી શક્તિઓને નીથવા માટેની કાયદાની જોગવાઈ.”
“તે માનવજત અસુર બની છે?”
“પણ હું અસુર નથી.”
પ્લીઝ, રેકાઈ જાઓ.”
ના...ના, અરે ! “પેલી પુષ્પદિલની મારી નવેઢા આખી રાત ઊંધે નહીં ચિંતામાં ને ચિંતામાં, કઈ માણસે મારી નાખ્યા હશે હમણું જ ગુલ ગુલ ભ્રમર, વસતે હસ્યા છે.”
“તે કહી દેજેને માણસને મને બીક લાગે છે મિલિટી, એસ.આર.પી. ને પોલીસની.”