________________
૧૩૮
જિનમાર્ગનું અનુશીલન કથા સાંભળીને અદકપાંસળો બોલી ઊઠ્યોઃ મોટા-મોટાનાં માન ઉતારી નાખવાનો આ એક અજબ કીમિયો છે. જ્યાં બે-ચાર મોટા ગુમાન ધરીને બધાને ડારતા ફરતા હોય, ત્યાં બધાને નહીં, તો છેવટે ઘણાને મોટાપણાની ચાદર ઓઢાડી દ્યો. અને પછી જુઓ કે મોટા કેવા વામણા બની જાય છે, અને એમની મોટાઈ કેવી ધૂળમાં રગદોળાઈ જાય છે! પછી તો ન કોઈ મોટું, ન કોઈ નાનું સૌ માન-સન્માનના સમાન અધિકારી ! આવી સમાનતા જોવી ન ગમતી હોય એ છો ને, પિતામહ ભીષ્મની જેમ, મૂંગા-મૂંગા મનમાં દુઃખી થયા કરે ! જરા આ વાત આગળ સાંભળો -
રૂપિયો-રૂપિયો શું કરો ? રૂપિયો ગયો કપાઈ; અવમૂલ્યન એનું થતાં, શક્તિ ગઈ હરાઈ. સદાચાર ને નીતિ પણ, અવમૂલ્યનને કાજ; બની ગયાં છે દોહ્યલાં, ઠેર-ઠેર મહારાજ ! અવમૂલ્યનના રાજ્યમાં પાછળ રહું હું કેમ?
ધર્મક્ષેત્ર એવું વદી, કથા સુણાવે એમઃ ત્યારે હવે એ મજાની કથા વાંચીએ –
અરિહંત ને સિદ્ધની પછી આવે આચાર્ય, શાસનના રાજા સમા, સંભાળે સહુ કાર્ય. મોટા-મોટએ મળી, કર્યું અવમૂલ્યન આજ એવા મોટા પદતણું, આઘી મૂકી લાજ.
- કવિતા
આ તો અવમૂલ્યન ભાઈ! અવમૂલ્યન!
આચાર્ય-પદનું અવમૂલ્યન! કેવું મજાનું અવમૂલ્યન! મોટા-મોટાને હાથે અવમૂલ્યન ! હાંસી આવે એવું અવમૂલ્યન! અજબ-ગજબનું અવમૂલ્યન !
આચાર્યપદનું અવમૂલ્યન ! આ તો અવમૂલ્યન ભાઈ! અવમૂલ્યન!
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
