Jain Shasan 2000 2001 Book 13 Ank 01 to 25

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 102

પ્રવચન - ચુમ્માલીશમું
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) ૦ વર્ષ ૧૩ - અંક ૧૩ ૦ તા. ૨૧-૧૧Jo00 શ્રી નવકાર મહામંત્રને માનનારા કહેવાય ?
મોજમઝાદિ કરે તે નામદાર નરકાદિ દુર્ગતિમાં ય, ધર્મ કરવા છતાં ય ધનને જ સારું માનનારા મોટામાં
તમારે કયાં જવું છે? તમને દુનિયાનું સુખ ખૂબ મળ્યું છે તે મોટા અધમ છે આજનો ધર્મી મોટેભાગે શ્રીમંત થયો એટલે
છોડવા જેવું છે કે ભોગવવા જેવું છે ? તમે બધા જે છોડે ઉપાશ્રયે આવતો બંધ થયો.
છે તેને ધન્ય કહો છો પણ તમે છોડતા નથી કે છોડવાનું મન
પણ નથી તે મારો ભારે પાપોદય છે તેમ લાગે છે જે પ્ર.- અને ધર્મ ફળ્યો કહેવાય ?
શ્રીમંતોને પોતાની શ્રીમંતાઈ સારી લાગે તો તેને માગે ઉ.- તમને તો ફળ્યો લાગે છે. તેથી મોટો જાલમ
કે- મારો, ભારે પાપોદય છે તો તેને હું સારો કહું ! જે મુખી થયો છે. તેથી સાચી વાત સમજાતી નથી. આટલી મહેનત ] એમ કહે કે- “ દુનિયાનું સુખ ભોગવવું પડે છે. તેમની કરવી પડે તે ભયંકર વાત છે.
પાપોદય છે, તેનું મને દુઃખ છે' તો તેને ય હું સારો છું ! તમાર પુણ્ય ઊંચું છે પણ જાત નીચી લાગે છે. પૈસો જે દુઃખી કહે કે- “મને જે દુઃખ આવ્યું તે મારા જ માપે જાતવાનને મૂળ્યો હોતતો સારું થાત પણ કજાતને મળ્યો છે. | આવ્યું છે માટે મારે મઝેથી ભોગવવું જોઈએ' તો તેને પણ ધર્મી હંમેશા સુખી હોય. ધર્મિને જ સુખ મળે, બીજા માગે સારો કહું જે જીવો સંસારના સુખને છોડવા જેવું જ મને તો ય ન મ . તેને તો ન માગે તેવું મળે પણ જેટલું મળે તે અને દુ:ખને મઝથી ભોગવવા જેવું માને તે બધાને એક - ભૂવું જ લાગે તમને પૈસા ખૂબ મળ્યા છે પણ ભૂંડા લાગે છે ગુરુ - ધર્મને માનનારા કહું, શ્રી નવકાર મહામને કે સારા લાગે છે ? ધર્મિ જીવને તો ખબર હોય છે કે માનનારા કહું. મહાપરિગ્રહ નરક જ લઈ જાય, મહારભ નરકે લઈ જાય. | સર્ષ કરતાં પણ ફગર વધારે ભયંકર છે તે વાત લે મોટી પેઢી સારી લાગે તે લાયક કહેવાય કે નાલાયક કહેવાય | છે. સર્પ કરડે તો એકવાર મરણ આવે જ્યારે કુકના ? મોટી પેઢ મળે, ઘણા પૈસા મળે તે જીવ છે પુણ્યશાળી
ફંદામાં ફસાયા તો અનંતા જન્મ - મરણ વધે. તેવી હાલત પણ તે બે સારા લાગે, મઝાના લાગે, ગમે તે મહાપાપી જ ન થાય તે માટે શ્રી નવકાર મહામંત્રના ભગત બનો તે કહેવાયને : પુણ્યયોગે મળેલી સામગ્રી સારી માનીને | માટે શું કરવું તે હવે પછી
મનુષ્યભવ મહાન પુન્યોથે મલ્યો છે. ..
