________________
नहीं ? एवा देखाय बे, पूंठ उंची बे, घणी खुंध नीकली बे, हैया उपर ( बहु के० ) घणा टेकरा जेवुं देखाय बे, तथा कोट, केम, हृदय अने पेट, ए चारे दुकमां एटले पासे पासे मली गयां बे, तथा साथल ने जांघ ए बेहु टुंकां बे, तेमज हाथ तथा पग पण सर्वे टुंकमा बे ॥ १५ ॥ एवं रूप करी पगने हलवे हलवे ठक ठक कर (ठवतो के०) मूकतो थको एटले पग तबकावतो थको नगरमां नीकल्यो. ते जोइने सर्व लोकनो खलक एटले समूह जोवा मल्यो. एवे वेषे जिहां वीजा | राजकुमार प्रमुख वीणाकला शीखे बे तिहां ते कुब्ज श्राव्यो, तेने जोइने राजकुमारो पण तेनी तरफ श्राव्या, अने ते सर्व जणोए मली तेने बोलायो ॥ १६ ॥
वो आवो जुदार, पधारो वामणा ॥ दो लाल || पधारो० ॥ दीसो सुंदर रूप, घणुं सोदामणा ॥ हो बाल ॥ घ० ॥ किदांथी पधारया राज, कदो कुण कारणे ॥ दो लाल || को० ॥ केदने देशो मोहत, जइ घर बारणे ॥ हो लाल ॥ जइ० ॥ १७ ॥ कुब्ज कदे मे दूर, थकी याव्या यदीं ॥ हो लाल ॥ थकी० ॥ हांसुं करतां वात, तुम्हे साची कही || दो लाल ॥ तुमे ॥ वीणा गुरुनी पास, प्रमे पण साधशुं ॥ दो लाल || अमे० ॥ करशे जो जगदीश, तो तुमश्री वाघशुं ॥ हो लाल ॥ तो० ॥ १८ ॥
0
अर्थ-के हे वामणाजी ! श्रावो, श्रावो, जुहार बे, अहींयां पधारो, अहो ! तमे तो घणा सुंदर रूपवंत ने सोहामा देखाई हो ! हे राजन् ! तमे क्यांथी पधारया ? खने शे कारणे तमोने अहींयां याववुं पड्यं बे ? तथा कोना घरने बारणे जइ तमे मान महत्त्व प्रापशो ॥ यतः ॥ दुर्जनोदी रितैर्दोषै - गुणैर्मार्गणवर्णितैः ॥ असतीदर्शितैः स्नेहै, स्समानं महतां मनः ॥ १ ॥ ॥ इति ॥ १७ ॥ ते सांजली कुब्जे कयुं के हे जाइ ! श्रमे घणा दूर देशी अहींयां खाव्या बीए.
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
