________________
श्री० रा० ॥२०३॥
कागल छाने काठो ते कलम ए त्रण चीज लइने पूरव लिखित एटले पूर्वे लखेलां जे पानां पोथां होय तेने जोइने सर्व कोइ लखी नाखे ते तो सुगम छे, पण जे पूर्व कोइए लख्या न होय एवा पूर्व जाव कहे ते पंमित जाणवो, अने जे बहु बोले एटले घणुं बोले ते लबाम जाणवो ॥ ६ ॥ वयव सवि सुंदर होय देदे, नाके दीसे चाटो ॥ ग्रंथज्ञान अनुभव विण ते, शुक जिस्यो श्रुतपाठो रे ॥ मुज० ॥ ७ ॥ संशय नवि जांजे श्रुतज्ञाने, अनुभव निश्चय जेठो ॥ वादविवाद अनिश्चित करतो, अनुजव विजय देवरे ॥ ज० ॥ ८ ॥ जिम जिम बहुश्रुत बहुजनसंमत, बहुल शिष्यनो शेठो ॥ तिम तिम जिनशासननो वयरी, जो नवि अनुनव नेवो रे ॥ मुज० ॥ ए ॥
- वली एक दृष्टांत कहे वे के ( देहे के० ) शरीरने विषे अंगोपांगादिक सर्व श्रवयव सुंदर होय अने नाके चातुं होय ते जेम खराब देखाय, एटले सर्व अवयवनी शोजा ते कुशोजा जेवी थाय, तेम ग्रंथ घणाय जाण्या होय, ग्रंथनुं ज्ञान सबल होय, परंतु अनुभव न होय तो ते कंठ - शोषनी परे निरर्थक जाणवुं. जेम ( शुक के० ) पोपट ते अज्ञानी थको मनुष्यनी प्रेरणाए अचरे अचरे राम इत्यादिक शुक पाठ करे तेम कंठशोष जाणवो ॥ ७ ॥ जेने अनुजवनुं ज्ञान न होय ते श्रुतज्ञाने करी मनना संशय जांजी शके नहीं, माटे निश्चयथी अनुजवज्ञान ते ( जेठो के० ) ज्येष्ठ मोटुं जाणवुं. वाद ते स्वधर्मनी चर्चारूप ने विवाद ते परमतखंमनरूप एवा वाद विवादमां पण अनिश्चित एटले वितंडावाद ते खोटो वाद करतां अनुभव विना दारे, देगे पडे, जोंगे पडे, अथवा सजामां नीचुं जोवुं पडे ॥ ८ ॥ जेम जेम बहुश्रुत होय एटले घणुं जयो होय, अने बहुजनसंमत एटले घणा जनने मान्य होय, तथा ( बहुल शिष्यनो के० ) घणा शिष्यनो शेठगे
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
खंग ४
॥२०३॥
www.jainelibrary.org
