________________
બત્રીશી-૧૨, લેખાંક-૬૬
૭૧૩ આના પરથી એ પણ સમજાય છે કે જેણે પોતાની જાતને યોગમાર્ગને યોગ્ય બનાવવી છે એ આત્માએ માતપિતાની સાથે જ રહેવું જોઈએ. અવસ્થાના કારણે માતપિતાના સ્વભાવની થોડી વિચિત્રતા, એમની સેવા કરવામાં પોતાને કીડી ચડતી હોય, પત્નીની માતપિતા વિરુદ્ધ ચડવણીઓ, બીજા ભાઈઓ પણ છે. તેઓએ પણ સેવા કરવી જોઈએ.. આવા બધા કારણે જેઓ માતાપિતાથી અલગ થઈ જાય છે તેઓ બીજી રીતે ઘણી ધર્મક્રિયાઓ કરતા હોય તો પણ, યોગમાર્ગમાં તો શું, એની પૂર્વસેવામાં પણ હશે કે કેમ ? એ પ્રશ્ન ચોક્કસ ઊભો થાય જ.
(૨) પર્યાપાસના ઃ ગુરુવર્ગની યથાયોગ્ય સેવાચાકરી કરવી.
(૩) અવર્ણઅશ્રવણ ? અવર્ણ એટલે નિંદા.. કોઈક વ્યક્તિ ગુરુવર્ગની નિંદા કરે તો એ પોતે સાંભળે નહીં. કારણ કે એ સાંભળવામાં પોતાના દિલમાં એમના પ્રત્યે રહેલા આદર-બહુમાનવગેરે પર ધીરે ધીરે ઘા પડતો જાય છે, કારણ કે પોતાને પણ “શું આવું હશે ?” એવી શંકા પડવાનો સંભવ છે. માટે ગુરુવર્ગના અવર્ણનું શ્રવણ કરવું નહીં.
(૪) નામશ્લાઘા ? પોતે કાંઈપણ સારું કામ કરે અને એના પ્રશંસા- યશ મળવાના હોય તો એ વખતે માતપિતાનું નામ આગળ કરે જેથી એમની પ્રશંસા થાય. આ સિવાય પણ જ્યાં એમના નામની પ્રશંસા શક્ય હોય એવી વ્યક્તિ – પ્રસંગ વગેરે સ્થાન કહેવાય. આવા સ્થાનમાં એમનું નામ લેવું જોઈએ. જેઓ એમના દ્વેષી-નિંદક હોય.. એમની આગળ એમનું નામ લેવાથી તેઓ એમની નિંદા વગેરે પણ કરે... માટે એ “અસ્થાન છે. આવા અસ્થાનમાં એમનો નામોચ્ચાર ટાળવો જોઈએ. આમ સ્થાનમાં ગ્રહણ અને અસ્થાનમાં અગ્રહણ દ્વારા એમના નામની શ્લાઘા કરવી એ પણ ગુરુપૂજા છે.
(૫) ઉત્થાન-આસનદાન- જ્યારે માતપિતા વગેરે આવે ત્યારે
