________________
नहीं लेशो तो तमा ए बल, पराक्रम तथा शछि जे दोलत अने वली आ सैन्यनो विस्तार, ते सर्वे शुं फलशे ? एटले ए सर्व पाम्यानुं शुं फल ? अर्थात् कांज नहीं ॥३॥
नृप कहे साचुं तें कडं, पण वे चार नपाय ॥ सामे होय तो दंड श्यो, साकरे पण पित्त जाय ॥ ४॥ अहो बुद्धि मंत्री नणे, दूत चतुरमुख
नाम ॥ नूप शीखावी मोकल्यो, पहोतो चंपा गम ॥५॥ __ अर्थ-एवां प्रधाननां वचन सांजलीने राजा कहेवा लाग्यो के हे मंत्रीश्वर ! तें कडं ते सत्य | ४, पण राज्य लेवाना साम, दाम, नेद अने दंग, ए चार उपायो बे, तेमां जो साम एटले मिष्ट
वचनथीज कार्य थाय तो दंगनुं शुं काम ? जो साकर खाधाथी पित्त रोग जतो होय तो वली है कमवू औषध शामाटे करीए ? ॥ उक्तं च ॥ साम प्रेमपरं वाक्यं, दानं चार्थ विसर्जनम् ॥ नेदः
परजनाकृष्टि,-निग्रहः परपीमनम् ॥ १॥ इति तत्वम् ॥ ४ ॥ एवं श्रीपालन वचन सांजली मंत्री जे प्रधान ते कहे डे के अहो स्वामिन् ! तमारी बुद्धि तो मोटी बे, समुफ जेवा गंजीर बो, तो | हवे आ चतुरमुख नामे पूतने मोकलो, ते सामादि चार नेदने जाणनारो ने तथा मुखनी वाचालतामां चतुर , माटे चतुरमुख एनुं नाम जे. पनी तेने राजाए शीखावीने मोकल्यो, ते पण चंपा नगरीने ठामे जर पहोतो ॥५॥
॥ ढाल त्रीजी॥ ॥ राग वंगालो ॥ किसके चेले किसके पूत, श्रातमराम एकिला अवधूत ॥ मन मान ले ॥ए देशी ॥ अजितसेन ने तिहां नूपाल, ते आगल कहे दूत रसाल ॥सादिव सेवीए॥ कला शीखवा जाणी बाल, जे ते मोकलीयो श्रीपाल ॥ सादिब० ॥१॥ अर्थ-तिहां अजितसेन नामे राजा बेगे , तेनी आगल ते पूत श्रावीने पोतानी चतु
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org