Sanskrit Shloak Sangraha Part 02

Author(s): Suryamuni
Publisher: Dharmdas Jain Mitra Mandal

Page 16

.
.
१० एके गायन्ति नृत्यन्ति, रुदन्त्यन्ये सुदुःखिताः। नलिनीदलगतजलमतितरलं ।
गतसारेऽत्र संसारे, सुखभ्रान्तिः शरीरिणाम् । क्रीडन्स्येके हसन्स्येके, चित्राः संसारवृत्तयः ॥
तज्जीवितमतिशयचपलम् ॥ | लाखापानमिवाङ्गुष्ठे, याक्षानां सन्यविश्रमः ।
| विदि व्याधियालग्रस्तं । रम्यं हयंतलं बलं च बहुलं कान्ता मनोहारिणी।
लोकं शोकहतं च समस्तं ॥
दिनमेकं शशी पूर्णः, क्षीणस्तु बहुवासरान् । जास्पश्चाबटुला गजा गिरिनिभा प्राज्ञावशा प्रारमजाः॥
सुखाद् दुःखं सुराणामप्यधिकं का कथा नृणाम् ॥ एतान्येकदिनेऽखिलानि नियतं स्यच्यति ते सङ्गतिं । नेत्रे मूढ ! निमीलिते तनुरियं ते नास्ति किं चापरम् ॥
आयुर्वर्षशतं नृणां परिमितं रात्रौ तदधं गतं ।। संसारविषवृक्षस्य, द्वे फले समृतोपमे । तस्यास्य परस्य चार्धमपरं बालत्ववृद्धत्वयोः॥
शास्त्रामृतरसास्वाद घालापः सजनैः सह ॥ देवलोके नृलोके च, तिरश्चि नरकेऽपि च ।
शेष व्याधिवियोगदुःखस हितं सेवादिभिर्नीयते । न सा योनिन तद्रूपं, न स देशो न तत्कुलम् ॥ जीवे वारितरङ्गबुबुदसमे सौख्यं कुतःप्राणिनाम् ॥ एता याः प्रेक्षसे बचमीश्छत्रचामरचञ्चलाः ।
स्वम एषो महाबुद्धे, दिनानि श्रीणि पञ्च वा ॥ न तद्दुःखं सुखं किचिन पर्यायः स विद्यते ।
अनेक शास्त्रं बहुवेदितव्यमल्पश्च कालो बहवश्च विघ्नाः। यत्र ते प्राणिनः शश्वद्यातायातैनं खण्डिताः ॥ यत्सारभूतं तदुपासितव्यं,हंसो यथाक्षीरमिवाम्बुमध्यात् |
एकोऽद्य प्रातस्परे, पश्चादन्ये पुनः परे । खर्गी पतति साकंद, श्वा स्वर्गमधिरोहति ।
सर्वे निःसी नि संसारे, यान्ति कः केन शोच्यते ॥ श्रोत्रियः सारमेयः स्यात् कृमिर्वा श्वपचोऽपि वा। निर्विवेकतया बाल्यं, कामोन्मादेन यौवनम् ।
यथा काष्ठ काष्टञ्च समेयाता महोदधौ । क्वचिद्वीणावादः कचिदपि च हाहेति रुदितं । वृद्धत्वं विकलत्वेन, सदा सोपद्रवं नृणाम् ॥
समेत्य च व्यपेयातां, तद्वद् भूतसमागमः ॥ कचिनारी रम्या कचिदपि जराजर्जरवपुः ॥ "कचिद्विद्वद्गोष्ठी कचिदपि सुरामराकलहो । । प्रातर्मूत्रपुरीषाभ्यां मध्या सुत्पिपासया । | यथा हि पथिकः कविच्छायामाश्रित्य तिष्ठति ।
न जाने संसार, किममृतमयः किं विषमयः ॥ | तृप्ताः कामेन बाध्यन्ते, प्राणिनो निशि निया ॥ । विश्वम्य च पुनर्गच्छत्तद्वद् भूतसमागमः ॥