________________
આપ્તવાણી-૧
૧૫૩
૧૫૪
આપ્તવાણી-૧
સ્વપ્નવત્ છે. અહીંથી ગયા એટલે પાછું હતું તેનું તે જ. બધું જ અહીંનું અહીં ને ત્યાંનું ત્યાં !
આ ઉઘાડી આંખનું સ્વપ્ન છે ને પેલું બંધ આંખનું સ્વપ્ન છે. બન્નેય ઈફેક્ટિવ છે ! જાગતામાં ઈગોઈઝમ છે એટલો જ ફેર છે.
રાત્રે લાખ સ્વપ્ના આવે પણ જાગે ત્યારે કંઈ જ મનુષ્યને અસર ના રહે. કારણ ત્યાં સ્વપ્ના દ્રષ્ટા તરીકે રહે છે. ઈગોઈઝમ કાર્ય નથી કરતો. જ્યારે જ્ઞાની પુરુષ જાગતાં જ, સમયે સમયે આવતી અવસ્થાના દ્રષ્ટા અને જ્ઞાતા રહે. તેમને ઈગોઈઝમ નામેય ના હોય. તેથી જાગતાંય તેમને સ્વપ્ન લાગે. સંપૂર્ણ જ્ઞાતા-દ્રષ્ય જ હોય જ્ઞાની પુરુષ તો !
ભર્યા
નહીં હોવાથી કૉઝીઝ ના નંખાય.
સ્વપ્નમાં કારણ દેહનું અને સુક્ષ્મ દેહનું કાર્ય હોય. તેનો જોનારો પ્રતિષ્ઠિત આત્મા હોય અને પ્રતિષ્ઠિત આત્માને દરઅસલ જોનારો ને જાણનારો પોતે ‘શુદ્ધાત્મા’ ! જેને જેટલું આવરણ હોય તેને તેટલું ઓછું. દેખાય. જેમ આવરણ પાતળું હોય તેમ સ્પષ્ટ વધારે દેખાય. ઘણા કહે છે કે, મને સ્વપ્ન આવતું જ નથી. અલ્યા, આવે છે તો ખરું, પણ આવરણ ગાઢ હોવાથી તને યાદ રહેતું નથી.
એક જણ મને કહે કે દાદા, સ્વપ્નામાં હું બે કલાક રડ્યો. તમે આવ્યા ને દર્શન કયાને બધું જ શાંત થઈ ગયું ! હલકો ફુલ થઈ ગયો ! મેં કહ્યું, ‘અલ્યા, લૂગડું ભીનું થઈ ગયું હતું ?” રૂબરૂ મળ્યા કરતાં આમ સ્વપ્નમાં દાદા આવે અને તેમની પાસે માગણી કરો તો અપાર મળે. સ્વપ્નમાં પણ આ દાદો આવીને બધું જ કરી શકે એવો છે ! માગતાં આવડવું જોઈએ. અમારા કેટલાક મહાત્માઓને તો દાદા રોજ સ્વપ્નમાં આવે છે. શાસ્ત્રો શું કહે છે કે,
‘જેનું સ્વપ્ન પણ દર્શન થાય રે,
તેનું મન ન જ બીજે ભામે રે.” જો જ્ઞાની પુરુષનાં એક વાર સ્વપ્નમાં પણ દર્શન થઈ જાય તો તારા મનની બીજી ભ્રમણાઓ છૂટી જશે.
જ્ઞાનીઓ શું કહે છે કે અલ્યા, બે દેહનું સ્વપ્ન તને સાચું લાગે છે ? ના ! તેમ ત્રણ દેહનું સ્વપ્ન જ્ઞાનીઓને તો સાચું ના લાગે. એ તો ભ્રાંતિજન્ય જ્ઞાનથી. મૂઓ, આ ત્રણ દેહના સ્વપ્નને સાચું માની બેઠો છે !
ઈન્દ્રિય પ્રત્યક્ષ એટલે ઈન્દ્રિયોથી જોઈ-જાણી શકાય છે. જે સ્વપ્ના ઊંઘમાં દેખાય છે તે બે દેહનાં છે, જ્યારે જ્ઞાની પુરુષને તો જાગતાંય ત્રણ દેહનું સ્વપ્ન જ લાગે.
સ્વપ્નમાં ભિખારી રાજા થયો હોય તો તેને કેટલી મસ્તી રહે ? પણ જેવો જાગ્યો ત્યાં હતો તેવો ને તેવો. તેવી જ રીતે આય સ્વપ્ન જ છે. સંસાર
આખા બ્રહ્માંડના દરેક જીવ ભયથી ત્રાસ પામે છે, ભય તો દરેક જીવ માત્રને હોય, પણ તેમને તે નોર્માલિટીમાં હોય. તેમને તો ભયના સંયોગ ભેગા થાય ત્યારે જ ભય લાગે. જ્યારે મનુષ્યોમાં તો વિપરીત ભય પેસી ગયો છે. વિપરીત ભય એટલે એક જ ભય આવવાનો હોય પણ તેને તે સો જાતના દેખાય અને જે ભય નથી આવવાનો તે દેખાય તેને પણ વિપરીત ભય કહેવાય. એક જણ જમવા આવવાનો હોય અને લાગ્યા કરે કે સો જણ આવવાના છે તે વિપરીત ભય.
ભય ક્યારે પેસે ? દ્વેષપૂર્વકના ત્યાગમાં, તિરસ્કારમાં નિરંતર ભય રહે. પોલીસવાળાનો ભય શાથી લાગે છે ? તે ગમતો નથી તેથી, તેનો તિરસ્કાર છે તેથી. કોર્ટનો ભય શાથી લાગે છે ? શું કોર્ટ કોઈને ખાઈ ગઈ ? ના. એ તો એનો દ્વેષ છે તેથી. ભય એ છૂપો તિરસ્કાર ગણાય છે. સાપની મહીં ભગવાન બિરાજેલા છે, તે દેખાતું નથી માટે જ ભય લાગ્યો ને ? સાપ સરકમસ્ટેન્શિયલ એવિડન્સથી આવે. જો સહજ રીતે સામો મળે અને ભાઈમાં ભય ઊભો ના થાય તો સાપ બાજુમાં થઈને જતો રહે. હિસાબ ના હોય તો કશું જ ના કરે.
આખો સંસરણ માર્ગ-સંસાર માર્ગ ભ્રાંતિવાળો છે, ભો-ભડકાટ જેવો છે. ભો-ભડકાટ એટલે શું ? રાતે સૂતા પહેલાં ભૂતનો ભો પેઠો હોય કે
