________________
આપ્તવાણી-૧
૬૧
દર,
આપ્તવાણી-૧
(૪) શુદ્ધ ઉપયોગ : શુદ્ધ ઉપયોગ કોને કહેવાય ? શુદ્ધ ઉપયોગી શુદ્ધને જ જુએ. મહીંના માલને જુએ, પેકીંગને ના જુએ. તત્ત્વદૃષ્ટિથી જોવું તે શુદ્ધ ઉપયોગ. શુદ્ધ ઉપયોગ આત્મા પ્રાપ્ત કર્યા પછી જ શરૂ થાય. ઉપયોગ સંપૂર્ણ શુદ્ધ થાય ત્યારે કેવળજ્ઞાન થાય. શુદ્ધ ઉપયોગનું ફળ મોક્ષ. અમે સંપૂર્ણ શુદ્ધ ઉપયોગી છીએ. એક મહારાજ મને પૂછે કે ‘તમે આ મોટરમાં ફરો છો તો કેટલાય જીવો છૂંદાય, તે તમને દોષ ના લાગે ?” મેં તેમને કહ્યું, મહારાજ ! તમારાં શાસ્ત્રો શું કહે છે ?
‘શુદ્ધ ઉપયોગી ને સમતાધારી, શાન-ધ્યાન મનોહારી રે, કર્મ કલંકકુ દૂર નિવારી, જીવ વરે શિવનારી રે.”
અમે શુદ્ધ ઉપયોગી છીએ. શુદ્ધ ઉપયોગીને હિંસા હોય ? મહારાજ કહે કે ‘ના’. મેં કહ્યું કે અમને દોષ ના લાગે, તમને લાગે. કારણ ‘હું મહારાજ છું, આ પગ મારા છે ને આ જીવડાં મારાથી વટાય છે' એવું જ્ઞાન, એવું ભાન તમને નિરંતર વર્તે છે. અરે, ઊંઘમાંય વર્તે છે. તે તમને દોષ લાગે. જ્યારે અમે નિરંતર શુદ્ધ ઉપયોગમાં જ રહીએ. આ દેહ મારો છે એવું એક ક્ષણ પણ એમને ના હોય. આખો માલિકીભાવ જ અમારો ઊડી ગયો હોય. તે અમને દોષ ના લાગે.
એક પ્લોટ તમારો હોય. તે તમે આઠ દિવસ ઉપર લલ્લુભાઈને વેચી દીધો હોય. દસ્તાવેજ પણ કરી દીધો હોય. અને એક દહાડો પોલીસ તમારે ઘેર હાથકડી લઈને આવે ને કહે ! ‘ચાલો ચંદુભાઈ ! તમારે પોલીસ સ્ટેશને આવવું પડશે.’ તે તમે પૂછશો, ‘કેમ ભઈ, શું ગુનો કર્યો મેં ?” ત્યારે પોલીસ કહે, ‘તમારા પ્લોટમાંથી દસ લાખનું દાણચોરીનું સોનું દાટેલું પકડાયું છે તે તમારો ગુનો છે.” એટલે તમે તરત જ ‘હા’ કરીને પોલીસને લલ્લુભાઈને પ્લોટનું વેચાણ કર્યું તેનો દસ્તાવેજ બતાવશો એટલે પોલીસ સમજી જશે અને ઉપરથી તમારી માફી માંગી હેંડતો થશે ને જશે લલ્લુભાઈની પાસે.
તેવું અમારું છે. આ દેહના પણ અમે માલિક નથી. અમે આખા બ્રહ્માંડના સ્વામી છીએ પણ માલિકીભાવ એકેય પ્લોટમાં અમારો ના હોય.
આખા બ્રહ્માંડને ધ્રુજાવે તેવી શક્તિ “અમારામાં છે પણ આ અંબાલાલ મૂળજીભાઈમાં શેક્યો પાપડ ભાંગવાની શક્તિ નથી !
મનુષ્યપણાતું ડેવલપમેન્ટ આ જગતમાં મનુષ્યોના ચૌદ લાખ થર છે. તેમાંથી ઉપરના પચાસ હજાર થર જ આ વાત સાંભળવાને લાયક છે. મનુષ્યગતિમાં હોય પણ બધાનું ડેવલપમેન્ટ એકસરખું ના હોય. દરેકનાં સ્ટાન્ડર્ડ જુદાં જુદાં હોય. એટલે તેમના ડેવલપમેન્ટના આધારે તેમના ભગવાન હોય. તે નિયમથી જ તેમને તે ભગવાનની ભક્તિ પ્રાપ્ત થાય અને શાસ્ત્ર પણ તેના ડેવલપમેન્ટના હિસાબે ભેગું થઈ જાય. આ બધાં મનુષ્યો ડેવલપમેન્ટના આધારે સ્ટાન્ડર્ડમાં હોય અને તેમને તેમના સ્ટાન્ડર્ડના હિસાબના ભગવાન પણ હોય. તે સ્ટાન્ડર્ડ લૌકિક ધર્મના-રિલેટિવ ધર્મના છે.
માયા અને મુક્તિ ‘માયા માથે શિંગડા, લંબે નવ નવ હાથ,
આગે મારે શિંગડાં ને પીછે મારે લાત.” માયા (અજ્ઞાનતા) શું કહે છે ? મારો માન નામનો છોકરો જ્યાં સુધી જીવતો છે, ત્યાં સુધી મારા બધા છોકરાઓને મારશો તો ય તે પાછા સજીવ થશે, ક્રોધ-માન-માયા(કપટ)-લોભ, રાગ-દ્વેષ એ મારા છ છોકરાં ને સાતમી હું, એમ અમારી વંશાવળીનો વાડો લીલો રહેશે. તે આ માયા અને તેના છ પુત્રોએ આખા જગતને લડાવી માર્યું છે. અલ્યા, એટમ બોંબ નાખવો હોય તો તેના ઉપર નાખને ! વઢવાડ આ જ કરાવે છે ને સંસાર ઊભો ને ઊભો જ રહે છે. એના છ છોકરામાં ક્રોધ ભોળો છે. તરત જ ભડભડ કરી નાખે. એને તો કોઈકે ય ઓળખાવી આપે. કોઈકેય કહે કે ‘અલ્યા, શું ક્રોધ કરે છે ?” માન, તે પણ સારો છે. પણ ક્રોધ કરતાં તે સહેજ ઊતરતો. કોઈકે ય કહે કે “અલ્યા, શું છાતી કાઢીને ફરે છે ?” કપટ અને મોહ, તો કોઈને ય ના દેખાય ને ધણીને પોતાને ય ખબર ના પડે. અને છેલ્લામાં છેલ્લો નંબર આવે લોભનો. કપટ, મોહ અને લોભથી તો ભગવાનેય કંટાળે. જલદી મોક્ષે જ ના જવા દે. એ તો બહુ જબરી વંશાવળી
