________________
श्री० रा० ॥ ए८ ॥
जेम फरी फरीने देश विदेशनां कौतुको जुवे बे तेम माणस पण आकाशगमन करी फरी फरीने | देश विदेशनां कौतुक जोत ! ! ! ॥ ७ ॥ पण हवे मारे तो श्री सिद्धचक्र जेवो धणी बे तो तेज मारा ए मनोरथ पूर्ण करशे, मारे तो एज आधारभूत बे, ते सर्व विनोने चूर्ण करशे, एवो निश्चय करी पोतानां मन, वचन छाने कायाने स्थिर करी, एक श्री सिद्धचक्रजीनाज ध्यानमां रह्यो; ते श्रीपालनं चित्त तन्मय एटले सिद्धचक्रना ध्यानमांज तत्पर एटले तीन थयुं ॥ ८ ॥
ततखिण सोहमवासी, देव ते च्यवीयो ॥ हो लाल के || देव० ॥ विमलेसर मणिदार, मनोदर लावीयो । हो लाल ॥ मनोहर० ॥ यइ घणो सुप्रसन्न, कुंअर कंठे वे ॥ दो बाल || कुंअर ० ॥ तेद तो कर जोडी, मदिमा वरवे ॥ दो लाल ॥ महिमा० ॥ ए ॥ जेदवं वंबे रूप, ते थाये ततखिणे || दो लाख ॥ ते० ॥ ततखिण वांबित ठाम, जाये गयणांगणे ॥ दो लाल ॥ जाये ० ॥ आवे विण अभ्यास, कला जे चित्त धरे || दो लाल
॥ कला ० ॥ विषना विषम विकार, ते सघला संदरे ॥ दो साल ॥ ते ० ॥ १०॥ छार्थ-ते वारे ततखिण एटले ते समयेज सौधर्मदेवलोकनो रहेवासी विमलेसर नामे देवता ते मनोहर मणिनो हार लइने तिहां श्राव्यो, ते घणोज सुप्रसन्न यइने ते हार श्रीपाल कुंवरने कंठे ठवीने बे हाथ जोमी ते दारनो महिमा वर्णवे बे ॥ ए ॥ ते कहे बे के हे कुंवर ! एक तो ए हारना प्रजावे करी जेवुं रूप वांबे तेवं तत्काल याय, बीजुं जे ठेकाणे जवानी वांडा करे तिदां तत्काल गयणांगणे एटले आकाशमार्गथी जवाय, त्रीजुं अभ्यास करया विना पण जे कला शीखवानुं पोताना चित्तमां धारे ते कला आवडे, अने चोथुं कोइने ( विष के० ) केर व्याप्युं होय अने तेना विषम एटले खाकरा विकार प्राप्त थया होय ते सर्वने संहरे एटले नाश करे ॥ १० ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
वंग. ३
॥ ए ॥
www.jainelibrary.org
