________________
આપ્તવાણી-૧
૪૫
આપ્તવાણી-૧
એક શેઠ, એક મહારાજ અને તેમનું પાળેલું એક કૂતરું એમ ત્રણ જણા પ્રવાસે નીકળ્યા. તે રસ્તામાં ઘનઘોર જંગલ આવ્યું અને સામાં ચાર બહારવટિયા ધારિયાં, બંદૂક સાથે મળ્યા. આ પ્રસંગની ત્રણેયની શી ઈફેક્ટ થાય ? શેઠને થાય કે આ મારી પાસે દસ હજારની પોટલી છે તે મુઆ લઈ લેશે તો મારું શું થશે ? ને મારી નાખશે તો મારું શું થશે ? મહારાજને શું થાય આપણી પાસેથી તો કંઈ લેવાનું છે જ નહીં. આ લો-બોટું છે. તે મૂઆ લેશે તો દેખા જાયેગા. પણ મૂઆ મારો ટાંટિયો-બાંટિયો ભાંગી નાખશે તો મારું શું થશે ? મારી ચાકરી કોણ કરશે ? અને કાયમનો લંગડો થયો તો મારું શું થશે ? જ્યારે પેલું કૂતરું તો એક વારકું બહારવટિયાઓની સામું ભસશે ને બહારવટિયા જો એને લાકડી મારશે તો એ ક્યાંઉં.... ક્યાંઉં..કરતું ટગર ટગર શેઠને પડતો માર જોયા કરશે. તેને એમ ના થાય કે મારું શું થશે ? કારણ કે તે આશ્રિત છે ને આ અક્કરમીઓ નિરાશ્રિત છે. હવે મારું શું થશે એવું એકવાર પણ વિચારમાં આવ્યું તો તે નિરાશ્રિત છે. ભગવાને શું કહે છે ? ‘જ્યાં સુધી પ્રગટનાં દર્શન કર્યા નથી ત્યાં સુધી તમે નિરાશ્રિત છો અને પ્રગટનાં દર્શન થાય તો તમે આશ્રિત છો.”
પ્રગટનાં દર્શન થયા પછી બહારના કે અંદરના ગમે તેવા સંજોગો આવે તોય મારું શું થશે એવું ના થાય.
અમારો જે આશરો લે, તેનું અનંતકાળનું નિરાશ્રિતપણું મટી જાય.
ગમે તેવા ભયંકરમાં ભયંકર સંયોગો હશે પણ જ્ઞાની પુરુષના આશ્રિતને મારું શું થશે તેમ નહીં થાય. કારણ ત્યાં ‘અમે’ અને ‘અમારું જ્ઞાન’ બન્નેય હાજર થઈ જ જાય અને તમારું સર્વ રીતે રક્ષણ કરે !
કુદરતી તંત્રસંચાલત - ભૌતિક વિજ્ઞાન આજે ફોરેનમાં બધે ભૌતિક સાયન્સ એક્સેસ થઈ ગયું છે, એબોવ નોર્મલ થઈ ગયું છે. એમાં નોર્માલિટી જોઈશે, વસ્તુમાં નોર્માલિટી જોઈશે અને તો જ તું સુખી થઈશ. સત્તાણું ફેરનહીટ ઈઝ ધી બીલો નોર્મલ ફીવર એન્ડ નવ્વાણું ફેરનહીટ ઈઝ એબોવ નોર્મલ ફીવર. અઠ્ઠાણું ઈઝ ધી નોર્માલિટી.
આ અમેરિકા ને બીજા ફોરેનના દેશો એબોવ નોર્મલ ફીવરમાં સપડાયા છે અને ભારત દેશ બીલો નોર્મલ ફીવરમાં સપડાયો છે. નોર્માલિટી જોઈશે. આ ફોરેનવાળાની એબોવ નોર્મલ શોધખોળ થઈ રહી છે. અને પાછું જોઈએ છે એ એમને મળતું નથી. એ શું બતાવે છે કે ભૂલા પડ્યા છે. અત્યારે તો ત્યાં એટલા બધા એબોવ નોર્મલ થઈ ગયા છે કે અડસઠમો માઈલ અને ત્રણ ફર્લોગ પર મોટરને પંકચર પડ્યું હોય તો તેની ખબર આપવાના સાધનો
ત્યાં રાખે છે. મૂઆ, દેહને જરૂર છે તે સાધનો ખોળને ! આ પુરુષોને રોજ દાઢી કરવી પડે છે તેથી દાઢી જ ના ઊગે તેવું કંઈક શોધી કાઢને ! દેહ વિષયવાળો છે તે દેહને જેની જરૂર છે તે તેને આપવા જોઈએ. એકદમ વરસાદ પડ પડ કરે તો શું થાય ? બધે નુકસાન જ થાય. એબોવ નોર્મલથી નુકસાન થાય છે. લોકો તો થોડોક વધારે તાપ પડે તો બૂમો પાડે. મારે એક ભાઈબંધ એક દહાડો એવી બૂમો પાડતો હતો કે ‘બહુ તાપ છે, બહુ તાપ છે.” તે મેં તેમને કહ્યું કે “આ તાપના કંટ્રોલ સ્ટેશને તમને કંટ્રોલર તરીકે મૂકવામાં આવે તો આજે તમે કેટલો તાપ મૂકો ?” તો એ કહે, ‘આટલો જ મૂકું.’ તો મૂઆ, આટલો જ તાપ તુંય મૂકું તો બૂમો શાનો પાડે છે ? એ તો નેચરલ છે. જ્યારે જેટલી જરૂર હોય ત્યારે તેટલું જ એની મેળે સહજ મળ્યા કરે. પણ આ અક્કરમીઓ એને શાપ આપી એને આંતરે છે.
એક માણસ સરસ ઈસ્ત્રીબંધ કપડાં પહેરી બહાર જતો હોય ને રસ્તામાં જોરથી વરસાદ પડે તો પેલો મૂઓ વરસાદને ગાળો ભાંડે. કેટલાંક કહે, આજે છોડીનું લગન છે તે વરસાદ ના આવે તો સારું ને પણે ખેડૂત ખેતરમાં બિચારો ચાતકની જેમ વરસાદની રાહ જોતો હોય. આવો વિરોધાભાસ ઉત્પન્ન થાય તો નેચર પણ અંતરાય. તમારા ભાવ અને નેચરનું એડજસ્ટમેન્ટ એના આધારે આ બધું તંત્ર ચાલી રહ્યું છે. માટે નેચરમાં કોઈ ડખો ના કરશો. એની મેળે સહજ રીતે નેચરલી બધું મળી જ રહેશે. “આ આવતી કાલે સવારે સૂરજ નહીં ઊગે તો શું થશે? એવો કોઈને વિચાર આવે છે ? અને આવે તો શું થાય ? નર્યો ડખો, ડખો ને ડખો. માટે નેચરમાં ડખો ના કરતા.
આ બધા બાહ્ય વિજ્ઞાનમાં એટલા બધા આગળ વધી ગયા છે,
