________________
श्रीजैनधर्म श्राराधीने सर्व नीरोगी थया हता एवा जे सातसें कुष्टी पुरुषो ते श्रीपालनो है। यश सांजलीने तिहां श्राव्या ॥१॥
होजी ते पण नृप श्रीपाल, प्रणमे बहले प्रेमशुं दो लाल ॥ दोजी राणिम दीए नृप तास, वदनकमल नित उल्लस्युं दो लाल ॥२२॥ दोजी आवी नमे नृप पाय, मतिसागर पण मंत्रवी हो लाल ॥ दोजी पूरव परे नरनाद, तेह अमात्य कीयो कवि दो लाल ॥२३॥ दोजी सुसरा साला नूप, मानल बीजा पण घणा हो लाल ॥ दोजी तेदने दीए बहु मान, नृप
आदरनी नहीं मणा हो लाल ॥२४॥ दोजी जाल मिलित करपद्म, सवि सेवे श्रीपालने दो लाल ॥ दोजी इक दिन विनवे मंत्री, मति
सागर नूपालने हो लाल ॥२५॥ अर्थ-ते पण श्रीपाल राजाने घणा प्रेमे करी प्रणम्या. ते सातसेंने श्रीपाल राणिम एटले राणानी ते उमरावनी पदवी देतो हवो. ते सर्वने सैन्यना नायक कस्या. ते श्रीपालनुं वदन जे मुख तप कमल ते नित्य एटले निरंतर सदाय उबस्युं, एटले विकसित थकुं रहे ॥ ॥ पावली मतिसागर नामे प्रधान पण थावीने श्रीपाल राजाने पगे लाग्यो, ते पूर्वे पोताना पितानो
मोटो प्रधान हतो, तेनी पेरे वली पण श्रीपाले तेने ( अमात्य कीयो कवि के) सर्वमा वडेरो मोटो प्रधान कस्यो ॥ २३ ॥ वली ससरा श्रने साला पदना राजा तथा माउल एटले मोसाल 3 पदना राजा तेमज वीजा पण घणा राजा श्रने सुजट आव्या दे, तेमने श्रीपाल बहुमान देतो हवो. श्रीपाल राजा आदर सन्मान थापवामां कांश उप राखतो नथी ॥ २४ ॥ ते सर्व पोताना | जालस्थलने विषे मिलाव्यां ले ( करपद्म के० ) हाथरूप कमल जेमणे एवा थका एटले सर्व हाथ
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org