________________
शास्त्रीने पण पोताना (नाह के० ) नर्तारने नयणे नीहालतां थका प्रेमनो अंकुरो प्रगट्यो. इहां। साचे आवीने जूगने नसामी मूक्युं, एटले जे वारे साचुं श्रावे ते वारे जूतुं नासी जाय, तेम|| थयुं ॥ यतः ॥ जूठ विना फीकी लगत, अधिक जूठ फुःख नोन ॥ जूठ साचमें मेलीए, ज्युं श्राटामें लोन ॥१॥ इति ॥ १५ ॥
विद्याधरपुत्री कहे रे, सघलो तस विरतंत रे॥ चतुर ॥ विद्याधर मुनिवर को दो लाल ॥ पापी शेठे नाखीयो रे, सायरमां अम कंत रे ॥ चतुर ॥ वखते आज अमे लह्यो हो लाल ॥ २० ॥ ते सुणतां जव उलख्यो रे, तव हरख्यो मन राय रे ॥ चतुर ॥ पुत्र सगी नगिनी तणो दो लाल ॥ अविचायुं कीधुं हतुं रे, पण आव्युं सवि गय रे ॥ चतुर ॥ नोजन मांदे घी ढल्युं दो लाल ॥ २१॥ नरपति पूजे डुंबने रे, कहो ए किस्यो विचार रे॥ चतुर ॥ तव ते बोले कंपता हो लाल ॥ शे अम्ह विगोश्या रे, लोने थया खुवार रे॥ चतुर ॥ कूड़े कपट
अमे केलव्यु हो लाल ॥१२॥ अर्थ-पढी राजाना पूवाश्री जेम विद्याचारण मुनिवरे रत्नहीपमा श्रीपाल कुंवरचें चरित्र | सजानी समद कडं हतुं, तेम विद्याधर राजानी पुत्री ते सर्व वृत्तांत वसुपाल राजानी आगल कदेती हवी. वली कडं जे था पापी शेठे अमारा गरिने समुषमा नाख्यो ते अमे अमारा मोटा वखतना योगथी आज (लह्यो के०)पाम्या॥२०॥ते वात सांजलतांज जे वारे श्रीपालने उलख्यो, ते वारे राजा पोताना मनमां हर्ष पाम्यो, जेथा तो मारी सगी बहेननो पुत्र , अरे ! में काम तो| विचास्या विना कस्युं हतुं, पण सर्व ठेकाणे श्रावी गयु. आ तो नोजन मांदे घी ढली पमवा जेवू उत्तम
Sain Education International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org