________________
श्रीकल्प
सूत्रे ॥२५० ॥
無無無無無無色寘蔔泡寳寳餐
भवतु =अस्तु" इति कृत्वा = इति मनसि विचार्य भगवन्तं - श्री वीरस्वामिनं, यष्टिमुष्टिप्रहारैः बहुशः = अनेकशः अन्नन्= हतवन्तः । अथ=अनन्तरम्, दुश्वरलाटवारी दुर्गमलाट देशविहारी श्रीवीरस्वामी तस्य देशस्य वज्रभूमिं वत्र भूमि नामकं प्रदेश, शुभ्र भूमि=शुभ्रभूमिनामकं प्रदेशं च समनुप्राप्तः = अनुक्रमेण विहरन् गतः । तत्र - लाटदेशीयवज्र भूमिशुभ्रभूम्योः खलु सः भगवान् वीरस्वामी विरूपरूपान् = अनेकप्रकारान् तृण-शीत- तेज:- स्पर्शान्, तत्र - तृणस्य = दर्भादेः, शीतस्य = हिमस्य तेजसः = उष्णस्य च ये स्पर्शास्तान् च पुनः - दंशमशकान् समितः = समितियुक्तः सदा-सर्वदा सम्यक् असहत = सोढवान् । तथा प्रान्ताम् = शरीरासुखजनिकां शय्यां प्रान्तानि आसनानि च असेवत । तत्र - लाटदेशीय - वज्रभूमि-शुभ्रभूम्योः, भगवतः = श्रीवीरस्वामिनः बहवः उपसर्गाः समागताः = समुत्पन्नाः तद्यथा" तत्र भगवता रूक्ष नीरसं भक्तम् = अशनादिकं संप्राप्तम् = लब्धम् । जानपदाः = लाट देशोत्पन्ना जनाः अलूषयन्= ष्टष्टादिनाऽताडयन् तथा कुकुराः अहिंसन् =अदशन्, न्यपातयन् = निपातितवन्तश्च । अल्पाः कतिपये एव
सन्
श्रीवीर प्रभु को बार-बार यष्टि और मुष्टि से मारा। वह सब उपसर्ग भगवान् ने सम्यक् प्रकार से सहन किये । इसके बाद दुर्गम लाट देश में बिहार करने वाले भगवान् क्रमशः लाट देशकी वज्रभूमिनामक प्रदेश में तथा शुभ्रभूमि नामक
प्रदेश में पधारे। उस वज्रभूमि और शुभ्रभूमि में भगवान् महावीर स्वामीने अनेक प्रकार के काँटों
आदि के तथा सर्दी और गर्मी के एवं दंशमशक आदि के कष्टों को समितियुक्त होकर, सम्यक् प्रकार से निरन्तर सहन किया। उन्होंने शरीर को कष्ट पहुँचाने वाले स्थानों में निवास किया, और कष्ट कर आसनों का सेवन किया। उस लाट देशकी वज्रभूमि एवं शुभ्रभूमि में भगवान् महावीर स्वामी को बहुत उपसर्ग याये । जैसे - वहाँ भगवान को रूखा सूखा आहार मिला। लाट के लोगोंने भगवान् को लड्डी - मुडी आदि से ताड़न किया । प्रभुवोर को कुत्तोंने काटा और नीचे पटक दीया । वहाँ के अधिक लोग तो, 'कुत्ते इस श्रमण को काटें, ' છે એમ વિચારીને ચારાએ શ્રી પ્રભુને ઉપરાઉપરી લાકડીએ તથા ગડદાપાટુને માર માર્યો. ભગવાને તે ત્રાસ સમભાવે સહન કર્યો. ત્યારબાદ દુ^મ લાટ દેશમાં વિહાર કરતા ભગવાન ક્રમશઃ લાટ દેશના વજાભૂમિ નામના પ્રદેશમાં તથા શુભ્રભૂમિ નામના પ્રદેશમાં પધાર્યા. તે વજાભૂમિ તથા શુભ્રભૂમિમાં ભગવાન મહાવીર સ્વામીએ અનેક પ્રકારના કાંટા આદિના ઠંડી અને ગરમીના ડાંસ-મચ્છર આદિના કષ્ટોને સમિતિયુક્ત થઈને સમ્યક્ પ્રકારે નિર ંતર સહન કર્યાં. તેમણે શરીરને કષ્ટ પહોંચાડનાર સ્થાનામાં નિવાસ કર્યાં અને કષ્ટકારી આસનેાના ઉપયેગ રાખ્યા. તે લાટ દેશની વભૂમિ અને શુભૂમિમાં ભગવાન મહાવીર સ્વામીને ઘણા ઉપસગેર્યાં નડયા.
જેમ કે ત્યાં ભગવાનને લૂખા-સૂકા આહાર મળતા. લાટના લેકે એ ભગવાનને લાકડી તથા મુઠી વડે માર્યાં,
તેમને કૂવરાએ કરડાવ્યા અને નીચે પછાડી નાખ્યા. ત્યાંના ઘણા લેકે તે। ‘કૃતરા ભલે આ શ્રમણુને કર” એવુ
શ્રી કલ્પ સૂત્ર : ૦૨
無無無無無無無無無無無無無無
कल्प
मञ्जरी
टीका
भगवतोऽ
नार्य देश
संजात
परीषहो
पसर्ग
वर्णनम् ।
।। ०९२||
॥२५० ॥
