________________
श्री० रा० ॥ ३५ ॥
Jain Education
पोतानां ( गात्र के० ) शरीरने वाले बे, एवी रीतनुं नाटक थाय ते. ते राजा अने राणी बेहु ज ( रंगे के० ) हर्षे करी जुवे बे ॥ ४ ॥
अवसर रयवाडीथी ॥ जय० ॥ पागे वलीयो राय ॥ गुण० ॥ नृत्य सुणी उनो रह्यो ॥ जय० ॥ प्रजापाल तिए वाय ॥ गुण ० ॥ ५ ॥ सुख जोगवतां स्वर्गनां ॥ जय० ॥ दीगं स्त्री जरतार ॥ गुण० ॥ नयणे लाग्यो निरखवा ॥ जय० ॥ चित्त चमक्यो तिणी वार ॥ गुण० ॥ ६ ॥ ततक्षण मया उलखी ॥ जय० ॥ मन उपन्यो संताप ॥ गुण० ॥ अवर कोइ वर पेखीयो ॥ जय० ॥ दै दै प्रगट्युं पाप ॥ गुण० ॥ ७ ॥ धिकधिक क्रोध तो वशे ॥ जय० ॥ में विचाखुं कीध ॥ गुण० ॥ मया सरखी सुंदरी ॥ जय० ॥ कोढी ने कर दीध ॥ गुण ० ॥ ८ ॥
अर्थ - एवा सरने विषे प्रजापाल राजा रयवाडीथी रमीने पाठो वढ्यो बे, ते पण ते स्थानके (नृत्य के० ) नाटकनो शब्द सांजलीने उजो रह्यो ॥ ५ ॥ तिहां स्वर्गनां सुख जोगवतां थकां स्त्री नर्त्तारने दीगं, तेने राजा पोताने नयणे करी जोवा लाग्यो, ते जोतां वारज पोताना चित्तमां चमकी गयो ॥ ६ ॥ राजाए तेज वखते पोतानी पुत्री जे मयणासुंदरी तेने उलखी, परंतु तेनी पासे पोते परणावेला कोढीया वरने स्थानके बीजो कोइ वर वेठेलो जोयो, ते वारे है है इति खेदे, अरे! या ते शुं पूर्वकृत पाप प्रगट थयुं ? एम तेना मनमां मोटो संताप उपज्यो ॥ ७ ॥ तेथी मनमां चिंतवे वे के धिक्कार बे, धिक्कार के मुजने ! जे में पण क्रोधने वश यइने आ मयणा सरखी सुंदरी ते कोढीयाने हाथे जइ दीधी, ए के अविचायुं काम करयुं ? के जेमांथी या कार्य
For Personal and Private Use Only
खंग. १
॥ ३५ ॥
www.jainelibrary.org