ગી
- શાહ રતિલાલ ડી. ગુઢકા - લીન
કેટલા પ્રત્યે માનવ ભવ મલ્યો છે તેનો વિચાર કરો | ન્યાલ થઈ ગયા. એટલે રાજા બની ગયા તેમ સમજવાનું નથી. કેટલી - મુશ્કેલીઓ વેઠયા પછી માનવ ભવમાં આવતાં પહેલાં
કંઈક ઘણા જીવો અસાતા વેદનીય આદિ કમના કેટલા દુઃખ વેઠ્યા છે. આ જીવે તે ધ્યાનથી સાંભળો જ્ઞાનીઓ
ઉદયથી, કંઈક જીવો જન્મથી રોગી, કંઈક જીવો શરીર સામે કહે છે હે જીવ તું સૌ પ્રથમ અનંત કાળ સુધી નિગોદમાં રહ્યો.
છે. કંઈક જીવો લૂલા લંગડા, બહેરા બોબડા, અંધ પાંગળા ત્યાં એક શ્વાસો શ્વાસમાં સત્તર વખત જન્મ અને સત્તર વાર
બનીને દુઃખ વેઠે છે. ક્યારેક અંગોપાંગ સારા હોય છે તો તેનું મરણ કર્યા ત્ય ૨ બાદ ત્યાંથી છૂટયા તો પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ,
આયુષ્ય ટૂંકુ હોય છે કદાચ શરીર સારું હોય અને આયુષ્ય લાબુ વાયુ અને વનસ્પતિકાયમાં સૂક્ષ્મ અને બાદર પણે અસંખ્યાતો
હોય - કેતા મોટું અને તેમજ પુન્યોદયથી જ્ઞાન દાન કાળ કાળ વ્ય રીતે કરવો પડયો પછી પૂણ્યોદયથી ત્રસકાયમાં
ચારિત્રની પ્રાપ્તિ થઈ તો ચારિત્ર પાળવું કઠીન લાગ્યું, શ્રા મક આવ્યો ત્યાં વિ લેન્દ્રીય બની વિવિધ પ્રકારના કષ્ટો વેઠયા આ
ધર્મ પણ તેમાં વૃત નિયમ તપ આકરા લાગ્યા ને રોજ કરવું રીતે પાંચ ઈનિકયો મળી પણ મન ન મળ્યું ત્યાં સુધી તું અસંહી
ગમતું નથી, આ ખાવું અને આ ન ખાવું એવુ પણ ગમતુ ના, કહેવાયો તેને કંઈ વિચાર કે ચિંતન મનન કરવાની શકિત ન
કષ્ટ વિના કર્મના ખપે. દમો, શમો તો જ સુખ પામીએ, તે જ હતી જેમ તેમ કરીને આગળ વધ્યોને મનપણ મળી ગયું અને
મોક્ષ પામીએ હવે સમજાય છે કે કેટલા કષ્ટ વેઠયા ત્યારે એમ સંહી તિર્યંચ છ ન્યો, પણ ત્યાં તું નિર્બળ બન્યો એટલે હિંસક
કલ્યાણ કરવા માટે માનવ ભવનો મોકો મલ્યો છે તેને વિય પશુઓને મારીને પાપ ઉપાર્જન કર્યું. તેનું ફળ ભોગવવા તું
વાસનામાં એસ આરામમાં એકલું, કે હરવા ફરવામાં કે , નરકમાં ગયો ત્યાં ખૂબજ દુઃખો વેઠયા. ખૂબજ પરમાધામીઓ
ખોટું નુકશાન થાય સાર સ્વાર્થ વિના પ્રમાદમાં જીંદગી પસાર મારતા ત્યાં મરી ફરીને તે પશુ યોની પ્રાપ્ત કરી પશુ જીવનમાં
ન કરીએ એની માટે સાવચેતીથી માનવ ભવની મહત્તા કિત વધ, બંધન, લાર વહન, ભૂખ તરસ ઠંડી ગરમી વગેરે મૂંગા
| સમજાશે તે આત્મ કલ્યાણ સાધી શકશે આત્માને પરમાત્મા બની પરાધીનપણે સહન કરી આટલું કષ્ટ વેઠ્યા પછી માનવ
બનાવવો એ આપણા હાથમાં છે. ભવ મલ્યો. બંધુઓ, બહેનો માનવ ભવ મલી ગયો એટલે
૨૬૩